به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» یادداشت از امیرحسین ثابتی*// خیلی بده که رتبه ششم جمعیت گوسفندی دنیا رو داشته باشی ولی برای مردم، از این گوشت های بی کیفیت وارد کنی.
اگر واقعاً چربی گیری بشن قیمت شون از ران بره دشت مغان هم گرون تر در میاد.
نمیدونم تا کی این آقایون میخوان سیاست تنظیم بازار مبتنی بر واردات با ارز نیمایی و ارزون تر از نیمایی رو ادامه بدن؟!؟!
خوب عزیز من، همین پول ها رو بده به دامدار ایرانی و به موقع بخر، به قیمت بخر، به اندازه ذخیره کن. چطوره که موقع خرید دام از دامدار ایرانی هزارتا شرط و شروط براش میذاری که وزنش این باشه و جنسیتش اونجوری و دماغش صاف و.... ولی وقتی آقای پسرخاله و داماد نوه عمو میخوان گوشت وارد کنند، چنین لاشه هایی باید بتونن بیارن؟!
دام سبک تقریباً بدون هیچ حمایتی و ارزی، داره حدوداً نیمی از گوشت قرمز کشور رو تولید میکنه. اگر درست ازش حمایت کنیم و به جای ریختن پول بیت المال به جیب دامدار خارجی و دلال داخلی، اون رو صرف توسعه پایدار دامپروری کشور کنیم، هم تلاطم بازار نخواهیم داشت و هم کلی جوان بیکار و سرمایه های مردمی صرف تولید داخلی میشه.
اگر به افزایش بهره‌وری گله های دام سبک کشور عمل کنیم، مرتع داری، توزیع نهاده، خرید منصفانه و به موقع، صادرات به اندازه، آموزش ضمن خدمت بهره بردار و کارشناس و... را نتیجه محور دنبال میکردیم، امروز مجبور نبودیم این گوشت های بی کیفیت را تحویل باکیفیت ترین مردمان بدهیم.
ما در بخش دامپروری نیز نیازمند ترسیم الگوی پرورش هستیم و از آنجا که تقریباً همه ی تولیدات در این بخش، در اختیار بخش خصوصی است، باید سیاست‌های تشویقی متناسب با نیازهای کشور طراحی کنیم و تولید را سامان دهیم.
اگر فقط همین یک قلم تلفات نوزادان تا قطع شیر را در گله ها سامان بدهیم، هیچ نیازی به واردات نداریم، منتها همیشه آنچه خود داشته ایم را ز بیگانه تمنا کرده ایم.
بنظر من بزرگترین مشکل این است که این مأموریت ها در بخش کشاورزی کشور، نتیجه محور نیست و مدیرها بدون ترس از عقوبت کارشان و مصونیت های بعد ریاست، با خیال راحت آمار می‌سازند و همه تقصیرها را به گردن دامدار و دلال می اندازند.
چاره ای نداریم جز اینکه الگوی پرورش دام کشور را تصویب و اجرا کنیم، در غیر این صورت همیشه در بر همین پاشنه میچرخد و این معادله همیشگی است که قیمت گوشت به گونه ای است که برای مصرف کننده بسیار گران است و برای تولید کننده هم صرفه ندارد.
متأسفانه همه ی دولت ها اعم از سید محمد و حاج محمود و حسن خان و سید ابراهیم، در این مورد کاملا همسو و هم نظر عمل کردند و همه، همین تصمیم های لحظه ای واردات را برای تنظیم بازار انجام دادند.
فعال دانشجویی سابق