به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، این شیوه نامه به جهت افزایش همگرایی و ارتباط گروه های علوم پایه و بالینی تهیه شده و بر اساس آن به دانشگاه های علوم پزشکی اجازه داده می شود تا هر سال ۲ نفر از اعضای هیات علمی علوم پایه پزشکی فعال خود را با درنظر گرفتن معیارهای اعلام شده گزینش و به این دوره وارد کنند.
انتخاب افراد واجد برعهده شورای آموزشی دانشگاه است و در دانشگاه های علوم پزشکی با بیش از ۶۰۰ عضو هیات علمی می توان تعداد را با مصوبه دانشگاه تا ۵ نفر در سال افزایش داد.
هدف از این دوره کمک به تقویت ارتباط علوم پایه و بالینی و آشنا شدن اعضای هیات علمی پایه با مفاهیم بالینی است و مهمترین معیار در گزینش، دیدگاه علمی داوطلبان و داشتن هدف مشخص و تعریف شده برای حضور در دوره است.
در ارزیابی داوطلبان معیارهایی از جمله سن (حضور اعضای هیات علمی جوان تر توصیه می شود)، رتبه علمی (داوطلبان دارای رتبه دانشیاری و استادی توصیه می شود)، خوشنامی و سابقه علمی درخشان (رفتار حرفه ای مطلوب و فعالیت برجسته علمی مدنظر باشد)، داشتن برنامه مکتوب مرتبط با رشته تخصصی و انگیزش و انرژی لازم برای طی دوره مهم است.
ساختار دوره شامل دوره فیزیوپاتولوژی به مدت ۶ ماه شرکت در امتحانات، دوره کارآموزی در دو بخش از چهار بخش اصلی (داخلی، جراحی، کودکان و زنان) هر کدام دو ماه به صورت مشاهده گر تمام وقت و دوره کارآموزی در دو بخش از بخش های مینور هر کدام یک ماه به صورت مشاهده گر تمام وقت است.
فرآیند انتخاب به این گونه است که درخواست کتبی فرد متقاضی به معاونت آموزشی دانشگاه ارسال می شود و پس از بررسی و تایید افراد به دانشکده پزشکی جهت گذراندن دوره معرفی می شوند. موافقت گروه آموزشی داوطلب برای شروع دوره الزامی است.
اعضای هیات علمی که گواهی پایان دوره را دریافت می کنند پس از طی مسیر هیات ممیزه دانشگاه و تایید هیات امنای دانشگاه و سپس هیات ممیزه مرکزی یک پایه تشویقی اعطا می شود.
اعضای هیات علمی دانشگاه ها و دانشکده های علوم پزشکی فاقد دانشکده پزشکی هستند می توانند در یکی از دانشگاه های زیرمجموعه کلان منطقه آمایشی دوره را بگذرانند.
جهت دوره یک ساله به افراد متقاضی ماموریت آموزشی تعلق می گیرد.