به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سید مصطفی خوش چشم در نشست تحلیلی با موضوع "فرصت های کنونی کشور در عرصه سیاست خارجی" مطرح کرد: نگاه منفعل جناحی، بجای در نظرگرفتن منافع ملی پاشنه آشیل روابط خارجی ایران در دهه های اخیر بوده است که بایستی با بینش راهبردی بر اساس منافع ملی بر آن فائق آمد.
خوش چشم با اشاره به اینکه در سیاست خارجی همه دستگاه های کشور در حوزه سخت و نرم و حتی رسانه ها سهیم هستند یادآور شد: بایستی بجای اعمال سلیقه شخصی، روابط راهبردی با سایر کشورها را نهادینه نمود و طبق نقشه راه اگر هم مدیری تغییر کرد باید آن را پیش ببرد، بطوریکه بجای مذاکره محوری باید طرح داشت و در همه حوزه های دیپلماسی از جمله سلامت، حمل و نقل، صادرات، واردات، علم و تکنولوژی با اولویت اقتصادی طرح و نقشه راهبردی وجود داشته باشد و از آنجا که تاکنون در سیاست خارجی ازهمه امکاناتی که تولید قدرت می کند استفاده نشده است نیاز به تغییرات اساسی و بنیادی در سیاست خارجی هست که نظام درصدد طراحی و اجرای آن براساس منافع ملی و اولویت منطقه ای است.
کارشناس مسائل خارجی با تاکید بر اینکه وجود نگاه منفعل جناحی، بجای در نظرگرفتن منافع ملی پاشنه آشیل روابط خارجی ایران در دهه های اخیر بوده است عنوان کرد: گاهی حتی برای کسب قدرت جناحی از اینکه به منافع ملی ضربه بخورد ابایی نبوده است بعنوان مثال پس از روی کارآمدن بایدن کل اصولگراها و کل اصلاح‌طلبان گفتند بایدن همه تحریم ها را برمیدارد و برجام را زنده میکند و هرکدام از دیگاه جناحی و حزبی خود به موضوع نگاه میکردند فارغ از اینکه برای رئیس جمهور امریکا چیزی مهمتر از منافع خودش اهمیتی ندارد چه ترامپ باشد و چه بایدن چرا که اینها در تاکتیک های خود متفاوتند و استراتژی امریکا در قبال ایران تغییری نکرده است.
وی به نمونه دیگری از نوع نگاه به سیاست خارجی اشاره کرد و آن توقف سرمایه گذاری در امریکای لاتین بود که قربانی برجام شد اما پس از نا امیدی از برجام، صادرات به ونزوئلا از سرگرفته شد و بجای دلار، ذخایر طلا گرفتیم و دیدیم که در احیای دیرهنگام این روابط راهبردی علاوه بر منافع اقتصادی موجب توسعه قدرت نرم ایران شد که قابل امتیازگیری در روابط بین الملل نیز هست.
تحلیلگر روابط بین الملل عنوان کرد: نگاه و امید به غرب و امریکا در دولت آقای روحانی، مانع از تمایل به تحکیم روابط راهبردی با شرق از جمله چین و روسیه شد. بعنوان نمونه پیمان شانگهای معاهده سیاسی نظامی است که میتواند زمینه‌ساز کسب منافع اقتصادی باشد و اعضا به هم بیشتر نزدیک می شوند که اعتمادساز و زمینه حصول منافع اقتصادی است و از طرفی هم چون ایران میتواند امنیت منطقه را تامین کند و در دوره جدید نگاه به غرب اصل نیست و شرق و کشورهای همسایه اولویت دارند باعث شد که بعنوان عضو شانگهای پذیرفته شود.
وی در ادامه افزود: این در حالی است که ما از کشورهای همسایه با ۱۲کشور تراز تجاری مثبت داریم یعنی صادرات بیش از واردات است و مشتری صادرات پتروشیمی در زمان تحریم همین کشورهای منطقه هستند و بسیاری از مشکلات اقتصادی با فعال کردن ظرفیت های منطقه مرتفع خواهد شد و این ظرفیت عظیم میتواند توسعه یابد و قدرت تحریم را تقلیل دهد.
خوش چشم درباره تقابل ایران و اسراییل گفت: نگاه اسراییل به ما به استراتژی مهار ایران به نیابت از امریکا مربوط است از آنجا که طبق تحلیل و توصیه ۲۰ اندیشکده برتر امریکا از بین بیش از ۱۸۷۰ اندیشکده، امریکا باید درسه گام قدرت ایران را کند و متوقف کنند: حضور منطقه ای، قدرت موشکی و قدرت هسته ای و برای اینکار تهدید باورپذیر برای تغییر محاسبات مسئولین، تحریم های خاص ایران و جنگ رسانه ای متعدد را پیش رو گرفته است و اسراییل به نوعی مجری برخی از این استراتژی است اما افزایش سطح بازدارندگی ایران و اقدامات متقابل و موثرعلیه رژیِم صهیونیستی توان او را ضعیف کرده است.
سید مصطفی خوش چشم، تحلیلگر روابط بین الملل در پایان گفت: افزایش موج مهاجرت از اسراییل، هشدارهای متناوب خاخام های یهودی به مسئولان رژیم صهیونیستی و ضربه پذیر شدن آن و توان بالای جبهه مقاومت اسراییل را با بحران های جدی داخلی و خارجی مواجه ساخته است بطوریکه طبق پیش بینی ها و تحلیل های خود آنها امکان از بین رفت آنها قوت گرفته است. درباره عربستان و امارات نیز سیاست تنش زایی و برطرف کردن مشکلات کنونی از طریق مذاکره و گفتگو در پیش گرفته شده است.