اجرای این توافقنامه، اگرچه گاها از سوی جناح‌های مختلف سیاسی به صورت یک‌جانبه مورد بررسی قرار گرفته و برخی آن را با دیدگاهی غیرکارشناسی و غیر منصفانه نقد یا تمجید می کنند، لیکن باید گفت که این اتفاق نقاط منفی و مثبت را همزمان داراست.
شرکت‌های خارجی زیادی نیز بعد از اجرائی شدن برجام برای بازگشت یا ورود به بازار ایران، ابراز تمایل یا اقدام کردند. اکنون پس از گذشت یک سال از زمان اجرا، فروش نفت کشور به بیش از ۲ ملیون بشکه در روز می رسد. این در حالیست که در زمان تحریم و قبل از اجرائی شدن برجام، میزان تولید نفت ایران در بیشترین مقدار خود روزانه ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه بود.
از دیدگاهی دیگر، برخی کارشناسان اقتصادی این تردید را مطرح نمودند که ارتباط با اقتصاد جهانی می‌تواند به ضرر اقتصاد کشور بوده و سبب وابستگی اقتصاد گردد. اما نکته اساسی که زنگ خطر را برای کشور ما به صدا در می آورد این است که با وجود آنکه کارشناسان داخلی و خارجی در آغاز راه گردش روان مالی، کاهش هزینه تولید، تنوع سرمایه‌گذاری، رقابتی شدن صنعت، نوسازی ناوگان هوایی دریایی، کاهش هزینه درمان و رقابتی شدن صنایع را از جمله محاسن برجام برای اقتصاد ایران می دانستند، لیکن امروز پس از گذشت یکسال کشور ما فقط نفت بیشتری فروختیم و اقتصاد ما نفتی تر از گذشته شد.
با همه این تفاسیر و خوب وبدها، اگر چرخی در بین مردم و در جامعه بزنیم میبینیم که پس از گذشت یکسال از برجام عملا هیچ تغییر محسوسی در زندگی مردم ایجاد نشده است، بلکه اوضاع بدتر هم گاها شده است، افزایش قیمت ها، بیکاری و ... که نشان از ناتوانی برجام در رفع مشکلات کشور است و باز جای تعجب دارد که رئیس جمهور مملکت، جناب آقای روحانی در جلوی همگان به طرفداری بی چون وچرای از برجام می پردازد و در پاسخ به دستاوردهای دیده نشده برجام از سوی مردم می گوید که عینکی چیزی بزنید تا بتوانید دستاوردهای برجام را ببینید که این جمله توهین واهانت به تمامی مردم ایران است.
البته شاید جناب آقای روحانی درست می گوید و نیاز به عینک برای تماشای دستاوردهای برجام است، پیشنهاد من برای کسانی که قصد تماشای دستاوردهای برجام را دارند استفاده از عینک های آفتابی بسیار قوی است چرا که آفتاب برجام بسیار داغ و سوزاننده است که فکرکنم همین آفتاب برجام بوده است که باعث شده هوای دی ماه همچون بهار گرم شود.
* دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شیراز