به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مسعود براتی/// یکشنبه گذشته کمیسیون حقوقی و قضایی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در اقدامی عجیب و بدون سابقه بیانیه‌ای ۷ بندی در دفاع از تصمیم مجمع برای عضویت ایران در معاهده پالرمو منتشر کرد. این بیانیه هم در متن و هم در فرامتن نکاتی دارد که لازم است به آن توجه شود.
1) بیانیه منتشر شده بسیار مغشوش و حاوی گزاره‌های متناقض با یکدیگر است و می‌توان این بیانیه را یک بیانیه خودمتناقض دانست. در بند ۳ گزاره‌هایی را مطرح می‌کند که علاوه بر اینکه هرکدام دارای ایرادات جدی است، به طور کلی با آنچه که در بند ۷ بیانیه مطرح می‌کند، در تناقض آشکار است. واقعا این سوال مطرح است که آیا عزیزان دبیرخانه مجمع تشخیص یک بار به صورت یک جا این بیانیه را خوانده‌اند؟ برای مثال در بخشی از بیانیه در فواید تصویب پالرمو مدعی است:« پیوستن به این دو کنوانسیون موجب کاهش ریسک‌های مالی، بهبود دسترسی به کانال‌های مالی رسمی و غیررسمی و افزایش اعتماد بین‌المللی نسبت به شفافیت نظام مالی ایران خواهد شد» و یا «نپذیرفتن کنوانسیون‌ها به معنی تشدید نگاه منفی و انزوای مالی ایران است». در حالیکه در بند ۷ بیانیه همین ادعا را نقض می‌کند و می‌نویسد: « از این رو به تأکید اذعان می‌دارد که تصویب مشروط پالرمو و نیز احتمالاً تصویب مشروط سی اف تی در جلسات آتی مجمع، فی‌نفسه به رفع مشکلات و موانع در مناسبات و مراودات مالی و تجاری بین‌المللی ایران در شرایط ظالمانه تحریم‌های یکجانبه آمریکا نخواهد انجامید». خواننده نمی‌داند قسم حضرت عباس را باور کند یا دم خروس را؟!!!!
2) تناقض بزرگ دیگر مربوط به بند ۶ بیانیه است. مدعی است: «صلاحیت مجمع محدود به رسیدگی و اتخاذ تصمیم بر اساس مصلحت، در قبول یا رد مصوبه مجلس شورای اسلامی بوده است و بررسی آثار و عواقب پذیرش یا رد مصوبه مجلس در ارتباط با موضوعات دیگر - از جمله نسبت و ارتباط با FATF - مستقیماً در حوزه توجه نبوده»، این در حالیست که در سراسر بند ۳ همین بیانیه وقتی صحبت از دلایل مثبته تصویب سخن می‌گوید حتی یک ادله ناظر به خود معاهده بیان نمی‌کند و سراسر درباره موضوعاتی است که در ارتباط با FATF مطرح است. عزیزان دبیرخانه در رفتار خود استاندارد دوگانه دارند.
3) چرا کمیسیون حقوقی و قضایی دبیرخانه مجمع بیانیه داده است؟ آیا این جایگاه و این حق قانونی را دارد؟ چرا دو کمیسیون درگیر دیگر یعنی کمیسیون سیاسی، دفاعی و امنیتی و کمیسیون اقتصادی چیزی منتشر نکرده‌اند؟ آیا درست است که این دو کمیسیون مخالف بودند و اجازه اظهارنظر چه در جلسات مجمع و چه در بیرون به آنها داده نشده است؟
4) در بند ۷ بیانیه درباره احتمال تصویب CFT سخن گفته شده است، آیا این نشان از مهندسی کردن فضای مجمع در جلسه پیش‌رو توسط دبیرخانه نیست؟
5) در بند ۱ بیانیه گفته شده است که بررسی پالرمو در مجمع بعد از اصرار مجلس شورای اسلامی صورت گرفته است و لذا مجلس بعدی نمی‌تواند این نظر را تغییر دهد. در حالیکه در موضوع پالرمو هیچگاه مجلس وقت اصرار نکرده است و در نامه رئیس مجلس وقت (علی لاریجانی) به جلسه مجلس استناد نشده است و تنها با تشخیص سلیقه‌ای علی لاریجانی این مصوبه به مجمع ارجاع شده است و متاسفانه در دستور کار مجمع قرار گرفته است. آیا کمیسیون حقوقی و قضایی دبیرخانه چنین واقعیتی را نمی‌دانسته است؟ آیا در برابر این بی‌قانونی کنشی کرده است؟
6) بند ۲ بیانیه ادعا کرده است که هیچ الزامی در پالرمو برای ارایه اطلاعات به کشورهای خارجی نیست! آیا کمیسیون مربوطه تاکنون ماده ۲۷ معاهده پالرمو را مطالعه کرده‌اند که در آن کشورهای ملزم به همکاری شده‌اند و باید مقدمات قانونی آن را مهیا کنند. تاکید مشخص بر «تبادل اطلاعات» در ماده ۲۷ چه معنایی می‌دهد؟ عزیزان آیا معاهده را کامل خوانده‌اند؟
