به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سال 1361فرا میرسد اصرار میورزد که به جبهه اعزام شود سرانجام پدرش قبول میکند چندین بار در دانشگاه دفاع مقدس مجروح میشود در همین اثنا در دانشگاه عالی کاشان پذیرفته میشود به تحصیل می پردازد کار فرهنگی را در دانشگاه پیش میگیرد.
حال و هوای دانشگاه را تغییر میدهد روحیه ی بسیجی در او موج میزند در حال و هوای خودش بود کارش را میکرد که خبر شهادت یار دیرینه اش شهید غلامعباس کریمی را به او دادند چهلم غلام عباس را به اتمام میرساند طاقت نمی آورد برای انتقام رفیقش و به خاطر زمین نماندن اسلحه اش عازم جبهه میشود امروز19/4/76اسلحه غلامعباس را زمین نمیگذارد تا آخرین لحظه میجنگد در عملیات صور کوه به سمت قله میرود ران پایش تیر میخورد روحیه ی او دیدنی بودبه راهش ادامه میدهند ناگهان از خدا بی خبری تیر را به سویش نشانه روی و او را به قله ی شهادت میرساند
فقط از او وصیت نامه اش مانده که در قسمتی از آن به ما میگوید :
شهیدان درخت انقلاب را با خون خود آبیاری کرده اند اکنون وظیفه ی ما اینست که راه آنان را ادامه دهیم نترسید اسلام پیروز است بذانید هر کس انقلاب را کمک کند در نزد خدا مقامی بلند دارد هر کسی هم وظیف ای قبول کند وانجام ندهد خیانت کرده در همه حال خواهان انقلاب باشید شما باید در آینده با بی حجابی ها مبارزه کنید اگر نسبت به شما بدی کرم حلالم کنید خانواده ی شهدا تقوای الهی را پیشه کنید خداوند شهادت ما را منتی بر شما قرار داد همیشه در نماز هایتان ما را دعا کنید دانشجویان درس بخوانید.
ودر آخر نوشت: