رهبر معظم انقلاب در همه ی دولت ها در سخنانشان همیشه نسبت به فعالیت های دولت مردان هشدارهایی می دادند، نگاه تیزبینانه و حکیمانه رهبری در مسائل مختلف همیشه به دولت ها کمک کرده است تا اشتباهات خود را بفهمند و معیار بوده است تا راه رفته ی خود را بسنجند تا دوباره اشتباهات گذشته را تکرار نکنند. و امروز برای شناخت بهتر دولت باید هشدارهای رهبری درباره ی دولت را بررسی کنیم تا به نگاهی درباره ی سیاست های دولت برسیم و بتوانیم نسبت به آن انتقاد کنیم.
از روزهای ابتدایی معرفی کابینه ی دولت یازدهم حسن روحانی، یکی از گمانه زنی هایی که وجود داشت این بود که دولت یازدهم در وزارت خانه های حساسی همچون وزارت علوم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت امور خارجه چه مشی را در پیش خواهد گرفت. آیا با توجه به حمایت جبهه ی اصلاحات و شخص سید محمد خاتمی از این دولت آیا این وزارتخانه‌ها به عنوان سهمیه ی او و جبهه ی وابسته ی به آن قرار خواهد گرفت؟ و یا شخص دکتر حسن روحانی مستقلا وزرایی برای این سه وزارتخانه تعیین خواهد کرد که به مانند خودش مشی ای به اصطلاح اعتدالی و میانه خواهند داشت.
اما روحانی با معرفی توفیقی و میلی منفرد در وزارت علوم افرادی که در زمان اصلاحات مسئولیت های کلان وزارتی داشتند و در فتنه ی ۸۸ هم از عوامل اعتراضات دانشگاه بودند نشان داد که می خواهد مشی اصلاحاتی بر این وزارتخانه حاکم شود و همین دلایل سبب عدم اقبال به این دو گزینه شد اما حتی زمانی که دکتر فرجی دانا به عنوان وزیر از سوی مجلس رای اعتماد گرفت، توفیقی و میلی منفرد را به عنوان معاون و مشاورش انتخاب کرد تا اولین چراغ خطر را برای نمایندگان و جامعه ی دانشگاهی روشن کند و فرجی دانا در این عمر کمتر از یک سال وزارتش کارهایی انجام داد که صدای افراد زیادی از جمله خود شخص رئیس جمهور را نیز درآورد. انتصاب هایی جهت دار و خارج از روند مشخص شده در دانشگاه ها، بازگرداندن عناصر مسئله دار و سابقه دار به دانشگاه و… گوشه ای از فعالیت های وزیر علوم است.
رهبر انقلاب درباره انتظار از فضای سیاسی امروز دانشگاه این طور بیان می کنند و هشداری که ایشان در اوایل دولت یازدهم و وزرات دکتر فرجی دانا دوباره به ایشان و دولت به این شکل هشدار می دهند که: «من خواهش می کنم از مدیران دانشگاه‌ها و مسئولان گوناگون مدیریّتى که دانشگاه را مرکز جوَلان سیاسى و تلاش ها و فعّالیّت هاى جناح هاى سیاسى قرار ندهید. سمّ مهلک حرکت علمى این است که دانشگاه‌ها تبدیل بشوند به باشگاه‌هاى سیاسى؛ کارى که در یک دوره‌اى انجام گرفت». این هشدارهای ایشان از جنس همان هشدارهای در دولت اصلاحات و عملکرد وزیر علوم در زمان اصلاحات است، زمانی که دولت از فضای سیاسی متشنج دانشگاه ها حمایت می کرد و دولت دانشگاه را باشگاه جناح های سیاسی کرده بود و این سم مهلک سبب خلل هایی در فضای علمی آن دوران شد و عملکرد وزارت علوم در بخش تشکل های سیاسی و معرفی افرادی همچون توفیقی و میلی منفرد خود نشان دهنده ی نحوه ی نگاه سیاسی به وزارت علوم است که موجب این نگرانی رهبرانقلاب نسبت به حرکت علمی کشور شده است.
اما فرهنگ در این دولت نیز محل انتقاد بسیاری از منتقدین بوده است، نگرانی اهل فرهنگ انقلاب و متدینان از بازگشت به سیاست های لیبرالی دولت اصلاحات در زمینه ی فرهنگ، یکی از مهمترین انتقادهایی بوده است که به دولت اعتدال نسبت داده می شده است. اظهارنظرهای وزیر فرهنگ و گاها ریاست جمهور این نگرانی را در زمینه ی فرهنگ تقویت می کرده است.اظهاراتی همچون یکسان بودن هنرمند ارزشی و غیر ارزشی، عدم اعتقاد به دولت دینی و دین دولتی ، عدم حمایت از فیلم های سینمایی جبهه ی انقلاب ، حمایت از آزادی شبکه های اجتماعی که یکی از تاثیر گزار ترین عناصر در تهاجم فرهنگی می باشد ، عدم برنامه ریزی مشخص در مسئله ی حجاب و مقابله با بدحجابی و مقابله با تهاجم فرهنگی، کاهش بودجه ی فرهنگی و قرآنی ، حمایت از جریان های طرفدار فتنه در عرصه های مختلف فرهنگی و… گوشه هایی از عملکرد یک ساله ی دولت در عرصه ی فرهنگ بوده است که نگرانی جامعه ی متندین و فرهنگی انقلاب را به همراه داشته است.
رهبر انقلاب در عرصه ی فرهنگ نیز نکات و هشدارهایی در این یک سال گذشته درباره ی فرهنگ و نگاه فرهنگی حاکم بر دولت بیان کردند که خود نیاز بررسی بسیار است. ایشان در جمع اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی فرمودند: «دولت دینی با دین دولتی هیچ فرقی ندارد. دولت جزو مردم است؛ دین دولتی یعنی دین مردمی؛ همان دینی که مردم دارند، دولت هم همان دین را دارد. دولت، وظیفه برای ترویجِ بیشتر [دین] دارد. هر کسی هر توانی که دارد، باید خرج کند» و ایشان درباره ی حمایت از محصولات جبهه ی انقلاب در جمع اعضای مجلس خبرگان می فرمایند: «اساس این ایستادگی، این حرکت و در نهایت ان‌شاءالله پیروزی، بر حفظ فرهنگ اسلامی و انقلابی است و تقویت جناح فرهنگی مؤمن، تقویت این نهال هایی که روییده است در عرصه‌ی فرهنگ.»
اما ایشان نگرانی خود را درباره ی فرهنگ و کار فرهنگی پس از ۲۰ سال دوباره به همان سبک و سیاق آن سال ها مطرح کردند و فرمودند که: «یک مسئله هم مسئله‌ی فرهنگ است؛ که آقایان هم حالا معلوم شد که نگرانی دارید، بنده هم نگرانم» این نگرانی از جنس همان دغدغه هایی است که ایشان حاضرند جان خود را فدا کنند و این نگرانی ها گوشه های از سخنان و هشدارهای ایشان در باب فرهنگ و دانشگاه ها و فضای امروز آن است که باید مسئولین این دو وزارت خانه به آن عمل کنند تا دوباره شاهد اتفاقاتی از جنس اتفاقهای دولت اصلاحات نباشیم.
*دبیر فرهنگی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه بیرجند