به گزارش صنفی آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در ماه های اخیر حواشی دانشگاه تهران درخصوص مسائل عفاف و حجاب و موضوعات امربه معروف و نهی ازمنکر خبر ساز شد.  تابستان سال گذشته در حالی که بیش از یکسال بود دانشگاه ها تعطیل و دانشجویان دور از فضای آموزشی بودند؛ اما در این شرایط اتفاقی عجیب در دانشگاه تهران رخ داد.

در این دانشگاه همایشی! با عنوان «میکاپ» یا همان راه‌اندازی آرایشگاه زنانه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.

کار به همان همایش میکاب ختم نشد و چند ماه بعد نیز در شبکه های مجازی پوستر برنامه ای حتی بزرگ تر از برنامه قبلی در این دانشگاه دست به دست شد که در آن اذعان شده از طرف دانشگاه تهران دارای مجوز بوده و در آن دانشگاه برگزار می شود.

در این برنامه که در پوستر آن آمده است همراه با مدرک دانشگاهی، تعدادی از خانم های آرایشگر و زیبایی تدریس می کنند که تصاویر آن ها به شکلی غیرآکادامیک و علمی در پوستر برنامه آمده است. (جزئیات بیشتر)

عدم اهتمام مسئولین دانشگاه تهران به امر به معروف استاد دانشگاه

کار به برگزاری کلاس های زیبایی ختم نشد و حتی مسئولین و کارمندان این دانشگاه در خصوص مسائل امر به معروف نیز کوتاهی زیادی کردند.  به نحوی که یکی از اساتید در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به روزه خواری علنی چند نفر از دانشجویان اعتراض کرد که شنیده ها حاکی از آن است استاد مذکور نیز با عنایت به شرایط و برخورد منفعلانه دانشگاه، درخواست بازنشستگی داده است. تعدادی از دانشجویان دانشکده الهیات دانشگاه تهران برای پیگیری تخلفات صورت گرفته پیرامون عدم اهتمام به امر به معروف و نهی از منکر و بی احترامی به عضو هیئت علمی گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی اقدام به جمع‌آوری امضا کرده‌اند.

بسیج دانشجویی دانشکده الهیات دانشگاه تهران نیز ضمن اعتراض به برخورد دوراز شان در محیط علمی با استاد دانشگاه تهران در نامه ای به رئیس دانشگاه خواستار پیگیری و برخورد با عامران این موضوع شدند. (جزئیات بیشتر)

دانشگاه است یا خانه خاله؟

دانشگاه ها در هر نقطه از جهان، برای فراهم کردن آرامش روحی و روانی دانشجویانش قوانینی در حوزه پوشش دانشجویان، اساتید، کارکنان و... را وضع می کند. پوشش ظاهر و آراستگی زنان و مردان فاکتورهای مهمی هستند که مقام، مرتبه و شأن عقاید و اصول آنان را منعکس می‌کند. لذا در تمامی محیط های دانشگاهی، چگونگی وضعیت ظاهری برخاسته از شأن محیط علم و فرهنگ خاص محیط آموزشی است و همگان درمورد پرهیز از پوشش نامناسب اجماع نظر دارند. 

اما این روزها با حضوری شدن دوباره دانشگاه ها اگر وارد فضای دانشگاه تهران شویم گویی فضای آکادامیک و علمی دانشگاه هیچ تفاوتی با خانه خاله ندارد و بسیاری از دانشجویان با ظاهری که بیشتر شبیه به مهمانی های خصوصی و خانوادگی است وارد فضای دانشگاه می شوند.

