تاریخ : 1399,شنبه 15 شهريور21:29
کد خبر : 369300 - سرویس خبری : آخرین اخبار فرهنگی اجتماعی

مرجانه گلپین: حرف زدن درباره بازیگری مثل تف سر بالاست

مرجانه گلچین بازیگر سینما و تلویزیون گفت: متاسفانه حرف زدن درباره بازیگری مثل تف سر بالا است، اما باور کنید سیستم سالمی در بازیگری نداریم، یعنی چه که یک بازیگر برای داشتن نقش صرفا باید به مهمانی شبانه برود.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس؛ مرجانه گلچین بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان، پیرامون کم کاری خود در عرصه سینما گفت: متاسفانه دیگر جایی برای ما در سینما نیست، چند بازیگر محدود همه فیلم‌ها را بازی می کنند، آن زمان که من سینما کار می کردم هیچکدام از این دوستان هنوز وارد بازیگری هم نشده بودند، حال امثال من در سینما جایی ندارند و اینها هر روز کار می‌کنند.

وی ادامه داد: سینمای ایران بسیار نازل، تکراری و سطحی شده است، حداقل از دست فیلم‌های خارجی هم نمی‌توانند کپی کنند، سینمای کشور به نوآوری نیاز دارد، می گویند چرا مخاطب به سینما نمی‌رود، به نظر من اصلا دلیلی ندارد که مخاطب به سینما برود.

بازیگر سریال «سه دونگ سه دونگ» با اشاره به کیفیت بد فیلمنامه‌ها اضافه کرد: روزانه تعداد زیادی فیلمنامه به دست من می‌رسد، باور کنید چند صفحه اول را که می‌خوانم عطای بازی در آن اثر را به لقایش می‌بخشم؛ مگر می‌شود همه فیلمها تنها به چند سوژه دستمالی شده و تکراری بپردازند.

گلچین در همین رابطه تاکید کرد: متاسفانه حرف زدن درباره بازیگری مثل تف سر بالا است، اما باور کنید سیستم سالمی در بازیگری نداریم، یعنی چه که یک بازیگر برای داشتن نقش صرفا باید به مهمانی شبانه برود، اگر آنجا بود نقش به وی می‌رسد و اگر نه باید سالها خانه نشین شود، چطور اسم این وضعیت را بگذاریم سینما، هیچکس از پول بدش نمی آید اما من حاضر نیستم در این فیلم‌ها بازی کنم.

وی با اشاره به عدم احترام به بازیگران پیشکسوت اظهار کرد: شاید ما از نسلی هستیم که ناز کردن بلد نیستیم، نسلی نیستیم که غذای سر فیلمبرداری اش حتما باید از فلان رستوران درجه یک برسد، ما عادت کردیم که بازیگری عشق می خواهد و به هیچ عنوان کار سهل و آسانی نیست، اما متاسفانه این نگاه به هیچ وجه در سینمای تجملاتی امروز دیده نمی‌شود.

گلچین با نقد جشن حافظ خاطرنشان کرد: این گونه جشن‌ها باعث شده تا همکاران جلوی یکدیگر بایستند، مگر می شود هر سال چند بازیگر خاص کاندید جایزه شوند، از نظر من امثال همین جشنها برای برخی اعتماد به نفس کاذب ایجاد می کنند، هر سال به آنها جایزه می‌دهد و باعث می شوند هر بازیگر تازه کاری احساس کند که بر قله بازیگری ایستاده است. این روش از نظر من به نابودی ختم می شود و متاسفانه هیچ فردی هم نمی خواهد جلوی آن بایستد.