به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از دانشجو، یاسر جبرائیلی امروز در همایش «از تهران تا کاراکاس» در دانشگاه فردوسی مشهد در جمع دانشجویان، گفت: قبل از دولت هوگوچاوز در ونزوئلا مدیران اقتصادی آمریکایی سبک زندگی آمریکایی را وارد این کشور کردند و اتاق بازرگانی ونزوئلا و آمریکا شکل گرفت که در ازای فروش نفت از آمریکا جنس وارد می‌کردند.
این کارشناس مسائل سیاسی بیان کرد: سازمان آموزش و پرورش ونزوئلا در دهه 80 سیاست‌های لیبرالیستی در این کشور اجرایی کرد که البته این روندها با مقاومت‌هایی روبرو بود و دو جریان دو قطبی در آنجا به وجود آمد.
وی ادامه داد: در دهه‌های آخر قرن 20 اقتصاد ونزوئلا با اتکا بر نفت بزرگ و در سال 1970 میلادی این کشور تبدیل به ثروتمندترین کشور آمریکای لاتین شد، اما پول نفت نه تنها تبدیل به سرمایه گذاری دانش نشد بلکه صرف واردات از آمریکا و کشورهای غربی شد که همین نفت ونزوئلا موتور اقتصادی آمریکا را به گردش درآورد.
جبرائیلی با بیان اینکه ونزوئلا باوجود اینکه یک کشور ثروتمند بود ولی تولید در آن کشور صفر بود و درآمدی که از محل درآمد شرکت‌های نفتی به دست می‌آمد به مراتب بیشتر از دریافت مالیاتی و پولی که از نفت می‌گرفتند خیلی کمتر از کالاهای وارداتی بود برای همین این کشور به سوی بدهکار شدن پیش می‌رفت.
این کارشناس سیاسی بیان کرد: در سال 1958 دوره دیکتاتوری در ونزوئلا تمام شد و در آن زمان ساختن یک تراکتور هم برای این کشور آرزو بود، چون هیچ گونه سرمایه گذاری در صنعت صورت نگرفته بود و اقتصاد دانش بنیانی نداشتند.
وی علت بدهکاری‌های دولت ونزوئلا را ساختار تجارت آزاد این کشور دانست و افزود: این کشور رو به مصرف ذخایر ارزی آورد و در دهه 80 که شاهد افت شدید قیمت نفت بودیم، در دهه آخر قرن 20 بحران شدید مالی در این کشور به وجود آمد و این کشور را در ساختار وحشتناک نولیبرالی قرار دارد تا جایی که در سال 1988 دهک ثروتمند 13 برابر دهک فقیر درآمد داشتند.
جبرائیلی ادامه داد: در سال 1989 مردم ونزوئلا علیه این سیاست‌های نولیبرالی قیام می‌کنند و با سرکوب شدید دولت مواجه می‌شوند. همچنین در سال 1998 هوگوچاوز با 56 درصد آرا پیروز انتخابات ریاست جمهوری می‌شود و این در حالی است که این کشور با بحران شدید مالی، شورش علیه نولیبرال و توزیع نابرابر ثروت دست به گریبان است.
این کارشناس سیاسی بیان کرد: اششتباه هوگوچاوز این بود که از نو لیبرالیسم به سوسیالیست پناه ببرد. سیاست هوگو چاوز به مذاق اتاق بازرگانی و صنعت نفت ونزوئلا خوش نیامد و این دو نهاد در تحریم دولت چاوز بودند ولی چاوز 18 هزار نفر از کارمندان شرکت را نفت اخراج کرد و این شرکت را در دست می‌گیرد.
وی گفت: برخی گفتند که هوگو چاوز می‌خواهد رفاه مردم را افزایش دهد و از سال 1998 تا 2007 تعداد مراکز درمانی، بهزیتسی و تعداد دانش آموزان ابتدایی افزایش چشمگیری در این کشور داشت و نرخ فقر کاهش یافت.
جبرائیلی تصریح کرد: اما اشکال این دولت این است که مانند قبل زیاد در تولید سرمایه گذاری نمی‌کند که تولید جان بگیرد و از وابسته بودن به درآمد نفت رهایی یابد؛ امروز که مصرف مردم زیاد شده و قیمت نفت کاهش یافته با مشکلات زیادی روبرو شده‌اند.
