به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ماه رمضان هر سال، یادآور خاطراتی خوش و از جنس انتقادی برای دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی است. چرا که هر سال برخی از دانشجویان سراسر کشور به دیدار رهبر انقلاب می‌روند تا از سوی نمایندگان خود در تشکل‌های دانشجویی به بیان نظرات کارشناسی و انتقادی نسبت به تغییرات یکسال گذشته در کشور بپردازند و هم اینکه راهکارها و بیانات رهبر انقلاب پس از بیان مشکلات مطرح شده را گوش کنند.
موج‌های پی در پی ویروس کرونا همچنان در کشور می‌تازد و هموطنان‌مان را به کام مرگ می‌کشاند. شرایط در سال ۱۴۰۰ هم به مانند سال گذشته برای برگزاری دیدار دانشجویی در ماه رمضان فرق کرده، اگرچه طبق شنیده‌ها قرار بود امسال دیدار دانشجویان با رهبری بصورت حضوری البته با تعداد اندکی از دانشجویان برگزار شود ولی موج چهارم و سهمگین کرونا در کشور، قرار بر این شد که این دیدار به مانند سال گذشته بصورت مجازی برگزار شود.
بیشتر بخوانید
زاویه دید هر کدام از تشکل‌های دانشجویی به جامعه، دولت، اقتصاد و مشکلات امروز کشور به گونه‌ای است که می توان گفت هر کدام با توجه به دغدغه و نگاه خود، موضوعات خاصی را بیان کرده‌اند. در این ایام که ویروس منحوس کرونا همچنان در کشور جولان می‌دهد و سایه‌اش بر سر دانشجویان و دانشگاه‌ها افتاده است، ما بر آن شدیم تا در سلسله گزارش‌هایی به بررسی دغدغه‌ها و انتقادات نمایندگان تشکل‌های دانشجویی همچون بسیج دانشجویی، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، جنبش عدالتخواه دانشجویی، جامعه اسلامی دانشجویان و دفتر تحکیم وحدت از سال ۹۵ تا ۹۹ را که در دیدار با رهبر انقلاب داشتند، بپردازیم.
نمایندگان تشکل‌های دانشجویی در سال ۱۳۹۸ در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به چه موضوعات و انتقاداتی پرداختند؟
«نرگس‌سادات حسینی» به نمایندگی از دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- جامعه پذیری سیاسی مطلوب آن است که مسئولیت اجتماعی به باور عمیق نسل آینده تبدیل شود و ابعاد سیاسی-اجتماعی دین، مانند امر به معروف و نهی از منکر متناسب با شرایط روز تبیین گردد. لذا دانش آموز ما باید نسبت به آینده کشور حساس شود، خود را در شکل گیری فردا اثرگذار بداند و با فهم سیاست، مطالبه گر شود نه یک سیاست گریزِ غرزننده!
- سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تهیه شده باید بتواند این مهم را پیاده کند اما به عنوان یک سند فراگیر و ملی ناتوان است؛ چرا که راهبرد‌های دقیق، ملموس و قابل ارزیابی از ویژگی های یک سند اجرایی استاندارد است که سند تحول فاقد آنهاست. ۲۰۳۰ به لحاظ مبانی اندیشه در زباله‌دان است اما در شاکله یک سند استاندارد کم‌نظیر است؛ آقایان بروند سندنویسی را از ۲۰۳۰ یاد بگیرند!
- متاسفانه جامعه انقلابی ما با «بحران هویت اجتماعی دختران» مواجه است. نمونه‌ای از آن را در حادثه‌ی سیل اخیر مشاهده کردیم؛ احساس مسئولیت، دختران را بر آن داشت تا همچون آقایان به منطقه بروند اما جای سوال است که حضور زنان در روزهای ابتدایی برای لایروبی و کارهای یدی مفید است یا خیر؟ معتقدیم حرکت دختران به سوی این مدل مشارکت بیانگر یک خلا جدی در نظام اجتماعی ماست؛ خلا عرصه‌های حضور اجتماعی زنان انقلابی متناسب با هویت و طبیعت زنانه! این بحران هویت اجتماعی، دختران را به سمت فعالیت‌های مردانه می‌کشاند و شور انقلابی را به «ضد زنانگی‌شان» بدل می‌کند یا موجب «سرخوردگی اجتماعی» می‌شود و بی‌شک نه سرخوردگان اجتماعی میتوانند راهبر جامعه باشند و نه زنانی با خوی مردانه!
