خبرنامه دانشجویان ایران: محمد زعیم زاده*// ۱- پروسه‌ انتخابات ایالات متحده‌ آمریکا به مبتذل‌ترین شکل ممکن پیش می‌رود. امروز مردم آمریکا مخیر به انتخاب بین «طراح پروژه تشکیل داعش و تروریست‌های مدرن» از جریان دموکرات و «یک مولتی‌میلیاردر مستهجن» جمهوری‌خواه هستند. البته برای جریان لیبرال- دموکراسی که پیش‌تر پدیده‌هایی چون «سارکوزی» و «برلوسکونی» در فرانسه و ایتالیا را هم بر اریکه‌ قدرت دیده است، تماشای مدیریت کاخ سفید توسط هر یک از این دو خیلی عجیب نخواهد بود. «هیلاری کلینتون» امروز نماد حاکمیت آمریکاست و ترامپ نماد جامعه‌ آمریکایی تحت تربیت این حاکمیت! ترامپ انتقادات جدی‌ای به نحوه‌ مدیریت هیات حاکمه‌ آمریکا دارد که بخشی از آن حتی به همقطاران جمهوری‌خواه خودش بازمی‌گردد، در حالی که بزرگ‌ترین انتقاد هیلاری به ترامپ موضوع فسادهای جنسی اوست. هیلاری در حالی در این حوزه به «ترامپ» انتقاد می‌کند که در زمان حاکمیت دموکرات‌ها و بویژه همسرش در کاخ سفید از این نوع اتفاقات داخل اتاق رئیس‌جمهور رخ داده است! و به قول ترامپ «من صرفا حرفش را زده‌ام ولی بیل کلینتون این کار‌ها را انجام داده است».

۲-«ممکن است نتیجه‌ انتخابات را نپذیرم؛ درباره صحت نتیجه بعد از انتخابات حرف می‌زنم.» این شاید مهم‌ترین اظهارنظر ترامپ در مناظره سوم با رقیب دموکرات خود باشد. او قبل‌تر هم از احتمال تقلب در انتخابات گفته بود؛ موضعی که واکنش جدی اوباما را در پی داشت و رئیس‌جمهور آمریکا در اظهاراتی قاطع طرح «شائبه‌ تقلب در انتخابات» را تضعیف‌کننده‌ حاکمیت ملی در آمریکا خواند و شدیدا به ترامپ حمله کرد. اما جناب اوباما درحالی سال ۸۸ در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران تمام امکانات مثلث زر و زور و تزویر آمریکایی اعم از رسانه‌ و پول و حتی مشاوره‌های امنیتی- نظامی را برای سران فتنه و به اصطلاح معترضان انتخابات قانونی ایران به کار گرفت که در تمام نظرسنجی‌های پیشاانتخاباتی و در صندوق رای فاصله‌ نفر اول و دوم حداقل ۲۵ درصد بود.

اوبامایی که اعتراض ترامپ را برنمی‌تابد و در دفاع از حاکمیت ملی آمریکا پشت میکروفن آمد، سال 88 شورش خیابانی را دفاع از آزادی و در مسیر دموکراسی‌خواهی می‌دانست و تمام‌قد حامی آشوب‌های خیابانی بود! اما این نکته هم حائز اهمیت است که اوباما در حالی امروز ترامپ را به تضعیف حاکمیت ملی آمریکا متهم می‌کند که ستاد ترامپ از 3 ماه قبل از انتخابات کمیته‌ صیانت از آرا تشکیل نداده است، فاصله‌اش در هیچ‌یک از نظرسنجی‌ها بیش از ۵ درصد نیست و احتمالا در صورت شکست در انتخابات هیچ‌کدام از اعضای ستادش به هواداران نخواهند گفت اگر دونالد رأی نیاورد «بریزید توی خیابونا!» بعید است خود ترامپ هم پیش از آنکه هنوز صندوق‌های رأی باز نشده جلوی دوربین‌ها بگوید «اینجانب با نسبت آرای بسیار بالا پیروز انتخاباتم». فکر نمی‌کنم بعد از انتخابات هم همسر ترامپ مثلا با پرس‌تی‌وی مصاحبه کند و بگوید دونالد داماد فلان ایالت است و اینها داماد خود را رها نمی‌کنند تا به هیلاری رای دهند(!) درست است که ترامپ احتمالا بسیار عاقل‌تر از اصلاح‌طلبان با انتخابات برخورد خواهد کرد ولی حاکمیت آمریکا در حد همین یک جمله هم بازی با امنیت ملی کشور را قبول نمی‌کند!

۳- تلاش برای القای تقلب در انتخابات تنها شباهت تجدیدنظرطلبان داخلی با دونالد ترامپ نیست، کلینتون رسما دونالد را فردی می‌داند که هرگاه حزبش انتخاباتی را برده آن انتخابات را واقعی خوانده و هرگاه شکست خورده شروع به جرزنی کرده است و این رفتار جناب میلیاردر بی‌شباهت با برخی نمونه‌های وطنی نیست. کسانی که حتی در انتخابات ۸۴ که دولت اصلاحات مسؤول برگزاری آن بود گفتند «اگر فرمانداران دولت دقت می‌کردند شکست نمی‌خوردیم»، کسانی که خواستار ابطال انتخابات ۸۸ هم بودند اما انتخابات سال ۹۲ را که همان دولت برگزار کرد و گزینه‌ مطلوب‌شان پیروز انتخابات شد سالم‌ترین و دموکراتیک‌ترین انتخابات‌ها خواندند.

4- دونالد ترامپ عمیقا همنوا با برخی گونه‌های کم‌یاب داخلی معتقد است که برجام سبب قدرتمندتر شدن ایران شده است. تحلیلی که شاید با واقعیت‌های پسابرجامی ایران و عوایدی تقریبا هیچ اقتصاد ایران از برجام همخوانی نداشته باشد اما با تصویرسازی پیشابرجامی دولت مردان ایران و با گزاره‌هایی چون خالی بودن خزانه تشنگی مردم و بی‌آبی کشور و فروپاشیدن ۵دقیقه ای قوای نظامی ایران برابر امریکا در نبود برجام تطابق دارد، ترامپ که عموم مواضعش در مورد ایران و غرب آسیا کاملا با اسراییل همگراست در مورد برجام و اثرات آن هم دیدگاه های جریان غربگرای ایرانی را نصب‌العین خود قرار داده است.

5- هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ به‌رغم تمام اختلافاتی که در مواضع مختلف در نمایش انتخاباتی آمریکا با هم دارند درباره مساله‌ جریان مقاومت و نقش آن در تحولات غرب آسیا کاملا هم‌نظرند. مساله‌ای که امروز کابوس جناح‌ها و گروه‌های مختلف سیاسی آمریکا در مسائل منطقه‌ غرب آسیاست، همان سرداران قلم، علم و حرم جبهه‌ مقاومت هستند که حقد و کینه‌ هر دو کاندیدای انتخاباتی آمریکا و حاکمیت این کشور از اثربخشی آنها در به نتیجه نرسیدن نقشه‌های آمریکایی وصف‌ناشدنی است. همان سردارانی که امروز ناجوانمردانه در داخل هم نواخته می‌شوند.

* دبیر سیاسی اسبق اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل