به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ همایش بررسی و تحلیل لایحه بودجه ۹۹ با عنوان «قفل بودجه» و با حضور محسن علیجانی، نصرالله پژمانفر، علی سعدوندی و پویا ناظراندانشکده اقتصاد دانشگاه تهران برگزار شد.

اینکه با بودجه موافقم به این معنا نیست که نقد ندارم
محسن علیجانی نماینده مردم تهران در مجلس در این همایش به عنوان نماینده موافق لایحه گفت: شرایط کشور خاص است، بنابراین می‌طلبد که بین قوای کشور علی الخصوص دولت و مجلس انسجام وجود داشته باشد.

وی افزود: اگر کسی درست یا غلط به خاطر بدبینی به دولت، فکر کند که لایحه بودجه برای مذاکره با آمریکاست، این مسئله بودجه را قفل می‌کند.

علیجانی اضافه کرد: اینکه من با بودجه موافقم به این معنا نیست که نقدهای خودم را ندارم، ولی فکر می‌کنم فایده‌اش از هزینه‌اش بیشتر است.

وی گفت: دولت به خاطر مصالح کشور باید تا پایان دوره‌اش باقی بماند.اصلاح ساختاری یعنی این که دولت فروش نفت را برای مسائل جاری‌اش نباید به کار گیرد. اصلاح ساختاری یعنی این که بودجه بشود سند حاکمیت.

این نماینده مجلس تصریح کرد: خصوصی‌سازی یعنی این که نهادهای تولیدی را به بخش خصوصی دهیم تا آن‌ها را راه اندازند، نه این که پالایشگاه را دودستی تقدیم کنیم.

لایحه بودجه ۹۹ دارای ابهامات مختلف است
حجت الاسلام نصرالله پژمانفر نماینده مردم مشهد در مجلس به عنوان نماینده مخالف با لایحه بودجه گفت: مهمترین ضعف موجود در لایحه، ابهامات مختلف است.

وی ادامه داد: آقای نوبخت برای رأی گرفتن، فضای دوقطبی ایجاد کردند و کلیات را تصویب کردند؛ در حالی که ما نظر داشتیم رد شود و به دولت برگردد تا اصلاح کنند.

این نماینده مجلس تصریح کرد: لایحه بودجه سیاسی است. دولت برای اهداف سیاسی، سعی دارد تا با التهاب در جامعه از آن در جهت اهداف داخلی و خارجی استفاده کند.

از محل درآمدها نمی‌توان مشکل بودجه را حل کرد
پویا ناظران فارغ‌التحصیل دانشگاه اوهایو هم در این همایش در ارتباط تصویری با حاضران گفت: یکی از مشکلات ما نظام بانکی‌ای است که ترازنامه‌هایش تراز نیست (پانزی شده است). چالش دیگر یارانه‌ای است که در ارز و انرژی پنهان است.

وی افزود: مشکل بودجه‌ ما عارضه‌ای از مشکلات اقتصادی است نه منشأ آن.

ناظران تصریح کرد: از محل درآمدها نمی‌توان مشکل بودجه را حل کرد.

وی گفت: طرح بانکداری ۱۰۰ برابر از بودجه ۹۹ مهم‌تر است، اگر روی چالش‌های اصلی کار نکنیم سال بعد دوباره همین داستان را برای بودجه ۱۴۰۰ خواهیم داشت.

ناظران یاداور شد: سه جراحی اصلی کشور مشکل پانزی بانک‌ها، یارانه‌های پنهان ارز و انرژی و سیاست خارجی است.داروهای پیشنهادی برای مشکل کشور افزایش نرخ‌های مالیاتی تا ۲۵ درصد GDP و حل مشکل تعارض منافع سیاستمداران است. بعد از این‌ها به عنوان فیزیوتراپی می‌توان از اصلاح نظام آموزش، نظام سلامت، وظیفه عمومی و بازنشستگی نام برد.

راه حل کسری بودجه، استفاده از پایه پولی نیست
علی سعدوندی استاد سابق دانشگاه ولونگونگ هم در این مراسم گفت: اگر بنده که تخصص اقتصاد دارم می‌خواستم مثل نماینده قبل که یک پزشک است از اقتصاد صحبت کنم به این قشنگی نمی‌توانستم. کاش هر کس در حوزه‌ای که تخصص دارد وارد شود.

وی ادامه داد: معضل این است که ما مازاد درآمد ارزی داریم و سعی می‌کنیم بخشی از آن را به بودجه‌ عمرانی اختصاص دهیم.

سعدوندی افزود: یک راهکار این است که بودجه ارزی را از بودجه ریالی جدا کنیم، اگر این اتفاق صورت گیرد ما از مشکلی که داریم رهایی پیدا خواهیم کرد. اصلاحات ساختاری هم  که قبلاً صورت گرفته، بیشتر تخریب ساختاری بوده است.

وی ادامه داد:‌ اگر می‌خواهید مالیات‌ها را گسترش بدهید باید نرخ مالیات‌ها را کاهش بدهید؛ از طریق کاهش نرخ مالیاتی می‌توانیم فرار مالیاتی را حل کنیم.

این استاد دانشگاه گفت: راه حل کسری بودجه، استفاده از پایه پولی نیست. به جای اینکه از پایه پولی استفاده کنیم باید از اوراق استفاده کنیم. اوراق مهم است چون دولت را منضبط می‌کند.

وی افزود: سپرده قانونی در دنیا منسوخ شده است ولی در کشور ما به عنوان ابزار تنبیهی استفاده می‌شود.