به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ابوالفضل چمندی دبیرکل اسبق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، گفت: "ادامه راه ممکن نیست" ، جمله نام آشنایی است که تقریبا تمام تئوریسینهای جریان اصلاحات به هر بهانه ای و در هر زمانی به مردم و مسئولان کشور توصیه می کنند!
وی ادامه داد: اکنون و در اوج مبارزه با کرونا که جان میلیون ها ایرانی در خطر است، این توصیه از سوی چهره های آشنای این جریان به وزیر بهداشت، و چند ماه قبل تر _در اوج جنگ اقتصادی_ به رئیس جمهور روحانی و در مقاطع مهمتری و گاها بصورت رقیق تر خطاب به سران نظام نیز ایراد شده است.
چمندی افزود: تطور در سیاستهای این جریان در طول چند دهه گذشته بخوبی نشان می دهد که اصلاح طلبان اولا هیچگاه حاضر به پاسخگویی نسبت به مسئولیتی که مردم و حاکمیت به آنها سپرده اند نیستند و دوما در اوج سختی ها و مشقت، منافع مردم و کشور را برای تامین‌منافع جریانی و حزبی خود ذبح می کنند و نواخت تکراری " عبور از روحانی، خاتمی، نمکی و ..." را در کشور می‌نوازند.
وی گفت: چپ ها در تمام دولتهای بعد از انقلاب به استثناء دولتهای نهم و دهم در راس امور اداره کشور بودند و مناصب کلیدی دولت را تملک کردند و در رخدادهای مهمی نظیر مذاکرات سعد آباد، آشوبهای ۷۸ ، تحصن نمایندگان در مجلس ششم، فتنه ۸۸ و برجام طراح اصلی بوده اند اما هیچ کس نمی تواند در سابقه ۴۰ ساله چپ ها، موردی را بخاطر بیاورد که اصلاح طلبان بخاطر سیاستهای غلطی که خسارتهای فراوانی به ملت ایران وارد کرده یکمرتبه از مردم عذرخواهی کنند و یا اینکه مسئولیت اشتباه و خسارت را بر عهده گیرند و بالعکس از مردم و حاکمیت طلبکار هم شده اند!
چمندی اضافه کرد: البته طرح تئوری "عبور " که در ظاهر، نشان دهنده "فرار از پاسخگویی و بی تعهدی "هسته سخت" اصلاحات نسبت به مردم ایران است اهداف پنهانی را دنبال می کند که با ایجاد موج ناامیدی از داخل بدنبال وارد کردن عناصر و نظام فکری بیگانه از پنجره است!
وی گفت: افکار عمومی از چپ ها این انتظار را دارد که مابه ازای اختیاراتی که بر عهده دارند پاسخگو باشند و بجای فرار از میدان نبرد، برای منافع ملت ایران بجنگند و در صورت عدم توانایی برای تامین مطالبات مردم، بجای بهانه تراشی های واهی از مردم عذرخواهی کنند و اجازه دهند نیروهای مخلص و متعهدی که شبانه روز برای آسایش، سلامت، امنیت و رفاه ملت در حال تلاش هستند کارشان را ادامه دهند به عبارت دیگر، مارا به خیر تو امسد نیست شرمرسان!