به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اولین دیدار انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور با تشکل های دانشجویی درحالی برگزار شد که از طرف اتحادیه های دانشجویی نمایندگانی به سخنرانی پرداخته و هرکدام به بیان دیدگاه های اتحادیه خود پرداختند.

فرناز اینانلو مسئول خواهران دفتر تحکیم وحدت به نمایندگی از این اتحادیه دانشجویی گفت: در بسیاری از موارد دیده می‌شود که نهادهای گوناگون وقت، هزینه و نیروی زیادی در جهت تنظیم و تصویب قوانین صرف می کنند و قوانین مناسبی در حوزه‌های متعدد نوشته می‌شود. اما به دلیل عدم پیگیری و نظارت صحیح در گوشه‌ای از ادارات خاک می‌خورند که از معاونت امور زنان و خانواده تقاضا داریم که قوانین مناسب این حوزه را که در پروسه اجرایی به دست فراموشی سپرده شده است از جمله قانون تسهیل ازدواج و سیاست‌های راهبردی را از نهادهای مرتبط پیگیری فرمایید.

متن کامل صحبت های نماینده دفتر تحکیم وحدت به شرح زیر می باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

بنده نیز به نوبه خود از حضور شما در جمع اتحادیه های دانشجویی تشکر می‌کنم. اگر اجازه بفرمایید در ادامه نکاتی را خدمت شما عرض خواهم کرد:

پس از انقلاب اسلامی مسیر خوبی در جهت تعریف الگوی جدید زن پیش گرفته شد. رهنمودهای بنیانگذار انقلاب و مقام معظم رهبری در این باره مسیر روشنی را برای زنان ما ترسیم کرده است.

حضور زنان در راهپیمایی های منجر به پیروزی انقلاب، فعالیت موثر و گسترده در جنگ تحمیلی، ارتقاء سطح تحصیلی بانوان و غیره تنها چند نمونه از تغییر و تحولات حوزه زنان است. اما متاسفانه نمی‌توان ادعا کرد که پس از گذشت حدود ۴۰ سال از روزهای ابتدایی در جایگاه مناسبی قرار داریم. زنان جامعه ما هنوز هم با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و کج فهمی های زیادی را در این حوزه مشاهده میکنیم.

که عمده این مشکلات در چهار دسته جای می گیرند:

۱.  عقب ماندگی فقه

 همانطور که مستحضر هستید، سرعت تغییر مسائل در حوزه زنان بسیار زیاد است به گونه‌ای که هر روز با موارد جدیدی روبرو و جامعه ما به طور متعدد گریبانگیر چالش های گوناگون می شود. جمهوری اسلامی که بر مبنای اسلام پایه گذاری شده است باید بتواند در تمام حوزه‌ها حرفی نو و جدید داشته باشد که با پویا بودن فقه این شرایط فراهم است. اما متاسفانه سرعت استخراج مفاهیم دینی متناسب با مباحث روز توسط حوزه علمیه بسیار پایین است به طور مثال در خصوص مجازات پدر پس از قتل فرزند توضیحات کافی و قانع کننده ای به جامعه داده نشده است.

از شما خواهشمندیم که ضمن ارتباط با علما و مراجع، مسائل و دغدغه های زنان و مردم جامعه را مستقیماً به آنان منتقل کنید و پیگیری بفرمایید این تغییرات را در حوزه فرهنگی و اجرایی شاهد باشیم.

۲. ناامیدی از فرهنگ

به طور کلی می‌توان گفت که اغلب راهکارهای اصلی و راهگشا ریشه در فرهنگ و فرهنگ سازی دارد اما متاسفانه به دلیل مشخص نبودن نهادی برای پیگیری و یا در مقابل وجود چند متولی، این مسائل از دفتر مدیری به دفتر معاونی دیگر راهی می‌شوند که در نهایت هم به نتیجه نمی‌رسند .

و یا چون تاثیر فرهنگ در درازمدت دیده می‌شود مناسب کارنامه سازی‌های برخی مسئولین در دوران کوتاه فعالیتشان نیست. که نتیجه تمام این مسائل رهاسازی فرهنگ و رجوع به قوانین و وضع چارچوب های قانونی جدید است. که در مسائل خانواده و ارتباط افراد با یکدیگر می تواند ورود بیش از حد قوانین مضر و ضربه زننده باشد. در باب کارساز بودن فرهنگ به همین مساله اکتفا می کنم که بخش عظیمی از بحران جمعیت را مرهون و مدیون فرهنگ‌سازی سالیان گذشته و تک جمله "فرزند کمتر زندگی بهتر" هستیم.

