به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» مرسده مقیمی/// «خاتونِ» تینا پاکروان نه برای این‌که اولین سریال یک زن در شبکه نمایش خانگی است امتیازی می‌گیرد و نه باید که بگیرد! اصلا این همه تاکید بر جنسیت کارگردان بیش از توجه به بانوان، تایید تفکیک جنسیتی و ناتوانی زنان است که انگار باید یک استثنا را جشن گرفت!

«خاتون» به رغم برخی ایرادت‌اش (که پس از اتمام سریال می‌توان مفصل از آن نوشت) سریال مهمی است چون پاکروان می‌کوشد تا قصه‌ای بارها تعریف‌شده را به شکلی تازه تعریف کند، برای همین اولین بار است که در سریالی که عاشقانه به نظر می‌رسد ما با پیشینه عشق آشنا نمی‌شویم تا کمی بعد دریابیم که اصلا عشق آتشینی در کار نبوده... او در هر قسمت با اشاره‌ها به مقصود می‌رسد، کدگذاری‌هایی می‌کند اما از گزافه‌گویی می‌پرهیزد.

او ظاهرا مصر نبوده با نمایش چیزهایی که پیش‌تر دیده‌ایم، یکی شبیه بقیه باشد که می‌خواهد در دل ملودرام‌اش روایتی واقعا تاریخی باشد و این دقیقا خلاف غالب سریال‌های تاریخی است که به بهانه جذب مخاطب، خط عاشقانه‌ای به قصه می‌افزایند اما در عمل قصه‌ای عاشقانه می‌بینیم که خط باریکی از تاریخ را هم یدک می‌کشد!

او تمرکزش بر تاریخ، هویت و فرهنگ است و برای همین خلاف اعتراض بی‌مزه «چرا فقط خدمه شمالی حرف می‌زنند!» نگاه درستی به گیلان و مردمان‌اش دارد. (تا جایی که حافظه من یاری می‌کند اغلب خان و خانزاده‌ها گیلکی صحبت نمی‌کنند) تصویر او از گیلان بسیار دقیق و با جزئیات است و او همین رویه را در تهران نیز پی می‌گیرد. جزئیاتی که از تهران قدیم در «خاتون» دیدیم چیزی بیش از خیابان معروف لاله‌زار در شهرک سینمایی است که در مابقی کارها می‌بینیم.

دیگر ویژگی‌ «خاتون» بازی‌هاست؛ جواهریان شمایل زنی باسواد و نترس را به خوبی به نمایش می‌گذارد و آن سردی اکت‌ها که برخی آن را در بازی او نمی‌پسندند به شدت برای خاتون شخصیت می‌سازد، از آن سو خطیبی موفق می‌شود از پس نمایش عاشقی ضعیف و دست‌بسته برآید. بازیگرانی که حضور کوتاه‌تری دارند هم بازی‌شان موثر است و به اندازه؛ از مقدمی گرفته تا شاکری و حتی گروه هنروران که نشان از توجه فیلمساز به اهمیت حضور هنروران در درام دارد و آن‌ها را سیاهی لشکر نمی‌بینید. نقطه عطف گروه بازیگران بلاشک حمیدیان است؛ بازیگر باهوشی که برای مال خود کردن صحنه حتی به دیالوگ نیاز ندارد و با نگاه‌اش می‌تواند همه را زیر سلطه بگیرد.

گروه فنی سریال هم جملگی بازوی قوت پاکروان‌اند در ساختن اتمسفری که سبب می‌شود «خاتون» تجربه‌ای مطبوع باشد و گمانم این‌‌ها کم نباشد برای مشتاق تماشای سریال ماندند.