به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» قنبرعلی بهارستانی که فقط ۱۱ سال داشت، در روزهای نخستین دفاع مقدس در جاده ماهشهر آبادان همراه پدرش به اسارت نیروهای عراقی درآمد و به اردوگاه موصل منتقل شد.

مدتی بعد، پس از انتقال تعدادی از اسرا از اردوگاه رمادی به موصل، متوجه حضور برادر دیگر خود در آن اردوگاه شد و با درخواست‌های مکرر، برادر دیگر نیز به اردوگاه موصل منتقل شد.

بهارستانی چهار سال بعد در بهمن ماه سال ۶۳ به خاطر سن کم خودش و کهولت سن پدرش با اسرای عراقی مبادله و آزاد شد و پس از بازگشت به میهن متوجه شد دو برادر دیگرش در درگیری با دشمن به خیل شهیدان پیوسته‌اند.

وی پس از این اتفاقات دوره‌های رزمی و امدادگری را طی کرد و به عنوان امدادگر رزمی راهی جبهه شد. پس از ۶ ماه حضور در جبهه، در منطقه فاو و خور عبدالله به شدت مجروح و به مقام جانبازی رسید.

قنبرعلی بهارستانی، در حالی که حدود ۵۰ سال سن داشت، امروز یکشنبه ۲۶ خرداد بر اثر سکته به برادران و یاران شهیدش پیوست.

طبق اعلام موسسه پیام آزادگان، مراسم تشییع پیکر این آزاده سرافراز فردا دوشنبه ۲۷ خرداد از ساعت ۹ تا ۱۱ در شهرستان داران برگزار و پس از آن در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپرده می‌شود.

درباره کتاب «بزرگمرد کوچک» آمده است: قنبر‌علی در اردوگاه عراقیان به درسش ادامه داده و کارگری می‌کند. تصور وجود کودکی ۱۱ ساله در بین مرارت‌ها، بیماری‌ها، شکنجه‌ها و تنگناها سخت است، ولی خاطرات قنبرعلی، نه تنها شامل رنج‌ها نمی‌شود، بلکه شیرینی‌های اسارت را هم یادآور می‌شود و از خوشی‌ها، شوخی‌ها و شادی‌های اسرای ایرانی هم حرف می‌زند. او در کتاب سختی‌های اسارت برای یک نوجوان را بیان می‌کند و در کنار آن از بازی‌ها و شیطنت‌هایشان هم حرف می‌زند. در خاطرات قنبرعلی شاهد یک امید بزرگ هستیم؛ او هرگز ناامید نمی‌شود و در همه مراحل اسارت و با همه دشواری‌هایی که در اردوگاه وجود دارد، او امیدوار و سرشار از زندگی است. در فعالیت‌هایی چون تئاتر شرکت می‌کند و از شرکت در هیچ کدام از کارهای گروهی کناره نمی‌گیرد. جالب اینکه در اردوگاه‌های عراقی آموزش قرآن، نهج‌البلاغه و بعدتر زبان انگلیسی هم انجام می‌شود و قنبرعلی در همه آنها شرکت می‌کند.

رهبر‌ معظم انقلاب اسلامی در دیدار مرداد ۹۱ قنبرعلی بهارستانی و جمعی از آزادگان با ایشان درباره انتشار این دست کتاب‌ها و انعکاس مظلومیت اسرا و آزادگان هشت سال دفاع مقدس فرمودند: «باید چندین برابر کتاب‌های چاپ شده درباره خاطرات و واقعیت‌های دوران اسارت کتاب نوشته شود و هنرمندان و مسئولان رسانه‌ها، در سطح عالی به تهیه فیلم و برنامه از آن دوران تاریخی بپردازند. آن‌روز که فرزندان ملت در اردوگاه‌ها و شکنجه‌گاه‌ها اسیر بودند بر حسب ظاهر دریچه امیدی بر روی آنان باز نبود، اما به علت پایبندی و عمل به آنچه پروردگار فرموده است، سنت صادق الهی درباره آنان محقق شد و سرافراز و پیروزمند به میهن بازگشتند و دشمنان آنان به زباله‌دان تاریخ پیوستند.

لحظه لحظه پایداری پرشکوه آزادگان در دوران اسارت، موجب اجر مضاعف الهی است. عزت، قدرت و صدرنشینی هر ملت در تاریخ به مجاهدت فرزندانش بستگی دارد و استقامت پیروز عزیزان آزاده، ملت ایران را در صدر نشانده است.»