به گزارش خبرنگار صنفی و آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سال های اخیر با ظهور فناوری های جدید و افزایش سرعت و کیفیت ارتباطات یک انگاره به شکل وسیع و عمیق در سطح کشور گسترش پیدا کرده بود؛ انگاره مجازی شدن همه امور.
البته گسترش این انگاره بی علت نبود. ابزارها و اختیارات گسترده ای که این فناوری‌ها در اختیار مردمان امروز قرارداد حیرت انگیز بود. تاکید بر دورکاری، جلسات مجازی و از همه گسترده تر آموزش های از راه دور و مجازی از جمله همین بسترهای جدید تحت‌تأثیر این انگاره بود. فوایدی مانند صرفه جویی در زمان و هزینه ها، کاهش رفت و آمد شهری و طبیعتاً کاهش آلودگی هوا، افزایش سرعت انجام کارها و حذف فعالیت های غیر ضروری، دلایل طرفدارن این انگاره برای گسترش روزافزون این فضا و تاکید بر اینکه دولت باید از آن حمایت کند.
دستگاه تبلیغاتی گسترده ای اعم از فیلم ها و انیمیشن ها و کتاب های متعدد نیز با تصویر یک آینده تماما مجازی سعی داشتند در همین راستا مجاز شدن همه امور را طبیعی و اجتناب ناپذیر جلوه دهند. همیشه از سوی طرفداران این فضا یک مانع جدی برای توسعه این امور، کهنه پرستی و نگاه های سنتی و ترس از فناوری های جدید دانسته میشد. که عده ای مزایای بدیهی این امور را نفهمیده و مانع گسترش آن می شوند.
این وضعیت با ظهور و شیوع بیماری کرونا در کشور حالت جدیدی به خود گرفت. به ناگهان ضرورت قرنطینه و کاهش رفت و آمدها و برنامه های حضوری به یک امر واجب تبدیل شد.
این وضعیت بهترین بستر برای گسترش جدید کسب و کارهای جدید، فروش های آنلاین، آموزش های مجازی و دورکاری بود.
دولت و رسانه ها نیز با تمام قوا بر گسترش و حمایت از این فضا اقدام کردند و تقریباً فرد و نهادی نبود که به این سمت حرکت جدی نکند.
اما این وضعیت جدید ابعاد متفاوتی از رابطه فضای مجازی و جامعه را روشن کرد. نظرسنجی های متعددی در این زمینه و تجارب شخصی نشان می دهد به شکل گسترده ای جامعه با این مجازی شدن ها مخالفت کرده است. تقریباً اکثر دانشویان و دانش آموزان در نظرسنجی ها آموزش حضوری را به آموزش مجازی ترجیح دادند. کارفرماها عمدتا خواهان حضور فیزیکی کارکنان در محل کار هستند و کسب و کارهای مجازی به هیچ عنوان جای بازارهای سنتی و مراسم خرید را نگرفته است.
البته طرفداران انگاره مجازی شدن امور معتقدند علت این مخالفت ها زیرساخت های ضعیف کشور به لحاظ اینترنت می باشد. ولی با تحلیل شرایط می توان با جدیت بیان کرد ماهیت فضای مجازی توان آیین دوستی های حضوری در مدرسه و دانشگاه، مراسم های دسته جمعی خرید، و جلسات کاری اثرگذار را ندارد.
البته همچنان باتداوم شیوع کرونا مجازی شدن امور در اولویت کشور است اما خلع های ماهیتی فضای مجازی در کنار اتمام شیوع این بیماری با تولید واکسن های موثر در کنار موجی که اتمام آن در جامعه برای فعالیت های حضوری محدود شده در این مدت خواهد داشت، می تواند جایگاه فضای مجازی را به شدت تقلیل داده و در حد واقعی خود یعنی یک ابزار زندگی جدید نه یک سبک جدید زندگی محدود نماید.
گزارش از حسن ثابتی