به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، وضعیت زنان و کودکان از هنگامی که رژیم صهیونیستی پس از ۱۸ ماه عملیات نظامی از ۲ مارس (۱۲ اسفند) جلوی ورود همه محموله‌های غذا، دارو و مایحتاج بیش از ۲ میلیون نفر از مردم غزه را گرفت، بدتر شده است.
گوشت، میوه و سبزی عملاً وجود ندارند. غذای در اختیار گروه‌های امدادی برای توزیع در حال اتمام است. یافتن آب پاک دشوار است. زنان باردار در میان صدها هزار نفری هستند که پس از دستورهای مکرر تخلیه، کیلومترها برای یافتن پناهگاه‌های جدید تلاش می‌کنند. بسیاری از آنها در چادرها یا مدارس شلوغ در میان فاضلاب و زباله زندگی می‌کنند.
اعداد نشان دهنده تأثیر این وضعیت است. بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد یا UNFPA، تا ۲۰درصد از شمار تخمینی ۵۵۰۰۰ زن باردار غزه دچار سوء تغذیه هستند و نیمی از آنها با بارداری‌های پرخطر روبرو هستند.
در ماه‌های فوریه و مارس (بهمن و اسفند)، حداقل ۲۰٪ از نوزادان نارس به دنیا آمدند یا از عوارض یا سوءتغذیه رنج می‌بردند.
آوارگی جمعیت و زیر بمباران بودن منطقه دستیابی به آمار جامع سقط جنین و مرده‌زایی را ناممکن کرده است. اما سوابق بیمارستان ناصر در خان یونس نشان می‌دهد که سقط جنین در ژانویه و فوریه دو برابر مدت مشابه در سال ۲۰۲۳ بوده است.
دکتر یاسمین شنینا، سرپرست ماماها در بیمارستان ناصر از سازمان پزشکان بدون مرز، در هفته‌های اخیر ۴۰ سقط جنین را ثبت کرده است. او مرگ پنج زن در ماه در هنگام زایمان را ثبت کرده است، در حالی که این رقم در سال قبل از جنگ حدود دو مورد بود.
گزارشی از سازمان ملل در ماه مارس حاکی از آن است که محاصره و خشونت باعث آسیب‌هایی در «مقیاسی بی‌سابقه» به زنان باردار و تازه‌مادران می‌شود. این گزارش نسبت به «اثرات بلندمدت برگشت‌ناپذیر» بر سلامت روان و باروری فلسطینیان هشدار داد.
روزالی بولن، از یونیسف، می‌گوید «مسئله فقط کمیت غذا نیست، بلکه تنوع تغذیه‌ای نیز مطرح است، این واقعیت است که آنها در شرایط بسیار وخیم و غیربهداشتی زندگی کرده‌اند، روی زمین می‌خوابند، در سرما می‌خوابند و در این وضعیت دائمی استرس بسیار سمی گیر افتاده‌اند.»
بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل، تنها ۹ بیمارستان از ۱۴ بیمارستانی که قبل از جنگ خدمات سلامت مادران را ارائه می‌دادند، هنوز تا حدی فعال هستند.
برخی از کلینیک‌ها به دلیل عملیات نظامی رژیم صهیونیستی تعطیل یا منتقل شده‌اند. با توجه به محدودیت منابع، مراکز درمانی باید موارد بحرانی را در اولویت قرار دهند.
کیتی براون، از سازمان پزشکان بدون مرز اسپانیا، گفت: «بنابراین زنان اغلب نمی‌توانند آزمایش‌های غربالگری را انجام دهند که مشکلات را در اوایل بارداری تشخیص می‌دهند.»
این وضعیت منجر به عوارض می‌شود. صندوق جمعیت سازمان ملل می‌گوید، یک چهارم از تقریباً ۱۳۰ زایمان در روز در فوریه و مارس به عمل سزارین انجامیده‌آند.
این عوارض، بیمارستان‌های از قبل تحت فشار را با مشکلات بیشتری روبرو می‌کنند.
بیمارستان ناصر بزرگترین و مجهزترین بخش زایمان در غزه را دارد. اما امکاناتش کافی نیست.
وزارت بهداشت غزه می‌گوید بیش از نیمی از داروهای مراقبت از مادر و نوزاد، از جمله داروهایی که خونریزی هنگام زایمان را کنترل می‌کنند، تمام شده‌اند.
دکتر احمد الفرا، رئیس بخش زایمان و اطفال، گفت که تا ۱۵ نوزاد نارس به طور همزمان به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارند، اما بیمارستان ناصر فقط دو دستگاه CPAP (دستگاه تنفس مصنوعی) برای تنفس نوزادان نارس دارد. برخی از آنها به دستگاه تنفس مصنوعی بزرگسالان متصل می‌شوند که اغلب منجر به مرگ می‌شود.
به گفته سازمان ملل، بیست دستگاه CPAP در خارج از غزه بلااستفاده مانده و ورود آنها ممنوع است، به همراه ۵۴ دستگاه سونوگرافی، ۹ دستگاه انکوباتور و کیت‌های مامایی.
دکتر الفرا گفت که عفونت‌های خطرناک در مادران پس از زایمان و در نوزادانشان شایع شده‌اند. ایمنی آنها به دلیل گرسنگی ضعیف شده است. رعایت بهداشت به دلیل کمبود مواد شوینده غیرممکن است. آنتی‌بیوتیک‌ها رو به اتمام هستند.
الفرا گفت که در ۱۸ ماه گذشته ۵۰ کودک مبتلا به ذات‌الریه نکروزان، یک عفونت شدید نابودکننده بافت ریه، را درمان کرده است. او در نیمی از این کودکان مجبور شد بخشی از ریه‌هایشان را بردارد و چهار کودک فوت کردند. قبل از جنگ، او شاید سالی یک کودک دچار چنین بیماریی را می‌دید
رژیم صهیونیستی محاصره غزه را در ۲ مارس اعمال کرد، سپس با از سرگیری عملیات نظامی در ۱۸ مارس (۲۸ اسفند)، آتش‌بس دو ماهه را نقض کرد. گروه‌های حقوق بشری این محاصره را «تاکتیک گرسنگی» می‌نامند که کل جمعیت را به خطر می‌اندازد و یک جنایت جنگی بالقوه است.
