به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ دانشگاه شهید چمران اهواز یکی از مهمترین دانشگاه های جنوب غرب کشور که نقش مهم و اساسی سالها در تحولات فرهنگی و سیاسی و علمی کشور داشته است. دانشگاهی که سالهای دفاع مقدس سنگر رزمندگان دفاع مقدس بوده و در دل خود یادگاری‌های ارزشمندی از رشادت های بسیجیان مخلص خمینی دارد.
روزهای ابتدایی جنگ دانشکده کشاورزی سنگر مستحکم یاران چمران بود بارها مقام معظم رهبری در دوران دفاع مقدس در این دانشگاه حضور و با رزمندگان دیدار داشت. دانشگاهی که همین زیبنده بودن بنام شهید چمران سنگینی رسالت این دانشگاه را دو چندان می کند. نامی که در دوران اصلاحات، عده مغرض سیاسی با حمایت استاندار وقت بسیار تلاش کردند؛ نام چمران را از تارک دانشگاه حذف کنند.
از آن تاریخ و نام و نشان دانشگاه شهید چمران در سالهای اخیری نه نامی مانده و نه نشانی! حذف جریان مومن و انقلابی از جریان دانشگاه و دمیدن در جریان های غیرانقلابی و حمایت و پشتیبانی از این جریان ها ، این دانشگاه را به محفلی سیاسی و فرهنگی برای جریان غیرانقلابی بدل کرده است.
دانشگاه در طی سال های اخیر در شاخص های فرهنگی چنگی به دل نمی زند و گماردن مدیران فرهنگی با عینک سیاسی که شناختی دقیق از فرهنگ دانشگاه ندارند؛ فرهنگ را به گمشده حقیقی این سالهای دانشگاه بدل کرده است.
هر چند این نامدیریتی به این محدود نبوده و در سایر شاخص های علمی و آموزشی و پژوهشی و اداری نیز با کاهش محسوس رتبه دانشگاه روبرو هستیم. به طوری که پرسنل دانشگاه در حداکثر نارضایتی از مدیریت قرار دارند، تجمع و تحصن های مکرر پرسنل در دانشگاه؛ غیرشفاف بودن نحوه تبدیل وضعیت؛ اعمال مدرک پرسنل و پرداخت اضافه کار مجموعه را با انبوهی ابهام روبرو ساخته است. برخوردهای نامناسب مدیریت دانشگاه و اعمال سلیقه های شخصی روح آکادمیک و علمی دانشگاه را زدوده و دانشگاه شهید چمران اهواز را به یک باشگاه سیاسی تنزل داده است.
این ناشفافیتی و تبعیض فقط به پرسنل محدوده نبوده و اساتید نیز دل خونی از این مدیریت بسته دارند به طوری که ابهامات زیادی در نحوه عقد قراردادهای ارتباط با صنعت و ارتقا اساتید وجود دارد. هنوز بخش زیادی از دانشکده مهندسی با این سوال روبرو هستند نحوه فعالیت پژوهشکده نفت و گاز دانشگاه چگونه است؟ این قراردادهای مرکز چگونه و با حضور چه افرادی بسته شدند؟ نقش رئیس دانشگاه در این قراردادهای فنی و مهندسی چیست؟
بخش مصیبت بار و فاجعه بارمدیریت دانشگاه که مسیر دانشگاه را به قهقرا در این سالها سوق داده است؛ جذب اساتید که همواره باید براساس شایستگی علمی باشد؛ به رفاقت های سیاسی و جناح بازی تنزل داده است. فردی که هیچ یکی از شاخص های علمی را نداشته و با فشار جریان سیاسی افراطی اصلاحات به مدیریت های گوناکون گمارده و در نهایت با سفارش کیانوش راد نماینده افراطی مجلس ششم به عنوان هیات علمی به کار گیری می شود. این در حالی است که بسیاری از جوانان با سواد کشور در پشت درهای بسته دانشگاه قرار گرفتند! این نحوه برخورد با علم و کرسی هیات علمی به اعتبار و حیثیت علمی دانشگاه آسیب جدی می زند. مسئله ای که در این ماههای اخر دولت سرعت بیشتری گرفته است.
بخش سوگمندانه دانشگاه؛ معاونت فرهنگی دانشگاه است که در طی این سالها با قدرت و شدت جریان مومن و انقلابی را مقوله فرهنگ طرد کرده و میدان را به جریان سکولار و غیر مذهبی سپرده است. بخش فرهنگی در طی این سالها با گماردن مدیریت ضعیف و جابجایی مکرر به ضعیف ترین سطح خود سقوط کرده است. به طوری که مدیریت دانشگاه در یک مراسم عمومی و فرهنگی حتی از انداختن چفیه ی بسیجی که افتخار هر مومن به انقلابی است، امتنا می کند.
در سالهای اخیر معاونت فرهنگی به شکل خزنده به خالی کردن زیر پای جریان انقلابی پرداخته و با حذف جریان انقلابی که بارها رهبری انقلاب نسبت به این مساله هشدار داده بودند، کارکرد فرهنگی دانشگاه را به ضد خود تبدل کرده است. دانشگاهی که باید چمران پرور و شهید شهریاری‌ساز باشد؛ به محملی برای بسط برنامه های مختلط و در ضدیت کامل با فرهنگ اسلامی بدل شده است.
اخیرا به بهانه افتتاح سومین نمایشگاه مد، لباس و صنایع‌دستی در دانشگاه شهید چمران اهواز که با حضور و حمایت خانم ابتکار معاون رئیس جمهور برگزار شد؛ برای چندمین بار شاهد اجرای موسیقی زنده و ترانه خوانی خانم ها بودیم. مسئله درد آور که با حمایت و در حضور رئیس دانشگاه و معاون فرهنگی اجرا شد. مسئله ای که قلب هر مومن و ولایتمداری را به درد می آورد. مسئله ای که بارهای رهبری انقلاب تاکید داشته که ترویج موسیقی و ترانه خواندن زنان با روح دانشگاه سنخیتی ندارد و این مسئله نباید کارویژه دانشگاه باشد.
بی شک اینگونه یورش بردن به آرمان های انقلاب و مبانی فرهنگی و بسط و توسعه آن بین جوانان اثرات درازمدتی داشته و باعث فروکاستن کارکرد دانشگاه از تربیت جوان مومن انقلابی به فردی به غیر از این می شود. تعمد دولت روحانی در تغییر ذائقه فرهنگی جوانان مسئله ای است که در نخستین روزهای دولت آیت الله رئیسی باید متوقف شود . همچنین لازم است دولت سیزدهم با این مدیران که در جریان خلاف منویات رهبری به بسط و توسعه فرهنگی غیر انقلابی اهتمام دارند؛ مماشت نکرده و دانشگاه شهید چمران را به ریل آرامش؛ تولید علمی؛ تکریم اخلاقی پرسنل و استادان و فرهنگ دینی که روح فرهنگ عمومی مردم ایران است؛ سوق دهد.
گزارش از سجاد باقری