به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، چهارمین انتخابات رژیم صهیونیستی طی دو سال، در آستانه برگزاری است و این سوال مطرح است که آیا این انتخابات می‌تواند ثبات را به عرصه سیاسی این رژیم برگرداند؟ تاریخ رسمی برگزاری انتخابات ۳ فروردین است اما رای‌گیری در نمایندگی‌های این رژیم در خارج، از پنج‌شنبه آینده شروع می‌شود.
انتخابات پیش رو دو تفاوت با انتخابات قبلی دارد؛ نخست انشقاق شدید در جناح راست که جدایی گیدئون ساعر از لیکود و تشکیل حزب امید نو نمونه بارز آن است و دوم امیدواری احزاب متعدد به تشکیل ائتلافی منهای لیکود و احزاب مذهبی.
اگرچه احزاب متعدد چپ و میانه امیدوارند بتوانند متحد شده و کابینه را تشکیل دهند اما فاقد یک رهبر واحدی هستند که بتواند این کار انجام دهد؛ حتی اگر آن‌ها بتوانند کابینه‌ای تشکیل دهند به دلیل تفاوت‌های ایدئولوژیک کابینه‌ای ناهمگن و متزلزل خواهند داشت.
نفتالی بنت رهبر حزب یمینا اگرچه یکی از منتقدین نتانیاهو بوده و یکی از سه رهبر ائتلاف احتمالی علیه اوست هنوز به طور صریح احتمال ائتلاف با نتانیاهو را رد نکرده و گفته است پیشنهادات از طرف‌های دیگر را مورد بررسی قرار خواهد داد؛ بنابراین او نقشی تعیین‌کننده در سرنوشت انتخابات آتی خواهد داشت.
نتانیاهو اخیراً دو دستاورد مهم داشته است که در انتخابات پیش رو برای او نقطه قوت محسوب می‌شود: نخست؛ توافقات عادی‌سازی با کشورهای عربی که حمایت گسترده داخلی در پی داشته است و دوم؛ واکسیناسیون گسترده در مقابل کرونا و مطرح کردن رژیم صهیونیستی به عنوان پیشرو در این زمینه.
نتیجه انتخابات هرچه باشد بعید است ثبات سیاسی را به این رژیم برگرداند؛ در صورت پیروزی و تشکیل کابینه توسط نتانیاهو، او همچنان مسائل چالش‌برانگیزی مانند پرونده‌های فساد را حل نشده خواهد داشت. کابینه ائتلاف ضدنتانیاهو نیز به دلیل تفاوت‌های ایدئولوژیک و فقدان یک رهبر انسجام‌بخش نمی‌تواند ثبات چندانی داشته باشد.