به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از مصطفی ساجدی *// این دو فریم از مراسم دیدار اخیر رهبر انقلاب با بانوان چند نکته مهم داشت: 

1-سپردن امور مختلف به بانوان به معنای کسرشان جایگاه زن نیست. اگر همین امروز در دستگاههای فرهنگی حزب اللهی از دم و دستگاههای وابسته به سپاه تا نهادها و ارگان‌هایی که رؤسای آن با حکم رهبری تعیین می‌شود بگردید حتما به سختی زنان را پیدا می‌کنید. دستگاه‌هایی که قرار است برای جامعه ای تصمیم بگیرند که بیش از نیمی از آن زنان هستند.

2-اگرچه چادر به دلیل پوشیدگی حجاب برتر است، اما گاهی هم پیش می آید که فردی به حجاب کامل بدون چادر اعتقاد دارد پس چرا در هنگام استخدام در دستگاههای فرهنگی شرط چادری بودن را ملاک می‌گذاریم؟ 

3-گاهی ممکن است که انجام برخی امور با حفظ چادر ممکن نباشد؛ همچون این دو تصویر یعنی یک خانم بنا به شرایطی امکان استفاده از چادر را ندارد چه بسا پوشش همیشگی او هم باشد. پس بر طبق کدام منطق در مقابل درب بیمارستانهای وابسته به ارگانهای نظامی چادر می‌گذاریم تا مریضی با حال نزار حتما پروتکلهای بی‌منطق تدوین شده را رعایت کند؟

4-بعضا در تصمیم‌گیری‌های این چنینی به گونه‌ای دایره را تنگ می‌کنیم که خودمان هم در آن جا نمی‌شویم. این تصاویر نشان داد در مقابل رهبری و در بیت رهبری با آن همه سختگیری‌هایی که درباره‌اش شنیده‌ایم می.توان شاهد تصمیمات متفاوتی بود؛ تصاویری که هیچ شباهتی به دستگاه‌های فرهنگی مدعی انقلابیگری و ولایتمداری ندارد.

* روزنامه‌نگار و فعال فرهنگی