به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایرنا، محمد رضا حلواگر در خصوص راهکارهای ارتباط صنعت با مراکز آموزشی اظهار داشت: پژوهشگاه شیمی توانسته است الگوی مناسبی از تبدیل دانش به ثروت ایجاد کند.

وی ادامه داد: ساختار چابکی در پژوهشگاه ایجادشده و با کادر پژوهشگاه و بدنه هیات علمی که مجریان طرح هستند، فاصله زیادی وجود ندارد به گونه ای بروکراسی بین بخشی بسیار کم شده است، بنابراین سیستم عملیاتی‌تر است و در نهایت اعلام نتیجه اجرایی شدن طرح یک ماه طول می کشد.

معاون فناوری پژوهشگاه شیمی گفت: در سایر دانشگاه‌ها به دلیل ساختار عریض و طویلی که دارند معمولا پروسه‌های اداری به اندازه‌ای طولانی می‌شود که طرف صنعت از عقد قرارداد پشیمان می شود.

وی ادامه داد: اگر بخش دانشگاهی و صنعتی خود را در مقابل اقداماتی که انجام می دهند مسئول بدانند، تلاش می کند تا علم را به ثروت تبدیل کنند.

بخشی از تامین بودجه به عهده دستگاه‌ها باشد

حلواگر تصریح کرد: تا زمانی که ضرورت تبدیل دانش به ثروت در مجموعه ای ایجاد نشده باشد، آنها نیز به دنبال رفع توقع و ضرورت نیستند.

وی ادامه داد: به عنوان مثال زمانی که بودجه برای تمامی دستگاه ها از سوی دولت درنظرگرفته شود، دستگاه های ذیربط تمایلی به جذب ثروت ندارند اما اگر بخشی از بودجه بر عهده خود مجموعه باشد و مقرر شود بخشی از درآمدها خارج از بودجه دولت به دست آید، اصولا مجموعه به دنبال اجرای تعهد خود است.

معاون فناوری پژوهشگاه شیمی عنوان کرد: نیاز است سیاستگزاری‌های لازم اعمال شود و تمامی دستگاه ها سازوکار درآمدزایی داشته باشند.