به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بین خبر‌های تلخ و شیرین این روز‌ها به جرئت می‌توان گفت مسائل مرتبط با آموزشوپرورش کمتر مورد استقبال نخبگان و رسانه‌ها قرار می‌گیرد. آموزش و پرورشی که مسئول تعلیم و تربیت آینده‌سازان این مرز و بوم است. در اهمیت این دستگاه همین بس که رهبر معظم انقلاب در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴ فرمودند: «مسئولان دولت به ویژه مسئولان اقتصادی باید نسبت به آموزش و پرورش و مسائل معیشتی معلمان نگاه ویژه و فراتر از دستگاه‌های دیگر داشته‌باشند و بدانند هرگونه هزینه در این مجموعه، سرمایه‌گذاری برای آینده و ایجاد ارزش افزوده است.»
شاید که نه، بلکه قطعاً انتظار این بود که پس از بیانات رهبر معظم انقلاب درباره اهمیت آموزش و پرورش، نگاه دولت و مجلس نسبت به این دستگاه تغییر پیدا کند و با هدف سرمایه‌گذاری برای آینده‌ای بهتر اعتبارات آموزش و پرورش را تعیین کنند. با این حال متأسفانه تاکنون نه‌تن‌ها این انتظار محقق نشده بلکه آموزش و پرورش روز به روز بیشتر مورد کم‌لطفی و کم‌توجهی قرار می‌گیرد. تفاوتی هم ندارد، چه دولت اصلاح‌طلب و چه اکنون که دولتی انقلابی و منتسب به جریان اصولگرا در رأس امور قرار دارد، آموزش و پرورش جزو اولویت‌ها نبوده و نیست.
شاید برخی از کارشناسان و مدیران دولتی با خواندن این جملات خم به ابرو بیاورند و گلایه کنند که چرا با وجود کار‌هایی که شده و در حال انجام است، چنین قضاوتی می‌شود، اما واقعیت این است تاکنون اگر کاری انجام شده، مرتبط با مسائل روزمره آموزش و پرورش بوده و نمی‌توان تأمین اعتبارات حقوق و دستمزد و تلاش برای اجرایی کردن طرح‌هایی، چون نظام رتبه‌بندی معلمان را کار ویژه‌ای دانست!
حقیقتاً آموزش و پرورش قصه پر غصه‌ای است. مسائل معیشتی معلمان و کارکنان یک طرف، اما این روز‌ها که نمایندگان مجلس مشغول بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۲ هستند نگرانی دغدغه‌مندان آموزشوپرورش تأمین و افزایش اعتبارات مورد نیاز امور پرورشی، تربیتی و فرهنگی است. حدود یک هفته پیش (۵ بهمن) در گزارشی با عنوان «بودجه‌ای برای آموزش منهای پرورش و کیفیت!» به کم و کیف اعتبارات آموزش و پرورش در لایحه بودجه ۱۴۰۲ پرداختیم. در آن گزارش به نقل از معاون برنامه‌ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش نوشتیم «سهم هر دانش‌آموز از اعتبارات حوزه پرورشی ۴۰ تک تومانی (به اندازه یک حبه قند) است.» و همچنین گفتیم که «کل اعتبارات در حوزه امور تربیتی و پرورشی در ۱۰ ماه اخیر (مربوط به بودجه ۱۴۰۱)، ۲۵۰ میلیارد تومان تخصیص داده شده‌است.» متذکر شدیم که «آموزش و پرورش از هدفمندی یارانه‌ها سهمی ندارد! با اینکه در دوران کرونا ۲ درصد به آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان اضافه شده‌است، اما بودجه آسیب‌های اجتماعی در اعتبارات پیشنهادی سال ۱۴۰۲ حدوداً هیچ است.» و نوشتیم که «اعتبارات عمرانی آموزش و پرورش ۳۱ درصد نسبت به گذشته کمتر پیش‌بینی شده‌است و این سبب می‌شود تا پروژه‌های خیرساز نیمه کاره بمانند» خیلی از مسائل دیگری را نیز گفته‌ایم.
