ازدواج خویشاوندی، مذموم و مرسوم
ازدواج بین خویشاوندان در غرب مذموم است اما همیشه این طور نبود. به عنوان مثال چارلز داروین بنیان‌گذار علم تکامل، با دختر دایی‌اش «اِما وِج‌وود» عروسی کرده بود. این زوج صاحب ده فرزند شدند. سه نفرشان خیلی زود درگذشتند و سه نفر دیگر احتمالا نازا بودند.
خبرنامه دانشجویان ایران: از نمونه‌های معروف در دوران معاصر می‌توان به آلبرت اینشتین اشاره کرد که با دخترخاله‌اش الزا ازدواج کرد.
همسر ماریو بارگاس یوسا، نویسنده پرویی و دارنده نوبل ادبیات هم دخترعموی او بود.
با وجود نمونه‌های پراکنده، این نوع وصلت‌ها در جهان غرب کاهش یافته‌اند.
مثلا در سال ۱۹۰۰ میزان ازدواج فامیلی در هلند ۵ درصد بود اما این رقم از ۱۹۵۰ به این سو، از یک درصد فراتر نرفته است.
در شرق و به ویژه در خاورمیانه این سنت کماکان پابرجاست.
ازدواج خویشاوندی به طور کلی در جوامع مسلمان، نزد عرب‌ها، پاکستانی‌ها، مسلمان‌های هندی، افغان‌ها، تاجیک‌ها و ایرانی‌ها رواج دارد.
در آفریقا نیز نرخ پیوندهای فامیلی به دلیل مناسبات قبیله‌ای بالاست.
مشکل ناشی از ازدواج خویشاوندان نزدیک با "اختلال ژنتیکی مغلوب" مرتبط است.
ژن‌های انسان در حلقه پیچیده‌ای به نام کروموزوم‌ها قرار دارند. سلول‌های هر فرد دارای ۲۳ جفت کروزومی‌است که ۲۲ جفت آنها "اتوزوم" و جفت آخری که جنسیت را تعیین می‌کند، کروموزوم جنسی نامیده می‌شوند.
یک اختلال احتمالی می‌تواند به‌کمک نسخه دوم سالم، برطرف شود اما در صورتی که والدین خویشاوند باشند، احتمال اختلال در هر دو نسخه بسیار بالاست.
منابع رسمی آمار متفاوتی از وصلت خویشاوندی در ایران ارائه می‌کنند. انجمن ژنتیک این رقم را ۴۵ درصد و سازمان بهزیستی ۳۰درصد می‌داند.
وزارت بهداشت می‌گوید در شهرهای کوچک‌تر و روستاها به دلیل شرایط فرهنگی و اقلیمی، ۵۰درصد ازدواج‌ها از نوع خویشاوندی تراز اول است.
معلولیت‌های ذهنی و جسمی به درجات مختلف، بیماری‌های متابولیک، اختلالات بینایی و تالاسمی از شایع‌ترین مشکلات فرزندان حاصل از ازدواج‌های فامیلی هستند.
طبق آمارهای وزارت بهداشت، سیستان و بلوچستان به خاطر رسم ازدواج‌های فامیلی، پرچم‌دار کمبود فاکتور ۱۳ (یک اختلال انعقادی نادر) است.
بالا بودن نابینایی مادرزادی در آذربایجان غربی و خراسان جنوبی نیز به نرخ قابل توجه وصلت‌های خویشاوندی در این استان‌ها نسبت داده می‌شود.