ظاهر و روابط این افراد باهمدیگر در دانشگاه به نحوی است که هیچ شباهتی به فضای دانشگاه و علمی کشور ندارد و گویی هیچ تفاوتی بین قوانین داخل دانشگاه و خارج آن نیست. حال سوال اینجاست که اگر مدیریت دانشگاه تصمیم بر این گرفته که فضای دانشگاه با خارج آن هیچ تفاوتی نداشته باشد، دیگر حصارها و دیوارهایی که آن را از جامعه جدا می کند و مانع تردد دیگر افراد جامعه در محیط دانشگاه می شود، به چه درد می خورد؟ در این صورت کسانی به اسم حراست دانشگاه تنها از نظر مالی به دانشگاه ضرر می رسانند وگرنه در خصوص وظایف خود چه کاربردی دارند؟

طرفداری حراست دانشگاه تهران از قانون شکنان

جالب آنجاست که حتی وقتی یکی از کارمندان دانشگاه برای مسائل عفاف و حجاب امر به معروف و نهی از منکر می کند به جای برخورد با قانون شکنان با فردی که آمر به  معروف بوده برخورد می شود و کار به جایی رسیده است که حراست این دانشگاه به جای اینکه خود مجری امر به معروف باشد خود در مقابل امر به معروف و نهی از منکر نیز قد علم کرده است.

یکی از کارمندان کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران که در اجرای اصل ۸ قانون اساسی و ماده ۸ قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر و نیز مبتنی بر دستورات دین مبین اسلام و فرامین مقام معظم رهبری در تاریخ ۱۴۰۱/۰۴/۲۴ در ورودی در ۱۴ آذر دانشگاه تهران اقدام به امر به معروف و نهی از منکر انسانی دو دانشجوی دختر بسیار بد حجاب با رعایت سلسله مراتب امر به معروف و نهی از منکر کرده بود که پیامدهای مناسبی برای وی رخ نداد.

در ابتدا دو دانشجویی که یکی کشف حجاب کامل کرده بود و دیگری نیمه مکشوف بود با وی به پرخاشگری و شدت لحن پرداختند. سپس دانشجویلن مذکور با تحقیر و هل دادن با کمک دو نفر مرد ناشناس وی را به سمت دفتر حراست بردند.

خانم آمر به معروف به اتفاق دانشجویان مذکور وارد دفتر حراست شدند که یکی از دانشجویان در مقابل مسئول حراست مستقر در محل، کشف حجاب کامل کرده و کاملا طلبکارانه می گوید؛ من همیشه همینگونه به دانشگاه می آیم و کسی جلوی من را نمیگیرد و گاها با لبخند شما کمی حجاب میگیرم.

در ادامه نیز یکی دیگر از اعضای حراست دانشگاه به جای رعایت قانون در امور حراست ها - مصوب ۱۳۴۸/۰۱/۱۲ مجمع تشخیص مصلحت نظام و بدون رعایت اخلاق سازمانی در اسلام در کمال بی اخلاقی و بی قانونی در مقابل دانشجویان متخلف ضمن تندی پرخاش، تهدید، فشار روحی و شخصیتی بسیار سنگینی را بر خانم آمر به معروف وارد نمود و در مقابل از قانون شکنان و التهاب آفرینان حمایت نمود و گویا حتی خانم آمر به معروف که تنها به فریضه دینی و انسانی خود عمل کرده بود را برای چند لحظه اقدام به بازداشت غیر قانونی در همان دفتر حراست کردند که تلاش های وی برای رهایی افاقه نکرد.

بازداشت موقت وی درصورتی است که طبق قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر اشخاص حقیقی یا حقوقی حق ندارند در برابر اجرای امر به معروف و نهی از منکر مانع ایجاد کنند

در پایان خانم آمر به معروف با کمک یکی دیگر از نیروهای حراستی دانشگاه از بازداشت نجات یافته و  پس از اضطراب و فشار روحی ناشی از این حادثه راهی دفتر محل کار خود در دانشگاه شد.

بی توجهی مسئولین دانشگاه به اعتراض آمران به معروف

خانم آمر به معروف که در نامه ای اعتراضی مراتب به گوش مسئولین دانشگاه نیز رسانده اما تا کنون هیچ اقدام موثری در قبال این اتفاق نیفتاده است. گویی برای مسئولین دانشگاه برخورد نامناسب با آمران به معروف چه استاد باشد چه کارمند یا دانشجو مهم نیست و اساسا برخوردی با قانون شکنان نمی شود.

گزارش از هادی هدایت زاده