به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فرهیختگان، اواخر سال گذشته بود که استاد آرام و بیحاشیه فیزیک، نظریهپرداز و پژوهشگر فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف به خروش آمد و از ناکارآمدی دانشگاه گلایه کرد؛ بهدنبال این ماجرا و پس از گذشت کمتر از چهارماه این دانشگاه تصمیم گرفت او را بازنشسته کند که پس از آن حاشیههای بازنشستگی اجباری یا اخراج این استاد بالا گرفت و تعدادی از تشکلهای دانشجویی و اساتید دانشگاههای مختلف در حمایت از او نامههای مختلفی به مسئولان دانشگاه صنعتی شریف، وزارت علوم و حتی ریاستجمهوری نوشتند.
در تازهترین اقدام حمایتی از این استاد دانشگاه، دیروز جمعی از اساتید دانشگاه صنعتی اصفهان در نامهای به اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی خواستار حمایت از نخبگان و دانشمندان کشور خصوصا مهدی گلشنی، استاد دانشگاه صنعتی شریف شدند.
در قسمتی از این نامه آمده است: «متاسفانه در کشور ما وضعیتی حاکم است که اگر دانشمندی درباره اصلاح و بهبود اوضاع بخشی از کشور راهحل و ایدهای نو داشته باشد، بهجای آنکه مسئولان و سیاستمداران از تفکرات آن عالم استفاده کنند، سعی در خاموش کردن صدای او دارند تا مبادا مشروعیتشان به خطر افتد یا از قدرت و نفوذ آنها اندکی کاسته شود. طبق تصریح جناب آقای دکتر گلشنی و بسیاری از دانشمندان بزرگ، جریان علمی هم در دنیا و هم در تاریخ اسلام، برای پیشروی خود همواره توام با انتقاد از نظریات علمی و اصلاح روندها و روشهای موجود بوده است. لذا برای پیشرفت علمی در هر جامعهای نیازمند رویکرد انتقادی به روشها، سیاستها و نظریات گذشته و موجود است.
وقتی در بهترین دانشگاه کشور، وقعی به انتقادات شخصیتی چون دکتر گلشنی از طرف مسئولان دانشگاه نهاده نمیشود و بازنشسته کردن ایشان در برههای رقم میخورد که انتقاداتی به فضای علمی دارند، ما چگونه میتوانیم به پیشرفت علمی کشور از طریق انتقاد از روندها و نظریات موجود امیدوار باشیم؟»