«پیام مرادی» دبیر اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت به رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- میزان اثرگذاری تحریم بر اقتصاد یکی از سوال‌های مردم کوچه و بازار است. وابستگی تاریخی بودجه به نفت، زمینه‌ساز تحریم‌های نفتی و پاشنه آشیل دولت‌ها شده است. وزارت نفت در این جنگ اقتصادی یکی از سنگرهای جبهه خودی است که باید آماده باشد. وزیر محترم نفت می‌گوید این وزارت‌خانه یکسال است که آرایش جنگی گرفته است، اما در خفا! باید پرسید جناب همیشه وزیر نفت! چرا نتایج این آرایش جنگیِ مخفیانه در زندگی مردم محسوس نیست؟ خروجی عملکرد وزیر کرسنت، توتال و IPC، وزیر حذف کارت سوخت، وزیر استخدام رانتی نمایندگان مجلس و آقازاده‌ها در وزارت نفت، فرصت‌سوزی بزرگی به نام خام‌فروشی بوده است که تناسبی با شرایط تحریمی و جنگ اقتصادی ندارد.
- کاهش ارزش پول ملی به کمتر از یک چهارم در کمتر از یکسال و کاهش قدرت خرید به نحوی که تهیه برخی کالاهای عادی به آرزو تبدیل شده، در شرایطی اتفاق می‌افتد که دولت میلیاردها دلار ارز دولتی را بدون نظارت میان عده‌ای تقسیم کرده تا با آن غذای سگ و لوازم آرایشی بخرند و یا جنس وارد کنند و با قیمت آزاد به مردم بفروشند! بساطی درست شده است که از جیب کارگر و کارمند میلیاردها تومان با همین بازی‌های ارزی به جیب عده‌ای نوکیسه واریز شود.
-خوب است آقایان پاسخ بدهند اولاً اعضای شورای اسلامی شهر تهران که بدون نظارت استصوابی انتخاب شدند به جز بازی اسم و فامیل چه دستاوردی داشته‌اند؟ ثانیاً مگر در همین دولت، اکثریت کابینه را تصاحب نکرده‌اید؟ مگر وزرایی چون ربیعی، نعمت‌زاده، آخوندی و زنگنه، وزرای دولت مطلوبتان نبودند؟ جریان اصولگرایی هم اما از این قاعده مستثنی نیست. اگر اصلاح‌طلبان با تلقی لیبرال از مفهوم آزادی نسبت خود را با گفتمان انقلاب اسلامی از دست داد، جریان اصولگرایی نیز سال‌هاست که با برخورد منفعلانه با مفهوم آزادی و گرفتار شدن در قبیله‌گرایی سیاسی، سطح سیاست‌ورزی خود را به جلسات محفلی پشت درهای بسته، تقلیل داده در حالی که عرصه سیاست، میدان فعالیت اجتماعی است. از این رو معتقدیم دوگانه منسوخ اصلاح‌طلبی و اصولگرایی، مدت‌هاست که منطبق بر واقعیت‌های جامعه نیست و تداوم آن یک فرصت‌سوزی آشکار است.