این کارشناس سیاسی خاطرنشان کرد: اقتصاد این کشور حاصل نولیبرالیسم و وابستگی بود که توسط آمریکایی ها به ونزوئلا تحمیل شد. چاوز همچنین می‌توانست برای بهبود این شرایط از اقتصاد مقاومتی استفاده کند. او باید هزینه زیادی بپردازد که ساختار اقتصادی این کشور تغییر کند.
وی ادامه داد: اکنون متاسفانه تورم در این کشور بالا و نرخ بیکاری به 17 درصد رسیده است، چون واردات نصف شده، سه چهارم سوپر مارکت‌های ونزوئلا خالی هستند و رشد اقتصادی این کشور بشدت در حال نزول است.
جبرائیلی با بیان اینکه ونزوئلا یک تجربه بسیار خوب برای همه کشورها است به خصوص کشورهایی که در آمدشان از فروش نفت خام است، بیان کرد: هر تفکر در اتاق بازرگانی کشورها فقط برای واردات کالا، آن کشور را رو به سمت ونزوئلایی شدن پیش می‌برد و تجارت آزاد نیز این امر را سرعت می بخشد.
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه نظام لیبرال نفتی را آمریکایی ها به دست رژیم پهلوی در ایران ایجاد کردند، گفت: اما در انقلاب اسلامی این امر از بین رفت و جمهوری اسلامی ایران یکی از ناکامی‌های بزرگش این بود که نتوانست نولیبرالها را از صفحه روزگار محو کند.
وی ابراز کرد: انقلاب اسلامی ما زنده و پویا است و ما به یک انقلاب دیگر نیاز داریم تا نولیبرالها را از سیاست‌هایمان دور کنیم و حصر نولیبرال‌های نفتی در ایران تنها با رای مردم امکان دارد. چون این تفکر غلطی که باعث می‌شود اقتصاد پیشرفت نکند باید آن را از لای چرخ اقتصادمان دربیاوریم.
جبرائیلی تاکید کرد: دلیل بیماری اقتصاد ما وابستگی به صادرات نفت خام است و مهمترین معضل ما این است که نمی‌دانیم در اقتصاد چه می‌گذرد؟ دولت ما اصلا اشراف برا اقتصاد ندارد. ما باید سامانه جامع اشراف بر اقتصاد را به وجود بیاوریم و دولت نیز باید حمایت هوشمندانه از تولیدات داخلی کند.
این کارشناس سیاسی گفت: اقتصاد مقاومتی تکلیف ما را در اقتصاد روشن کرده و تا زمانی که این افرادی که اکنون در نظام ما سر کار هستند ما خواب توسعه را نخواهیم دید؛ اقتصاد ما باید شفاف و بر حسب نیازمان سازماندهی شود.
وی با اشاره به تعطیلی صنعت هوافضا در دولت یازدهم، بیان کرد: این دولت اصلا قائل به پیشرفت نیست.
جبرائیلی ابراز کرد: این دولت یک بلایی سر کشور آورده است که تا دو سال آینده متوجه خواهید شد. نرخ رشد واردات این دولت به 20 درصد رسیده و ما در این حوزه چهارمین کشور جهان هستیم.
این کارشناس مسائل سیاسی در خصوصدولت آینده، گفت: دولت دوازدهم باید با قوه قضائیه یک هماهنگی انجام دهد و با مفسدان و دلالان بشدت برخورد و همزمان از کارآفرینان تقدیر کند.
وی خاطرنشان کرد: تفکر این دولت این است که اگر از کشورهایی که جنس وارد می‌کنیم کالا نخریم آن دولت‌ها را ناراحت کرده‌ایم و مشکل اصلی دولت ما محروم کردن تولید کنندگان از عرضه اجناسشان در بازارهای داخلی و بین المللی است.
جبرائیلی در ادامه با بیان اینکه نظام مالیاتی مخصوصا مالیات بر ارزش افزوده، اصلا شفاف نیست در نتیجه ما درآمد واقعی از مالیات‌ها نداریم، متذکر شد: درآمدهای مالیات در این دولت افزایش یافته ولی باز هم مالیات از کسانی که باید گرفته شود گرفته نمی‌شود.
این کارشناس سیاسی با اشاره به انتقاداتی که نسبت به دولت قبل وجود دارد، گفت: این بی انصافی است که تمام مشکلات را به دولت قبل نسبت می‌دهیم. حقوق‌های نجومی براساس صحبت‌های سخنگوی قوه قضائیه در این دولت بوده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بیشترین حمایت در دنیا از محصولات کشاورزی است؛ چون این صنعت بسیار مهم است.