به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از نیواطلس، چاپگرهای سه بعدی اگر چه از توانایی های منحصر به فردی برای تولید انواع خروجی برخوردارند، اما معمولا خروجی های آنها فاقد ظرافت است. البته یک فناوری جدید این مشکل را برطرف کرده است.

اکثر چاپگرهای سه بعدی امروزی با ذوب کردن و سپس جامد کردن مواد مختلف و چسباندن آنها بر روی هم به صورت لایه به لایه عمل می کنند. اما تولیدات انها که به این روش در دسترس قرار می گیرند، معمولا زمخت و غیرجذاب بوده و برای استفاده های خاص تجاری نامناسب است.

اما یک روش جدید استفاده از چاپگرهای سه بعدی با استفاده از نور و نوعی صمغ روان که توسط پژوهشگران دانشگاه برکلی ابداع شده، مشکلات یادشده را برطرف می کند.

چاپگر سه بعدی تازه ای که به این روش ابداع شده، با استفاده از مدل سه بعدی اولیه و همین طور تابش نور می تواند اشیای مختلف را با ظرافت بالایی تراش دهد. الگوهای یادشده بر روی سیلندرهای شیشه ای در حال چرخش تابانده شده و سپس تراشیده می شوند. برای دستیابی به خروجی نهایی با کیفیت بالا از پلیمر مایع و اکسیژن محلول نیز استفاده می شود.

از این سیستم تازه برای چاپ سه بعدی اشیایی با حداکثر 102 میلیمتر طول استفاده شده و کل این فرایند نیز بین 30 تا 120 ثانیه زمان می برد. انتظار می رود در آینده این کار با دقت و ظرافیت بیشتری ممکن شود.