خبرنامه دانشجویان ایران: بعد از اتفاقات سال 93 در رابطه با بورسیه‌های دانشجویی و تاکیدات بسیار مهم رهبر معظم انقلاب، بسیاری از عقلای کشور در جناحین سیاسی و نهادهای تصمیم‌گیر ضمن صحه به حق خدشه‌ناپذیر دانشجویان و دانش آموختگان بورسیه سعی و تلاشی را برای احقاق حق این افراد آغاز کردند.

اگرچه محمد فرهادی وزیر علوم سابق تا حدی مشکلات اولیه را حل و فصل کرد ولی هنوز خیلی از مشکلات به قوت خود باقی است و دانش‌آموختگان بورسیه از وزیر جدید انتظار دارند برای حل این مشکلات چاره اندیشی کند.

در حال حاضر بر همگان مسجل است که نخبگانی که بورس شده بودند تا حد منشأ خیرات بسیاری برای کشور شدند اما آنچه به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل در لاینحل ماندن مشکلات است، نبود عزم و اراده کافی در مسئولان وزارت علوم تا کنون است که امید می‌رود مسئولان در دولت جدید این نقیصه را بر طرف کنند.

مشکلات این قشر نخبه را می‌توان به 2 دسته تقسیم کرد مشکلاتی که به وزارتخانه و بخصوص سازمان امور دانشجویان بر می‌گردد و مشکلاتی که حل آن از طریق تعامل و همکاری با دانشگاه‌ها ممکن است.

برای فردی که در فراخوان بورس شرکت کرده و با ارائه صحیح اطلاعات خود زمینه را برای تصمیم‌گیری در مورد صلاحیتش برای بورس فراهم کرده است و در حکومت جمهوری اسلامی با تصویب شورای مرکزی بورسیه به عنوان بالاترین مرجع تصمیم گیری در این زمینه بورس شده است، مشکلاتی چون عدم واریز شهریه دانشجویان مشغول به تحصیل و مشکل ثبت نام و اجازه دفاع ناشی از آن، جایابی نشدن دانشجویان و فارغ التحصیلان و عدم پرداخت مقرری ایجاد شده است که این مشکلات قطعا زیبنده نیست.

این مسائل از ابتدایی‌ترین حقوق یک دانشجو یا دانش‌آموخته بورسیه است و می‌توان آنها را با یک دستور‌العمل از طرف وزیر علوم به سادگی حل کرد، دانش‌آموختگان بورسیه از وزیر علوم انتظار دارند با ورود قاطع در موضوع و صدور دستورات لازم برای واریز شهریه و مقرری تمام دانشجویان و دانش آموختگان و نیز چابک‌تر شدن شورای تعیین شده برای جایابی اقدام کند.

طبیعی است این حق یک دانشجوی بورسیه است که شهریه‌اش پرداخت شود، مقرری او را بدهند چون شغلش را به سبب تعهد محضری از وی گرفته‌اند. وقتی فرد یک بار از هفت خوان جایابی و سیستم جذب داخلی دانشگاهی گذشته است ملغی کردن این جایابی جفا است و وجهی ندارد و باید ضمن باز گرداندن این حق، افراد دخیل در این امور مورد بازخواست قرار گیرند.

و اما روسای دانشگاه‌ها نیز باید به این موضوع توجه داشته باشند که بهترین عامل تحرک و پویایی دانشگاه وجود اعضای هیات علمی متعهد و متخصص است که نحوه گزینش و نیز رزومه دانشجویان و دانش آموختگان بورسیه گویای وجود افراد بسیار لایق برای این مهم است. دیگر نگاه سیاسی و تحت تاثیر فضای مخرب قبلی محلی از اعراب برای برخورد با این قشر فرهیخته ندارد. پس رؤسای دانشگاه می‌توانند همت کرده و برای تسریع روند جذب دانش آموختگان بورسیه و تسهیل به کارگیری آنها در گروه‌های تخصصی اقدام کنند.

دانش‌آموختگان بورسیه اعتقاد دارند که تاکنون عزم و اراده­ کافی برای پایان دادن به این موضوع وجود نداشته است و تنها در این بین دانشجویان و دانش آموختگان بورسیه هستند که عمر و تلاششان هدر می‌رود.

بعد از هر تذکر مقام معظم رهبری گوشه‌ای از مشکلات و برای تعدادی از افراد محدود حل می‌شود و باز بقیه افراد بلاتکلیف باقی می‌مانند. هر ارگانی ورود می‌کند مشکل گروهی را در اولویت قرار می‌دهد و باز بقیه همچنان با مشکل مواجه هستند. در حالیکه راهکار مشخص است تمام افرادی که مصوبه شورای مرکزی بورس را دارند باید از تمام تسهیلات بورسیه مثل پرداخت شهریه، پرداخت مقرری و استخدام به عنوان هیات علمی برخوردار شوند ولی هر زمان مشکل عده‌ای حل و مشکل بعضی دیگر با دلایلی نامشخص حل نمی‌شود.

شاید اصلی ترین دلیل را بتوان همین تقسیم بندی بورسیه ها به گروه‌های مختلف دانست.

دانش‌آموختگان بورسیه معتقدند هر بار به بهانه‌ای حل مشکل تعدادی از آنها با مانع مواجه می‌شود در حالیکه همه افراد در یک پروسه کاملا قانونی که توسط کمیسیون اصل نود، آموزش و دیوان محاسبات و هم چنین سازمان بازرسی تایید شده بورسیه شده‌اند و باید روال عادی در مورد آنها اجرا شود ولی ظاهرا نفع عده‌ای در باقی ماندن مسئله است، همچنان این سوال برای بورسیه‌ها بی پاسخ مانده است که جرم‌شان چیست و  به چه جرمی این همه بی مهری و فشار روانی را تحمل کردند.

در حال حاضر اکثر افراد به غیر از تعداد کمی مشکلاتشان همچنان باقی است و بلا تکلیف هستند. هنوز مشکل ثبت نام برای بعضی افراد به دلیل عدم پرداخت شهریه‌ها وجود دارد، افراد فارغ التحصیل جایابی نشده‌اند، مقرری بعضی از افراد پرداخت نشده است، تعدادی از مربیان بلا تکلیف هستند، عده‌ای از  فارغ التحصیلان عدم نیاز خورده‌اند، مهم‌ترین راهکار این مشکلات یا راهکار نهایی آن عزم و اراده جدی وزارت علوم برای حل مشکل است.

آن‌ها اعتقاد دارند اگر وزارت علوم اراده واقعی داشته باشد این مسئله را حداکثر یک ماهه با چند نامه و دستور‌العمل فیصله می‌دهد. انتظار از مجموعه جدید که در وزارت علوم مستقر شده است و شخص وزیر این است که عزم جدی برای جامه عمل پوشاندن به منویات رهبر معظم انقلاب داشته باشد و در راستای احقاق حق از دست رفته تلاش کند.

منبع:فارس