به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، دانشگاه ملی تایوان از سال ۲۰۰۷ دانشگاه‌های جهان را بر اساس کمیت و کیفیت عملکرد آنها در مقالات علمی مورد رتبه بندی قرار می‌دهد و هر ساله ۵۰۰ دانشگاه برتر جهان را معرفی می‌کند.

این نظام علاوه بر رتبه بندی کلی، حدود ۸۰۰ دانشگاه برتر را در ۶ زمینه و ۱۴ موضوع رتبه بندی می‌کند. هدف این نظام رتبه بندی، ارزیابی عملکرد علمی موسسه‌ها به ویژه عملکرد پژوهشی آنها بر پایه شاخص‌های عینی و بدون سوء گیری است.

ارزیابی در این نظام، در ۸ شاخص و سه محور بهره‌وری پژوهش، تاثیر پژوهش و تعالی پژوهش انجام می‌شود. اطلاعات شاخص‌های این نظام از نمایه نامه‌های استنادی «وب آو ساینس»، «شاخص اچ» و «کلاریویت آنالیتیکس» استخراج می‌شود.

بر اساس وزن هر یک از شاخص‌ها، بهره‌وری پژوهش (با وزن ۲۵ درصد) شامل تعداد مقالات ۱۱ سال گذشته (با وزن ۱۰ درصد) و تعداد مقالات سال پیش (با وزن ۱۵ درصد)، تاثیر پژوهشی (با وزن ۳۵ درصد) شامل تعداد استنادها در ۱۱ سال گذشته (با وزن ۱۵ درصد)، تعداد استنادها در دو سال پیش (با وزن ۱۰ درصد) و میانگین تعداد استنادها در ۱۱ سال گذشته (با وزن ۱۰ درصد) است.

شاخص تعالی پژوهش نیز (با وزن ۴۰ درصد) شامل مقدار شاخص H در دو سال گذشته (با وزن ۱۰ درصد)، تعداد مقالات پر استناد در ۱۰ سال گذشته (با وزن ۱۵ درصد) و تعداد مقالات در مجلات با ضریب تاثیر بالا در دو سال پیش (با وزن ۱۵ درصد) از ملاک‌های ارزیابی هستند.

معیار ورود به ارزیابی ۹۰۰ موسسه برتر از فهرست ۴ هزار موسسه در پایگاه «شاخص های ضروری علم» (Essential Science Indicators) در نظر گرفته شده است.

زمینه‌های ارزیابی شامل کشاورزی، پزشکی، مهندسی، علوم زیستی، علوم طبیعی و علوم اجتماعی است.

موضوعات ارزیابی شامل علوم کشاورزی، مهندسی عمران، مهندسی شیمی، شیمی، علوم کامپیوتر، مهندسی الکترونیک، محیط زیست و اکولوژی، جغرافیا، علم مواد، ریاضیات، مهندسی مکانیک، داروشناسی و سم شناسی، فیزیک، علوم گیاهی و جانوری است.

از تعداد ۸۱۶ دانشگاهی که در این رتبه بندی مورد بررسی قرار گرفته‌اند تعداد ۱۲ دانشگاه ایرانی در این رتبه بندی حضور دارند.