این تجمع ابتدا با تجمع در لابی خوابگاه امام علی(ع) آغاز شدد و سپس با راهپیمایی در خیابان‌های کوی شعارهای زیر را سر دادند:
نه کاری، نه باری / پول از کجا بیاریم؟
در دانشگاه بیگاری / بعد از تحصیل بیکاری
جریمه زورکی / نداریم نمی‌دیم
دانشگاه پولکی / تخلیه زورکی
خواسته ما صنفیه / بی‌قانونی کافیه
آموزش رایگان / حق مسلم ماست
به نوشته کانال شورای صنفی دانشگاه این تجمع نزدیک به یکساعت بطول انجامید، و تجمع کنندگان بیانیه ای تحت را عنوان «منشور مطالبات ساکنان کوی دانشگاه» قرائت کردند.
بخش هایی از این منشور به شرح زیر است:
1- نظر به اینکه ارائه پایان‌نامه در دوره‌های تحصیلات تکمیلی، مستلزم انجام تحقیقات و مطالعات جدی و زمان‌بر است، ما ساکنان کوی دانشگاه مخالف تحمیل هرگونه فشار معیشتی بر دانشجویان سنواتی هستیم. اخذ هزینه‌های سنگین به بهانه‌هایی همچون دیرکرد پایان‌نامه یا جریمه ترم شش، به بازی گرفتن حق سکونت دانشجویان سنواتی و اقداماتی از این دست محکوم است.
2- نظر به اینکه به موجب نصّ صریح قانون اساسی حق انتخاب محل سکونت برای آحاد ملت به رسمیت شناخته شده است، ما ساکنان کوی دانشگاه مخالف هرگونه تخلیه اتاق و جا‌به‌جایی اجباری هستیم. مسئولین حق ندارند در نقش چوپان کذایی ظاهر شده و به اصطلاح «گله دانشجویان» را به ضرب و زور بخشنامه‌های دل‌بخواهی، از این ساختمان به آن ساختمان دربه‌در کنند.
3- نظر به اینکه عدم پذیرش دانشجویان شبانه در خوابگاه، آنان را به بازیچه آز و طمع رانت‌خواران بخش املاک تبدیل کرده است ما ساکنان کوی دانشگاه خواهان به رسمیت شناختن حق سکونت این دانشجویان هستیم. متاسفانه دانشجویان شبانه ناچارند برای تامین هزینه اجاره بهای منزل به انواع مشاغل سخت و شیفت‌های کاری طولانی تن داده و به همین خاطر دچار افت تحصیلی شوند. این در حالی است که خوابگاه‌های دانشجویی برای پذیرش این افراد ظرفیت خالی دارند. ما اعلام می‌کنیم که مسئولین به جای پلمپ کردن درب خوابگاه‌های خالی، موظفند این ظرفیت را به هم‌دانشگاهی‌های شبانه‌مان اختصاص دهند.
4- نظر به اینکه صندوق رفاه وظیفه دارد جمعیت چند میلیونی دانشجویان را تحت پوشش قرار دهد ما ساکنان کوی دانشگاه لازم می‌دانیم با صدای بلند اعتراض خویش را به سهم ناکافی این صندوق از بودجه سال 96 اعلام کنیم. متاسفانه شاهدیم که دولت با این قبیل سیاست‌های ریاضتی، از پاسخگویی به مطالبه برحق آموزش رایگان همگانی پا پس کشیده و به توجیهات غیرواقعی همچون «خالی بودن خزانه» متوسل می‌شود. آن هم در حالی که طبق آمارهای رسمی بانک جهانی، اقتصاد ایران هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست.
5- نظر به اینکه ادغام صندوق رفاه در صندوق کارآفرینی امید موجب تضییع حقوق دانشجویان شده است، ما ساکنان کوی دانشگاه مخالفت خود را با سیطره بانک‌های تجاری بر نظام رفاهی آموزش عالی اعلام می‌کنیم. این ادغام تاکنون منجر شده است به: اخذ اجاره بهای خوابگاه پیش از موعد قانونی (نقض ماده 2 دستورالعمل اجاره خوابگاه‌ها)، محرومیت دانشجویان از حقوق صنفی خویش به دلیل مقروض بودن به نظام بانکی، ارائه طرح‌هایی همچون حذف یارانه تغذیه، تبدیل فضاهای آموزشی به محیط‌های تجاری و ...
ما ضمن اعتراض به همدستی صندوق رفاه با رویه‌های تجارت‌محور و سودپرستانه خواهان آن هستیم که قانون اجاره بهای خوابگاه به وضعیت سال 1383 برگشته و هزینه سکونت پس از پایان دوران تحصیلی ستانده شود؛ و نه به عنوان مجوزی برای ثبت‌نام!
حواشی تجمع
از حواشی این تجمع می توان به بند پایانی بیانیه قرائت شده اشاره کرد؛ مطرح کردن مجدد «باز تشکیل شوراهای صنفی» از مواردی بود که در تجمع دیشب تاکید زیادی بر روی ان صورت گرفت و جالب اینجا است همین بخش از بیانیه به صورت ویدئویی در فضای مجازی منتشر شده است که خود جای تامل دارد. مخالفت با تشکیل نشست شوراهای صنفی دانشگاه ها از جمله مواردی است که تعدادی از لیدرهای این تجمعات همواره در مخالفت با آن شعارهایی را مطرح می کنند.