به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ دیمیتری مدودف، معاون رئیس شورای امنیت روسیه، در پاسخ به اظهارات مارک روته، دبیرکل ناتو در خصوص تهدیدی که ادعا می‌شود از جانب روسیه و چین ناشی می‌شود، اعلام کرد که روته تنها در این مورد درست گفته که شاید مجبور شود زبان روسی را یاد بگیرد.
پیش از این، دبیرکل ناتو در مصاحبه‌ای با روزنامه "نیویورک تایمز" یادآور شده بود که نگران همکاری بین روسیه و چین و تهدیدات ناشی از جانب آنهاست. او مدعی شده که گویا مسکو می‌تواند به اروپا حمله کند و پکن نیز ممکن است "به تایوان حمله کند". با این حال، روته مدرکی برای تایید این ادعای خود ارائه نکرد. در عین حال، دبیرکل یادآور شد که اگر کشورهای اتحادیه اروپا هزینه‌های دفاعی خود را افزایش ندهند، مجبور به یادگیری زبان روسی خواهند شد.
مدودف در شبکه اجتماعی X (توییتر سابق) نوشت: «دبیرکل روته آشکارا قارچ‌های جادویی زیادی خورده است، چیزی که هلندی‌ها عاشقش هستند. او توطئه‌ای بین چین و روسیه در خصوص تایوان و سپس حمله روسیه به اروپا می‌بیند. اما در مورد یک چیز حق با اوست: او واقعاً باید روسی یاد بگیرد و این مسئله ممکن است در اردوگاه کار سیبری برایش مفید باشد.»
آلکسی پوشکوف، عضو کمیته قانون اساسی شورای فدراسیون (سنای) روسیه نیز اشاره کرد که دبیرکل ناتو با ادعای پوچ تعامل روسیه و چین برای رویارویی با غرب، بزرگترین حماقت سیاسی سال را مرتکب شده است. این سناتور در کانال تلگرام خود نوشت: «مارک روته، با خیال‌پردازی‌های ناسالم خود در مورد تهدیدات از جانب چین و روسیه، شایسته عنوان طرح بزرگترین حماقت سیاسی سال شده است.»
در این رابطه، گریگوری کاراسین، رئیس کمیته امور خارجه شورای فدراسیون معتقد است که افکار مارک روته، دبیرکل ناتو، مملو از انتظارات وحشت‌زده از حمله علیه ناتو و خودش است. او در کانال تلگرام خود نوشت: به نظر می‌رسد که مارک روته در کودکی اغلب مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفته.به همین دلیل، او غرق در انتظارات وحشت‌زده از حمله به اروپا، ناتو و حتی به خودش است. افکار استراتژیک دبیرکل ناتو در خصوص قابلیت‌های پکن و مسکو به طرز ترسناکی یادآور احساسات یک فرد متوهم است.»
این سناتور یادآور شد که ترسناک‌ترین مسئله سخنان روته نیست، بلکه نقل قول مطبوعات آمریکایی از افکار اوست که باعث می‌شود خوانندگانشان نیز به همین ترتیب فکر کنند. کاراسین اشاره کرد که تصمیم ناتو برای گسترش به سمت شرق و نزدیک شدن به مرزهای روسیه به یک چالش استراتژیک تبدیل شده که نتایج غم‌انگیز آن اکنون در اوکراین آشکار است.