۳. عدم پیگیری قوانین

در بسیاری از موارد دیده می‌شود که نهادهای گوناگون وقت، هزینه و نیروی زیادی در جهت تنظیم و تصویب قوانین صرف می کنند و قوانین مناسبی در حوزه‌های متعدد نوشته می‌شود. اما به دلیل عدم پیگیری و نظارت صحیح در گوشه‌ای از ادارات خاک می‌خورند که از معاونت امور زنان و خانواده تقاضا داریم که قوانین مناسب این حوزه را که در پروسه اجرایی به دست فراموشی سپرده شده است از جمله قانون تسهیل ازدواج و سیاست‌های راهبردی را از نهادهای مرتبط پیگیری فرمایید.

۴. آگاه سازی زنان به نفع جامعه

متاسفانه بر خلاف جریانات غربی فعال که همواره در جهت آشنایی زنان با مفاهیم مدنظر خودشان تلاش می کنند، ما نتوانسته‌ایم بعد از گذشت چندین دهه از انقلاب اسلامی، کارنامه موفقی در جهت آگاه سازی بانوان از حقوق و آشنایی شان با الگوی صحیح زن ایرانی-اسلامیِ متناسب با جامعه روز ارائه دهیم. هنوز در بحث خانواده خلاهای زیادی در باب تربیت صحیح و آشنایی همه افراد با وظایف و تکالیف خودشان داریم. متاسفانه نه تنها اعلب شَان و جایگاه زن از سوی دیگر افراد رعایت نمی‌شود بلکه خود زنان نیز این آگاهی لازم را نسبت به جایگاه و توانایی‌های خودشان در خانواده و جامعه ندارندو مسئله ای که مجدد به بحث فرهنگ بازمی‌گردد و امید است در معاونت جدید نسبت به این امر توجه ویژه ای را شاهد باشیم.

در سالیان گذشته، تلاش ما در دفتر تحکیم وحدت این بوده است که مسائل زنان جامعه و دانشجویان را مطرح کنیم. به عنوان یکی از مهمترین چالش ها و دغدغه ها نکاتی را پیرامون "حضور اجتماعی زنان" خدمتتان عرض خواهم کرد:

در شعار نه شرقی و نه غربی اصلی ترین وجه تمایز برای زنان را می‌توان در حضور اجتماعی آنان دانست که باید در کنار نقش خانواده به تعادل برسد. ولی متاسفانه علیرغم گفتمان مناسب در این حوزه به موفقیت خوبی نرسیده‌ایم. موانع این حوزه را در دو بخش فرهنگ‌سازی و بسترسازی می‌توان طبقه بندی کرد.

ابتدا به دلیل نبودن تعریف مشخصی از فعالیت زنان در جامعه سبب تقلیل آن به بحث اشتغال می‌شویم که اگرچه به عنوان یک مصداق صحیح است. اما دیگر ابعاد، از جمله فعالیت های مردم نهاد، کنشگری های سیاسی و اجتماعیو فعالیت های دانشجویی و... که می توانند جهت هویت‌بخشی بهتر به بخش زیادی از زنان جامعه کمک کنند نادیده گرفته می‌شود.

در ثانی به دلیل عدم توجه به نقش زنان در جامعه متاسفانه از ابتدای امر بستری مناسب با هویت آنان در نظر گرفته نشده است و این امر گاها موجب تداخل نقش های زنان و به هدر رفتن انرژی و توان آنان میشود.

شاهد آن هستیم که حتی در مواجهه با قشر تحصیل کرده زنان که جامعه نیز برای آن هزینه می‌کند، برنامه‌ریزی مدونی وجود ندارد و اغلب دختران ما پس از تحصیل با یک گپ هویتی مواجه می‌شوند. زنی که می توانست برای جامعه و اطرافیان خود نقش مهم و موثری را ایفا کند ،حال با سردرگمی برای پیداکردن جایگاهی مناسب جهت عرضه توانایی‌های خود است.

و سلام علیکم و رحمة الله و برکاته