7) در بند ۳ ادعا شده «عملاً تداوم این وضعیت (عدم تصویب)، بی انگیزگی کشورهای دوست در جهت حمایت از ایران در مجامع بین المللی را به همراه خواهد داشت»؛ کمیسیون حقوقی و قضایی چگونه این را تشخیص داده است؟ آیا آرای منفی کشورهای چین و روسیه از سال ۹۹ در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را ندیده‌اند؟ آیا عضویت ایران در شانگهای و بریکس را ندیده‌اند؟ با چه تخصصی به این جمع‌بندی رسیده‌اند؟ آیا کمیسیون سیاسی، دفاعی و امنیتی دبیرخانه همین نظر را دارد
8) در ادامه بند ۳ بیانیه در فواید تصویب مدعی شده‌اند «تقویت منافع اقتصادی از طریق جذب سرمایه‌گذاری»؛ خوب است دبیرخانه مجمع مطالعات کارشناسی اثبات کننده این ادعا را منتشر کند. چرا که در این سال‌ها یکی از اقدامات موثر در جذب سرمایه‌گذاری خارجی نادیده گرفتن قواعد پولشویی در زمینه منشاء ارز بوده است. حتی وزیر پیشنهادی وزارت اقتصاد در برنامه پیشنهادی خود به آن اشاره کرده است. آیا کمیسیون اقتصادی دبیرخانه همین نظر را دارد؟
9) در ادامه بند ۳ بیانیه در فواید تصویب مدعی شده‌اند: « کم اثر کردن تحریم‌های یکجانبۀ اقتصادی آمریکا»؛ این حرف بیشتر یک شوخی است تا یک نظر کارشناسی؛ زمانی که خود آمریکایی‌ها شفاف از اثر اجرای استانداردهای فتف بر افزایش اثرگذاری تحریم‌ها سخن گفته‌اند (از جمله مارشال بلینگزلی رئیس دوره‌ای FATF و دستیار وزیر خزانه‌داری وقت در سنای آمریکا) این ادعا غیرکارشناسی و غیرواقعی است. گویا دبیرخانه مجمع نمی‌داند که تحریم‌ها چگونه و با چه ابزاری دور زده می‌شود؟
10) ادعای دیگر در بند ۳ این است: «گرفتن بهانه از سایر کشورها»؛ این ادعا که واقعا خنده‌دار است، از همان ابتدا پوچ بودنش آشکار بود. در همین چند روز پس از تصویب پالرمو دیدیم که وزارت خزانه‌داری آمریکا تحریم جدیدی به بهانه پولشویی علیه ایران اعمال کرد. واقعا دبیرخانه مجمع این‌ها را نمی‌بیند؟
11) ادعای دیگر بیانیه «ممانعت از تشدید اقدامات تقابلی در کارگروه اقدام مالی حتی در صورت عدم خروج از لیست سیاه» است. این گزاره بدون مبنا از کجا آمده است؟ آیا در استاندارهای فتف فراتر از توصیه شماره ۱۹ در اقدامات مقابله‌ای چیز دیگری وجود دارد؟ مگر ایران از سال ۸۸ تا ۹۵ در فهرست سیاه نبود؟ آیا از سال ۹۸ تا الان در فهرست سیاه نیست؟ چه چیزی افزایش یافته است؟ چرا دبیرخانه مجمع هراس بی‌مبنا به جامعه منتقل می‌کند؟ مشخص است که این حرف صرفا به خاطر این مطرح شده است که عزیزان می‌دانند تصویب پالرمو منجر به خروج از فهرست سیاه نمی‌شود و از الان می‌خواهند برای خودشان دست آوردسازی پوشالی کنند.
12) در بند ۴ مدعی شده‌اند که آمریکا هیچگاه خواستار عضویت ایران در این دو معاهده نبوده است! واقعا خنده‌دار است. فقط عزیزان دبیرخانه مجمع را به این صحبت پمپئو وزیر خارجه دوره اول ترامپ جلب می‌کنم: « امروز من از ایران می خواهم که هر دو معاهده را بدون تأخیر و بدون هیچگونه حق شرطی به تصویب برساند» (۱۳ خرداد ۱۳۹۸)
13) در جایی بیانیه مدعی شده که تصویب معاهده پالرمو «حتی در صورت بازگشت تحریم‌های شورای امنیت» مفید است. گویا عزیزان متوجه نیستند که بازگشت قطعنامه‌ها بر اثر فعال شدن مکانیزم ماشه، به معنای چالش‌ساز شدن توصیه شماره ۷ برای ایران است. توصیه شماره ۷ از کشورها می‌خواهد که تحریم‌های شورای امنیت را اجرا کنند. در این صورت اجرای سایر توصیه‌ها برای ایران فایده‌ای نخواهد داشت. آیا نظر کمیسیون سیاسی، دفاعی و امنیتی دبیرخانه نیز همین است
14) در آخر بیانیه هم که دبیرخانه از خود و سایر مدافعان تصویب پالرمو و CFT رفع مسئولیت کرده و عنوان می‌کند که «بهره‌مندی از مزایای پیوستن به این کنوانسیون‌ها برای خروج از لیست سیاه FATF به حصول شرایط دیگری وابسته است که جمهوری اسلامی ایران از سال‌ها قبل آن را دستور کار قرار داده است». اما عزیزان باید بدانند که حافظه مردم ایران به راحتی فراموش نمی‌کند و استدلال‌های غیردقیق و غیرکارشناسی مدافعان تصویب را به خاطر خواهد داشت. لذا نمی‌شود به این راحتی و بیان چند جمله از خود رفع مسئولیت کرد. خود این بیانیه یکی از آن مواردی است که در حافظه افکار عمومی برجسته خواهد ماند.
