به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ محمدرضا حمیدی کارشناس ارشد مدیریت رسانه درباره چهارمین جشنواره تلویزیونی مستند که می‌خواهد مخاطبان را پای شبکه مستند بنشاند نوشت: کرونا حالا همه مرزها را در نوردیده و آدم‌های بسیاری را خانه‌نشین کرده است. حالا چشم‌ها بیش از همیشه به تلویزیون و برنامه‌های آن است. رسانه‌ای که قرار است جای بسیاری از تفریحات مردم از مسافرت و گردش در طبیعت تا حضور در سینما و تماشای فیلم را بگیرد و در این شرایط طبیعی است که مسئولیت بیشتری بر عهده این رسانه باشد.

از میان همه گونه‌های آثار نمایشی قطعا مستند نسبت به سایر حوزه‌ها تماس و ارتباط بیشتری با زندگی واقعی مردم دارد. قالبی که می‌تواند ما را به دل طبیعت بکشاند و گاهی نیز به دل تاریخ ببرد. گاهی از زندگی روزانه مردم روستایی و عشایر بگوید و گاهی سرکی در میان موضوعات اجتماعی روز بکشد. مستند یعنی خود زندگی و خود زندگی درست در روزهایی که همه ما بیش از همیشه خودمان را به مرگ نزدیک حس می‌کنیم، می‌تواند نشانه‌ای از زندگی و ادامه حیات باشد.

با همین فلسفه جدی گرفتن رویدادهایی مثل جشنواره تلویزیونی مستند که می‌تواند ویترین تلویزیون را در این حوزه متنوع‌تر کند، امری لازم و قطعی به شمار می‌آید. جشنواره‌ای که می‌تواند مجموعه‌ای از بهترین مستندهای ساخته شده در اقصی نقاط ایران را گردهم آورد و فرصتی برای تماشای شماری از آن‌ها را فراهم کند.

درک این مسئله زمانی آسان‌تر می‌شود که بدانیم با توجه به شرایط کرونایی پیش آمده برای همه کشورهای جهان حالا برگزاری رویدادهایی هنری به شکل فیزیکی در حداقل‌ترین شکل ممکن صورت می‌گیرد و نمی‌توان امید چندانی به برگزاری چنین رویدادهایی حداقل در سال جاری داشت.

جشنواره تلویزیونی مستند که چهارمین دوره آن مدتی است کار خود را آغاز کرده و قرار است آثار راه‌یافته به بخش مسابقه آن از 11 مرداد به روی آنتن شبکه مستند سیما بروند، رویدادی است که می‌تواند در شرایط فعلی بسیاری از مخاطبان را پای تلویزیون و شبکه مستند بنشاند. آن هم درست در روزهایی که مستندسازان کمترین امید را به دیده شدن آثارشان در جشنواره‌های هرساله مستند دارند و همچنین مخاطبان نیز بیش از همیشه تشنه دیدن آثاری جدید هستند.

از نکات مهم در ارتباط با جشنواره امسال که براساس خبرها 571 اثر به مرحله نهایی انتخاب آن راه یافتند، این است مخاطبان می‌توانند این آثار را در قالب  برنامه‌ای تلویزیونی که در شب‌های مختلف به روی آنتن شبکه مستند سیما می‌رود، تماشا کنند. در این برنامه قرار است ترکیبی از مستندهای کوتاه، نیمه‌بلند و بلند به نمایش درآید که هم به از منظر زمانی و هم از منظر موضوعی می‌تواند تنوع بالایی را برای دوستداران فیلم‌های مستند فراهم کند.

نکته دیگر اینکه هیچ چیز برای درک بهتر کیفیت یک اثر، مناسبت‌تر از بازخوردگیری از مخاطبان نیست. اتفاقی که با ایجاد بخش آرای مردمی در جشنواره تلویزیونی مستند به وجود آمده است تا مخاطبان بتوانند با شرکت در این بخش هم از اثری که دوست دارند حمایت کنند و هم معیارهای لازم برای ارتقا فعالیت مستندسازان از منظر مخاطب را در اختیار آن‌ها قرار دهد.

حالا که سینماها به واسطه شرایط کرونایی پیش آمده در عمل چندان مورد توجه مخاطبان قرار ندارند و حتی همان اندک فرصت‌های اکران آثار مستند در گروه‌ هنر و تجربه نیز دیگر در شرایط فعلی جدی گرفته نمی‌شود، این تلویزیون است که می‌تواند هم به مستندسازان برای بیشتر دیده شدن آثارشان کمک کند و هم به مخاطبان مجموعه‌ای از بهترین‌های این عرصه را عرضه کند.

بماند که چهارمین جشنواره تلویزیونی مستند بخش‌هایی ویژه عکس و مستندنگاری نیز دارد که شاید برای مخاطبان مستندهای تلویزیونی موضوعیتی نداشته باشد اما قطعا در محکم‌تر شدن پایه‌های مستندسازی در کشور و فراهم کردن زمینه طرح ایده‌ها و سوژه‌هایی جدید در این عرصه در بلند مدت موثر خواهد بود.