به گزارش خبرنگار زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ خبر فوت سحر خدایاری که به اشتباه به «دخترآبی» معروف شده است و چندی پیش در مقابل دادگستری تهران اقدام به خودسوزی کرده بود، واکنش های زیادی را به همراه داشت. علی رغم آنکه خبر محکوم شدن این دختر به 6ماه حبس در همان روز حادثه تکذیب شد اما همچنان برخی افراد با تحلیل اخبار کذب سعی در موج سواری رسانه ای به نفع سیاست های پوپولیستی خود داشته اند. واکنش ها به جایی رسیده است که برخی کاربران فضای مجازی بصورت هماهنگ خواستار تحریم مسابقات فوتبال ایران و اعمال فشار از سمت فیفا، در جهت ورود بانوان به ورزشگاه شده اند.
پروانه سلحشوری، نماینده مجلس، در واکنش تندی در پی فوت سحر خدایاری نوشت: «او تنها دختر آبی نبود. سحر دختر ایران بود. در جایی که مردانش برای زنان تکلیف تعیین می‌کنند و ابتدایی‌ترین حقوق انسانی را از آنها سلب می‌کنند، و زنانی که علیه زنان در این ظلم آشکار مردان را همراهی می‌کنند، همه ما در حبس و سوختن سحرهای این سرزمین مسئولیم.»
حقیقت ماجرا این است که شخص دیگری به نام آیسان احتشام که 4 سال قبل برای تماشای بازی استقلال العین در استادیوم دستگیر شده بود، به دختر آبی معروف شد.
اما ماجرای سحر خدایاری از این قرار است که به گفته یکی از مقامات دادگستری تهران:«در اسفند 97 با پوشش غیرمناسب در استادیوم با مامورین درگیر میشود که مستندات لازم در این رابطه از ناحیه مامورین تهیه و به دادسرای تهران تحویل داده می شود. اما در زمان مراجعه سحر خدایاری ب دادگستری، رئیس دادگاه به علت فوت یکی از بستگانش در مرخصی بوده و برای این فرد هیچ اقدام قضایی به عمل نیامده است.وی پس از خروج از واحد قضایی با بنزینی که از قبل تهیه نموده است، مبادرت به خودسوزی می نماید.»
خواهر و پدر این دختر در مصاحبه با روزنامه شهروند اذعان داشتند که سحر از بیماری اعصاب و روان رنج میبرده و قبلا هم یک بار دست به خودکشی زده بود. بنابر این شواهد برای سحر خدایاری دادگاهی برگزار نشده است و فرد مورد اشاره حکم محکومیت ندارد.
پنهان نیست که مدعیان حقوق زن بارها با سرپوش نهادن بر مطالبات و دغدغه های اصلی بانوان آن هم در نزدیکی انتخابات، تمرکز خود را بر سر مسائل بی اولویت و غیرضروری گذاشته اند تا به اهداف سیاسی خود برسند. باتوجه به نظرسنجی های بدست آمده از خود زنان، ورود به ورزشگاه دغدغه اصلی بانوان نیست و در الویت های پایین تری قرار می گیرد. با این وجود شاید بهتر باشد مسائلی همچون افزایش سرانه فضای های ورزشی بانوان،فراهم کردن امکان گسترش ورزش بانوان و از همه مهم تر با توجه به اینکه بسیاری از ورزشگاه های ایران حتی آماده پذیرش آقایان هم برای تماشای بازی های فوتبال نیستند، زمینه ایجاد زیرساخت های مناسب ورزشگاه ها برای حضور بانوان مورد توجه مسئولین واقع شود.
*گزارش از حانیه زرنگ