خبرنامه دانشجویان ایران: سیدمرتضی موسی نژاد// در آغاز بیانیه ی حاج قاسم سلیمانی، وی با ذکر تمام سختی هایی که مردم مظلوم بحرین کشیده اند، به ذکر مصداق هایی از این مظلومیت ها می پردازد، تا بتواند به نتیجه ی مطلوب سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی برسد.

حاج قاسم سلیمانی در بخش دوم بیانیه ی خود به «دلیل نتیجه گیری» خود قبل از بیان آن نتیجه می پردازد، آنجا که به حرکت جدید رژیم نامشروع آل خلیفه می پردازد. حاج قاسم سلیمانی به عدم مشروعیت سلب تابعیت «شیخ قاسم» رهبر شیعیان بحرین در سکوت سازمان ها ونهادهای بین المللی اشاره می کند.

اما بالاخره فرمانده ی سپاه قدس به نتیجه گیری اصلی خود می پردازد. شیخ قاسم خط قرمز جمهوری اسلامی است. خوب به یاد داشته باشیم که هر جا جمهوری اسلامی خط قرمز تعیین کرده است، پای آن ایستاده است؛ مگر اینکه پای دولتی ضعیف درمیان باشد.

موضع سخنگوی وزارت خارجه بعد از بیانیه حاج قاسم سلیمانی به خوبی نشان می دهد که دولت پیام داخلی این بیانیه را دریافت کرده است.

اما اکنون این بیانه، پیام های داخلی و خارجی خود را دارد:

پیام خارجی این بیانیه بیش از هر کسی خطاب به خاندان آل سعود است که به آنان یادآوری می کند که جمهوری اسلامی وارد گود زورخانه ی بحرین نیز شده است. چنان که در فاجعه ی منا و شهادت چند صد نفر از هموطنان ما نیز ورود مستقیم رهبر انقلاب و تهدید آل سعود به گود معادلات را به شدت تغییر داد و باعث برگشت تک تک ابدان مطهر شهدا شد.

اما آنچه که نقطه ی قابل توجه است، حضور صدها هزار سرباز اهل بیت در بحرین همچون چند میلیون سرباز اهل بیت در یمن است، که آل سعود را می ترساند. آما آیا اقتصاد آل سعود تحمل جنگ جدیدی دارد؟ آنجا که می گوید: «در صورت هرگونه تعدی به شیخ عیسی قاسم با مقاومت مسلحانه بی‎سابقه‎ای مواجه خواهید شد که اسقاط این رژیم تنها گوشه‎ای از تبعات آن است.»

اما پیام داخلی این بیانیه را می توان در جهت مخالف عزل امیرعبداللهیان دیپلمات انقلابی«معاون سابق امور عربی-خاورمیانه وزارت خارجه» برآورد کرد، جایی که بعد از انجام نشدن تعهدات آمریکا در برجام، دولت عقب نشینی جدیدی از خود نشان داده است.

حاج قاسم سلیمانی با این بیانیه نشان داد که مجموعه ی نظام جمهوری اسلامی به تغییرات مقطعی دولت ها اهمیتی نمی دهد، و اصل 152 قانون اساسی همیشه بر سرجای خودش است:

«سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هرگونه سلطه‏جویی و سلطه‏پذیری، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت‏های سلطه‏گر و روابط صلح‏ آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است.»