-شورای عالی انقلاب فرهنگی امروز از حضور جمعی از ابوالمشاغل‌هایی رنج می‌برد که به علت تعدد مسئولیت‌ها و عضویت همزمان در ده‌ها شورای مشابه، تمرکز کافی برای سیاست‌گذاری فرهنگی ندارند. گرچه این شورا دچار ضعفِ در عملکرد بود؛ اما پیش از این شأن قانونی آن رعایت می‌شد. نیک مستحضرید که مدت‌هاست جلسات شورا به دلیل اختلاف نظر سیاسی رئیس آن با برخی اعضا، تشکیل نمی‌شود. وقتی عالی‌ترین نهاد فرهنگی کشور به دلیل رفتارهای متفرعنانه تعطیل می‌شود، نتیجه‌اش مجوزهای بی‌حساب و کتابِ ارشاد و سلبریتی‌پروری غیرحرفه‌ای و کاسبی ستاره مربعی سازمان صداوسیماست!
«محمدحسین صبوری» به نمایندگی از جنبش عدالتخواه دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- آنچه تاکنون از نتایج حاصله‌ی خصوصی‌سازی دیدیم، لطمه به تولید ملی، تعمیق نابرابری و شکاف اقتصادی بوده است.جدا از اینکه عده‌ای در دولت‌های پیش، سنگ بنای غلطی را در فرآیند خصوصی‌سازی بنا نهادند، آقایان در دولت فعلی صریحاً می‌گویند: «باید شرکت‌ها را مجانی واگذار کنیم». انحراف فرآیند خصوصی‌سازی، ناشی از قدرت گرفتن جریان لیبرال در کشور و غلبه‌ی آنها بر مجاری تصمیم‌ساز است؛ که منجر شد تا اصل 44 جای آنکه ذیل گفتمان اقتصاد مقاومتی (و مردمی کردن اقتصاد) طرح شود، در چارچوب تئوری‌های لیبرالیِ «دولت حداقلی» تعریف و اجرا شود.
- متأسفانه دیپلماسی رسمی ما به سرنوشت دولت‌های چهارساله مان گره خورده؛ به گونه‌ای که رویکردهای منفعلانه در سال‌های اخیر، بعضاً منجر به ارائه تصویری ترسو، از نظام مقتدر و مظلومِ جمهوری اسلامی، شده است. رویکرد محافظه‌کارانه، نه‌فقط دیپلماسی رسمی که دیپلماسی فرهنگی ما را نیز مختل کرده است. اگر قائل یه این هستیم که مخاطب اصلی انقلاب اسلامی، ملت‌ها هستند، و نه دولت‌ها؛ لازم است برای تحقق عینی آرمان‌جهان‌وطنی‌مان، به اصلاح سازوکارهای دیپلماسی فرهنگی‌مان بپردازیم.
- امروز در کشور ما آزادی هست، اما عدالت، در آزادی، رعایت نشده است. چگونه انحصارطلبانِ کانون وکلا و نظام پزشکی، و اتاق بازرگانی (که مدافع وابستگی و از موانع اصلیِ پاگرفتن تولید، در ایران است)، از هرگونه حق رسمی و قانونی جهت پیگیری مطالبات‌شان برخوردارند؛ اما گروه‌هایی نظیر معلمان و کارگران و پرستاران، که عملاً مکانیزم مؤثری در حاکمیت برای مطالبه حقوق‌شان ندارند، باید با برخوردهای قهری و تنگ‌نظرانه مواجه شوند؟
«محمدامین مهدی‌پور» نماینده اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت به رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- متاسفانه باتوجه به روند های کلی کشور، تاثیر نرخ ارز به حدی زیاد است که موجب بزرگترین هرج و مرج اقتصادی تاریخ کشور شده است؛ این که در یک دهه، میزان سقوط ارزش پول ملی ایران بیشترین میزان در جهان (پس از سوریه) باشد، اصلا متعارف و منطقی نیست. البته در شرایطی که دولت منفعل و بازار عنان گسیخته است و وزارتخانه‌های متولی کار و صنعت و اقتصاد توسط گروه‌های رانتی اشغال شده‌اند، وضعیت نباید بهتر از این باشد.
