خبرنامه دانشجویان ایران: نوع مواجهه رسانه های اصلاح طلب و حامی دولت یازدهم با موضوعات مختلف نشان می دهد، که بین آنچه که این رسانه ها تلاش می کنند به مخاطبین القا کنند با چیزی که در واقعیت اجتماعی اتفاق می افتد فاصله ژرفی وجود دارد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این نوع برخورد این رسانه ها را در موضوعات  و حوادث مختلف می توان مشاهده کرد. یکی از رخدادهایی که در یک سال و نیم اخیر توسط این رسانه ها به طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است و رسانه های حامی دولت یازدهم تلاش کرده اند آنگونه که خود می خواهند و برای اهداف و اغراض شان مناسب است، آن را ارائه دهند، بحث مذاکرات هسته ای است.

در حالی که سال گذشته و بعد از توافق موقت بین ایران و گروه 1+5 موسوم به توافق ژنو، رسانه های اصلاح طلب و حامیان دولت یازدهم با بزرگنمایی غیرعادی از توافق ژنو و بدون اشاره به امتیازهایی که تیم مذاکره کننده هسته ای به طرف مقابل واگذار کرده بود، آن را فتح الفتوح نامیدند و نوید لغو تحریم ها و حل مشکلات اقتصادی کشور را دادند، اما بعد از توافق نه تنها تحریمی لغو نشد، که آمریکا از زمان توافق تا کنون چندین بار دیگر ایران را تحریم کرد.

تنها به فاصله چند ساعت از تماس تلفنی اوباما و روحانی این روزنامه ها از پرواز مستقیم تهران نیویورک گفتند

با این همه اتفاقاتی که روزهای بعد از 3 آذر 92 به وقوع پیوست، هیچ گاه موجب نشد تا این رسانه ها تلاش کنند حداقل، فاصله خودشان را با واقعیت اجتماعی قدری کاهش بدهند. به همین جهت بود که مدام از فتح الفتوح بزرگ سخن گفتند! و تلاش کردند با وارونه جلوه دادن واقعیت ژنو، آن را دستاوردی بزرگ برای مردم ایران بیان کنند. این رسانه ها در همین حین یکی از راهبردهایی را که به طور جدی در دستور کار خود قرار دادند، بزک کردن چهره دشمن بود؛ آن ها برای نیل به این هدف خود، به قدری ناشیانه عمل کردند، که عملا به "سفارت خانه های کاغذی" آمریکا در ایران تبدیل شدند.

این رویه اما در آستانه سوم آذر امسال که مهلت یک ساله توافق موقت به پایان می رسید، شکل جدیدی به خود گرفت و ارتش رسانه ای همراه دولت، این بار به شکلی هیجان زده و قبل از اینکه نتیجه مذاکرات ایران و گروه 1+5 مشخص شود و در شرایطی که شواهد فراوانی بر عدم موفقیت مذاکرات وجود داشت، از توافق نهایی سخن گفتند. اما آنچه در واقعیت وین به وقوع پیوست تفاوت فاحشی با آرزوی های این رسانه ها داشت و در نهایت بدون دستیابی طرفین به نتیجه، توافق ژنو –که از آن به عنوان یک توافق بد برای ایران یاد می شود- هفت ماه دیگر تمدید شد و در واقع نتیجه، تمدید هفت ماهه تحریم ها علیه ایران بود.

این روزنامه همچون دیگر رسانه های کارگزاران مردم را به جشن هسته ای دعوت می کند

در چنین شرایطی که انتظار می رفت تا رسانه های اصلاح طلب با گذشت بیش از یک سال از  سیر در فضای غیرواقعی، قدری با مخاطبین و افکار عمومی جدی تر باشند و تاحدی واقع بینانه تر با آنچه در وین اتفاق افتاد برخورد کنند؛ اما نه تنها چنین چیزی نشد، که نگاهی به تیترها و تحلیل های مضحک این رسانه ها نشان می دهد، انتظار مواجهه واقع بینانه و دیدن واقعیت ها از سوی لشگر رسانه ای حامی دولت یازدهم، خیالی باطل است و کانه اصلا این رسانه ها حیات خودشان را در ندیدن و یا وارونه جلوه دادن واقعیت ها می بینند. البته اینکه تا چه زمانی می توان واقعیت ها را ندید، موضوعی است که باید این رسانه ها تکلیف شان را با آن روشن کنند!