به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در حالی تمام شد که طبق اعلام رئیس ستاد انتخابات کشور، ۲۸ میلیون و ۹۸۹ هزار و ۵۲۹ نفر در انتخابات شرکت کردند. کل واجدان شرایط حضور در این انتخابات ۵۹ میلیون و ۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر بودند، که مشارکت ۴۸.۸ درصدی را نشان می‌دهد.
بر همین اساس نرخ مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری نشان می‌دهد استان‌هایی که در نیمه شرقی کشور قرار دارند، نرخ مشارکت بیشتری نسبت به استان‌های غربی کشور ثبت کر‌ده‌اند، استان‌هایی که در محرومیت هم آمار بالایی دارند.
با تاملی اندک به وضعیت مناطق محروم کشور، مشخص می‌شود که با فاصله گیری از مرکز کشور، بر تعداد مناطق محروم افزوده می‌شود. بر اساس تصویب نامه هیئت وزیران در اسفند ۹۱، تعداد ۵۶۴ بخش محروم در ۳۱ استان کشور شناسایی شده اند.
بر طبق این مصوبه، سه استان تهران، قم و البرز فاقد بخش‌های محروم‌‌اند و در مقابل کلیه بخش‌های استان سیستان و بلوچستان محروم محسوب می‌شوند. با دقت به نرخ مشارکت منتشرشده از سوی ستادهای انتخاباتی استان‌ها، مشخص می‌شود که ۸ استان خراسان جنوبی، خراسان شمالی، ایلام، سیستان‌وبلوچستان، گلستان، کهگیلویه‌وبویراحمد، کرمان و مازندران مشارکت بالای ۶۰ درصد را در انتخابات داشتند و در مجموع مشارکت در ۲۰ استان بالاتر از میانگین کشوری ثبت شده است.
نگاهی دقیق‌تر به این آمار نشان می‌دهد در حالی که استان‌های خراسان جنوبی، خراسان شمالی، ایلام، سیستان‌وبلوچستان، گلستان، کهگیلویه‌وبویراحمد و کرمان در رتبه‌های اول مشارکت هستند اما جزو استان‌های محروم کشور هم به حساب می‌آیند.
مشارکت شهروندان این استان‌ها در انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری آن هم در این وضعیت بد اقتصادی و به‌رغم همه فشارهای روانی، تبلیغاتی و فشارهای مختلف برای ایجاد نارضایتی‌ها به وسیله عوامل گوناگون، نشان می‌دهد آنها به عملکرد دولت آینده امیدوار هستند تا بلکه بخشی از مشکلات‌شان حل شود.
تمامی آمار اعلام‌شده نشان می‌دهد روستاها مشارکت حداکثری در انتخابات سیزدهمین دوره ریاست‌جمهوری داشته‌اند؛ مشارکتی که نشان‌دهنده مطالبه‌گری فعال ساکنان روستا و مناطق محروم است.
آمارهای منتشرشده از نتایج انتخابات گذشته نیز نشان می‌دهد مشارکت مردم در مناطق محروم، همیشه بسیار بالا بوده است.
مردم این مناطق برای تغییر و با امید بهبود شرایط، همه سختی‌ها را به جان می‌خرند. بی‌مهری‌ها را فراموش می‌کنند و امید به آینده، دلخوری‌شان را شکست می‌دهد. خیلی وقت‌ها به خواسته‌شان نرسیده‌اند و پس از پایان انتخابات همه‌چیز فراموش شده اما آنها دست‌بردار نیستند.
مردم مناطق محروم هر چهار سال یک‌بار با امید اینکه گوش شنوایی برای دردها و فریادهای خاموش‌شده آنها پیدا شود به صحنه می‌آیند و تلاش می‌کنند مطالباتشان را پیگیری کنند. ایجاد اشتغال و توسعه روستاها یکی از اصلی‌ترین مطالبه آنها از رئیس‌جمهوری چهار سال آینده کشور است.
گزارش از میلاد صالحی