به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اینکه چگونه برگزاری چنین برنامه ای با همکاری انجمن علمی به تائید شورای فرهنگی دانشگاه رسیده و چگونه همکاری در اجرای تئاتر در چارچوب وظایف انجمن علمی جای گرفته خود بحث دیگری است گرچه یکی از اعضای شورای فرهنگی هم درین باره گفته در درخواست کانون تئاتر همکاری انجمنهای علمی مطرح نبوده است.
این برنامه شامل اجرای دو نمایش با عناوین "رومئوی سال 94" و "من و یلدا، یهویی" بود. هماهنگی ها به گونه ای بود که تماشاگران این برنامه باید برای حضور در سالن بلیط تهیه می کردند و مقرر شده بود عواید حاصل از بلیط فروشی به کانون خیریه دانشگاه و موسسه محک اهدا شود.
تا اینجای کار کاملا خوب و خیرخواهانه است. اما محتوای این نمایش ها به گونه ای بود که گاهی شوخی های بسیار زننده ، خنده را بر لبان تماشاگران می خشکاند.
همه ی ماجرا ، در شوخی های زننده چند تن از بازیگران این تئاتر خلاصه نشد و کار به جایی رسید که بازیگران پسر این نمایش همزمان با خواندن قسمتی از ترانه ی یکی از خوانندگان معلوم الحال شروع به رقص کردند که فارغ از جنبه ی شرعی و مذهبی که حکم آن کاملا معلوم است ، اجرای این حرکات ناخوشایند در دانشگاه در نوع خود بسیار کم سابقه و تعجب برانگیز بود.
استفاده از الفاظ رکیک بخش دیگری از شاهکار این گروه بود. گویی عوامل این نمایش خود را با گروه های هنری فعال در داخل شهر و دانشگاه و مخاطب را اشتباه گرفته اند.
همه ی این ها در حالی است که شنیده شده این تئاتر قبل از اجرا توسط تنی چند از مسئولین فرهنگی دانشگاه از جمله معاون فرهنگی اجتماعی این دانشگاه بازبینی شده است.
قابل تامل آنکه معاونت فرهنگی دانشگاه به نوعی از این گونه اقدامات حمایت می کند تا آنجا که در پاسخ به یکی از معترضین گفته : اینها هنر است! و نباید زیاد سخت گیری کرد!
متاسفانه شاهد برخی پس روی های فرهنگی در داخل فضای تعدادی از دانشگاه های کشور هستیم. سال پیش نیز یکی از کانونهای زیر مجموعه ی معاونت فرهنگی این دانشگاه با انتشار چند نشریه که بسیاری از مطالب آنها توسط ضد انقلاب خارج نشین نوشته شده بود ، چندین روز فضای این دانشگاه را به بحران کشاند که حتی واکنش نماینده ولی فقیه در استان را نیز در پی داشت.