به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از تابناک، وایمو در فبریه امسال از اوبر شکایت کرد و خواستار دستور مقدماتی برای توقف فعالیت آن از استفاده اطلاعات محرمانه و همچنین سایر مالکیت های معنوی شد. وایمو گفت که اوبر می توانسته است بعد از سرقت این پوشه ها توسط لواندوفسکی برنامه خودروهای بدون راننده خود را به سرعت وسعت ببخشد. طبق این ادعا، لواندوفکسی قبل خروج از گوگل دست به سرقت این اطلاعات محرمانه زده است تا شرکتی را تأسیس کند (شرکت اوتو) که بعدها «اوبر» آن را برای خود کرد.
رقبا سعی می کنند تا خودرو های بدون راننده را وارد صحنه کنند آن هم در زمینه هایی مانند خودروهای معلوم الحال و با سابقه، آن هایی که کمتر شناخته شده اند و همچنین شرکت های بزرگ فن آوری. اوبر در پرونده خود در دادگاه نوشت "سابقه ما نشان می دهد که اوبر هیچگاه نه صاحب هرگونه اطلاعاتی بوده است که لواندوفسکی متهم به سرقت آن از وایمو شده است و نه از آن استفاده کرده است."
لواندوفسکی که شاهد اصلی این پرونده می باشد متوسل به متمم پنجم قانون اساس ایالات متحده آمریکا یا همان حق السکوت شده است تا از هرگونه متهم سازی خود و امکان پرونده سازی جنایی علیه اش جلوگیری نماید و بنابراین هیچ شهادتی نخواهد داد.
لواندوفسکی هنوز اسنادی که گفته می شود به سرقت برده است را برنگردانده و اوبر نیز که هیچگاه سرقت پوشه های توسط او را انکار نکرده است ادعا می کند که حق اجبار لواندوفسکی برای چنین کاری را ندارد.