به این نوشته‌ها باید این موارد را هم اضافه کنیم. به گفته وزیر آموزش و پرورش ۶۹ هزار مدرسه و به گفته معاون پرورشی ۶۰ هزار مدرسه فقط دارای نمازخانه یا مکانی برای برگزاری نماز هستند. این یعنی حدوداً ۵۰ درصد مدارس کشور مکانی برای برگزاری نماز ندارند! باز به گفته وزیر آموزش و پرورش ۸۷۴ هزار بازمانده از تحصیل در محلات کم‌برخوردار زندگی می‌کنند که البته ۱۵۰ هزار نفرشان به تحصیل بازگشته‌اند. علاوه بر این به گفته ناصر قفلی، رئیس مجمع خیرین مدرسه‌ساز کشور اکنون در استان‌های تهران، البرز، اصفهان و شهر مشهد ۵۰ درصد مدارس دو شیفته و کلاس‌های درس ۴۰ نفره هستند! حتی بنا بر برخی از گزارش‌ها جمعیت کلاس‌های درس شهرستان‌های استان تهران به بیش از ۵۰ نفر هم می‌رسد. این یعنی سهم هر دانش‌آموز از پرسش و پاسخ در کلاس درس شاید یک دقیقه باشد! شاید کمتر و شاید هم اصلاً هیچ! در چنین وضعیتی چه توقعی است؟ خروجی چنین کلاس‌ها و مدارسی چگونه دانش‌آموزی است؟ آیا در چنین کلاس‌هایی اهداف نظام تعلیم و تربیت و سند تحول بنیادین محقق می‌شود؟
همانطور که مشاهده می‌شود هر برگی از دفتر آموزش و پرورش پر از آه و افسوس است. در چنین شرایطی نباید مدیران آموزش و پرورش کاسه گدایی به دست بگیرند. خطابمان به نمایندگان محترم مجلس است. شما می‌توانید با تحقق تأکیدات رهبر معظم انقلاب و افزایش اعتبارات مورد نیاز برای امور پرورشی، تربیتی و فرهنگی یک اقدام انقلابی و ویژه را رقم بزنید. لطفاً برای یک مرتبه هم که شده نگاهتان به اعتبارات آموزش و پرورش هزینه‌ای نباشد. منظورمان آن ۶/۲ درصدی است که از کل اعتبارات آموزش و پرورش به امور غیرپرسنلی اختصاص دارد. خوب آگاهیم که کشور در شرایط جنگ اقتصادی است و توقع افزایش حقوق و تأمین معیشت کارکنان بیش از توان بودجه منصفانه نیست، اما تخصیص اعتبارات بیشتر و کافی، برای اموری که منجر به تربیت جوان تراز انقلاب اسلامی می‌شود، منصفانه است، چراکه در آینده به جوانانی نیاز داریم که دل در گرو آرمان‌های انقلاب و وطن داشته باشند. نباید اتفاقات چند ماه اخیر را فراموش کرد. نمی‌توان نقش نوجوانان و جوانان فریب‌خورده‌ای را که در اغتشاشات حضور داشتند، نادیده گرفت. این‌ها محصول همین آموزش و پرورشی است که اعتبارات تربیتی و پرورشی ناچیز و هزینه‌ای دیده می‌شود.
اگر می‌خواهیم در آینده شاهد این حضور‌ها نباشیم، اگر می‌خواهیم سند تحول بنیادین و تربیت دانش‌آموز شش ساحتی محقق شود، اگر می‌خواهیم ضعف فرهنگی جبران شود، اگر می‌خواهیم فرزندان این خاک اهمیت حجاب و عفاف را درک کنند و در یک کلام اگر می‌خواهیم گام دوم انقلاب به شایستگی رقم بخورد، باید سرمایه‌گذاری کنیم. این مهم با اعتبارات ناچیز تربیتی و پرورشی پیشنهادی بودجه سال ۱۴۰۲ محقق نمی‌شود، این مهم با اعتباراتی که هزینه انگاشته شوند، محقق نمی‌شود. نیاز به سرمایه‌گذاری و برنامه است. شما نمایندگان مردم هستید، مردمی که فرزندانشان را به سیستم تعلیم و تربیت این کشور سپرده‌اند. لطفاً در آموزش و پرورش سرمایه‌گذاری کنید.
منبع: روزنامه جوان
