به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از پویا، عبدالله صفری با بیان این‌‌که مشکلات مزمنی در جامعه پرستاری وجود دارد، اظهار کرد: از جمله مشکلات جامعه پرستاری، قوانین بر زمین‌‌مانده‌‌ مانند "قانون تعرفه‌‌گذاری خدمات پرستاری" است؛ کمبود مزمن نیروی انسانی و دیرکرد در پرداخت مطالبات و معوقات نیز از جمله مسائل و مشکلات دیگری است که پرستاران در حال دست و پنجه نرم کردن با آن هستند.

وی با بیان این‌‌که در سطح کشور هزاران پرستار به کرونا مبتلا شدند، افزود: شیوع کرونا مشکل کمبود نیروی انسانی را مضاعف کرد زیرا ابتلای نیروهای پرستاری به کرونا باعث خروج آن‌‌ها از مدار خدمت‌‌رسانی شد و هر پرستار که به قرنطینه می‌‌رفت کمبود نیرو تشدید می‌‌شد.

صفری با اشاره به کاهش میزان پرداختی به پرستاران بیان کرد: کارانه نیروهای پرستاری بستگی به درآمد بیمارستان دارد؛ سال گذشته متوسط دریافت کارانه توسط پرستاران، ماهانه حدود 800 هزار تومان تا یک میلیون تومان بود اما این رقم امسال به دلیل شیوع کرونا و کاهش درآمدهای اختصاصی بیمارستان‌‌ها به شدت کاهش یافته است در حالی که در دوران کرونا، کار و زحمت پرستاران بیش از قبل شده است.

وی با بیان این‌‌که قانون تعرفه‌‌گذاری خدمات پرستاری از سال 86 مصوب شده و تا به امروز اجرا نشده است، تصریح کرد: حق‌‌الزحمه پرستاران باید مشخص و به خود پرستاران پرداخت شود؛ برای مثال اکسیژن‌‌تراپی، سرم‌‌تراپی و نوار قلبی که پرستار آن را انجام می‌‌دهد، می‌‌تواند تعرفه مشخص داشته باشد و به خود پرستار پرداخت شود در حالی که در زمان حاضر این خدمات تحت عنوان تعرفه پزشکان محاسبه می‌‌شود که این امر نیز منجر به افزایش بار مالی سازمان‌‌های بیمه‌‌گر می‌‌شود در حالی که با اجرای قانون تعرفه‌‌گذاری خدمات پرستاری می‌‌توان این بار مالی را کاهش داد.

وی در پاسخ به این سؤال که «اجرای این قانون چه مشکلات و موانعی دارد» خاطرنشان کرد: اگر برخی بر این باورند که این قانون باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد و دستورالعلمل ابهام دارد، باید کارگروهی تشکیل و مشکلات بررسی و رفع شود؛ ما در زمینه قانون‌‌گذاری مشکلی نداریم و مشکل جامعه پرستاری، مربوط به عدم اجرای قوانین مصوب است؛ پرستاری شغل سخت و زیان‌‌آور است و انتظاری که جامعه پرستاری از دولت دارد، پیروی از دستورات مصوب مجلس نظیر اجرای قانون تعرفه‌‌گذاری خدمات پرستاری است.