- در باب مردم سالاری دینی، یک حکومت اسلامی می‌بایست ساختار دقیق تربیت نیروها ومدیران آینده خود را برای مردم و نخبگان مشخص نماید، تا در مقابل، توده‌های مردم نیز نقش خود را در تحقق دولت اسلامی دانسته و به آن عمل کنند. اما اگر در جامعه اسلامی، این ساختار مشخص نباشد، مسلما در آن جامعه باند های قدرت و ثروت بوجود می آیند که خطرشان برای حکومت اسلامی، چندین برابر بیشتر است، در آن زمان کم کم افراد جای ارزش ها را می گیرند. در چنین سیستم نیمه پارلمانی نیمه ریاستی ناقص، گروه‌های سیاسی صرفاً کارکرد انتخاباتی داشته و هیچ یک پاسخگوی وضعیت کشورنیستند، همین خود باعث می شود که مردم در مواقعی هم که گلایه به حقی داشته باشند، مشکلات را به پای حاکمیت بنویسند و خروجی چنین سیستمی آقازاده پروری خواهد بود.
- در جامعه اسلامی ما قرار بود آموزش و پرورش و آموزش عالی مکمل هم باشند اما پس از گذشت 40 سال از انقلاب اسلامی، تبعیض و تفاوت‌های میان این دو چه بسیار زیاد است. آنها خوب می‌دانند که امروز باید از طرح خرید خدمات آموزشی حمایت کنند و برای دانش‌آموزان ما، مدرسه‌های به اصطلاح مجهز بسازند و آن وقت مدیران جنتلمن را در راس این مدارس گمارده و سند 2030 را در خفا اجرا کنند.
«علیرضا شریفی» به نمایندگی از بسیج دانشجویی در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب به سخنرانی پرداخت که به مهمترین انتقادات این تشکل دانشجویی نسبت به رخدادهای کشور اشاره خواهیم کرد.
- در شرایط جنگ اقتصادی، تبیین و به کارگیری نظریه مقاومت در حوزه اقتصاد، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. اما امروز و در این جنگ اقتصادی آرایش جنگی متناسب از دولت مردان دیده نمی‌شود، چرا که عدم توانمندی در کنترل بازار، وجود احتکار، فعالیت شبکه خزنده اخلال گران اقتصادی و گرانی‌های افسار گسیخته موجب شده معیشت مردم به گروگان ناکارآمدی مسئولین درآید. در شرایطی که با برخی اقدامات مشخص مانند رشد صادرات فرآورده‌های نفتی و محصولات غیر نفتی، اتکای بودجه داخلی به مالیات و انجام طرح‌های معطل مانده نظیر مالیات بر عایدی سرمایه و... می‌توان با بسیاری از ناکارآمدی‌ها و سرچشمه‌های فساد مبارزه کرد. البته در این کشاکش صدایی از بهارستان به گوش نمی‌رسد. به نظر می‌آید نمایندگان نیز در حال گرفتن آرایش جنگی اند؛ اما خدا می‌داند انتخاباتی یا اقتصادی؟!
- اینکه قوه عدلیه، دادگاه‌های علنی برپا دارد و با مجرمین با شدت برخورد کند خوب است، اما آنچه بهتر است حضور فعال دستگاه قضا در عرصه ایجاد نرم افزار‌های قدرتمند نظارت و پیشگیری است که بسیاری از مفاسد اقتصادی و اداری فعلی میتوانند قبل از اینکه در رسانه‌ها و دادگاه‌ها آینه دق شوند و در مقابل چشمان مردم قرار بگیرند، پشت سدی از ساز و کارهای دقیق بمانند و اساسا مبادی فساد زایی وجود نداشته باشد که محل سواستفاده فرصت طلبان شود.
- در عرصه مقابله با جنگ نرم دشمن و تهاجم فرهنگی غرب بنظر می‌رسد بخشی از ناکارآمدی‌ها و عقب‌ماندگی‌های موجود، ناشی از ضعف ساختار اداره دو شورای عالی فضای مجازی و انقلاب فرهنگی است.
گزارش از یاسین قاسمی