به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ زمان «تقسیم» اتاق‌های خوابگاه فرا می‌رسد. دیگر از آن احترام اول صبح خبری نیست، با هزار مکافات شماره اتاق را دریافت می‌کند و به سمت ساختمان شماره «یک» دانشگاه می‌رود؛ شماره، یک اتاق چهار نفره را نشان می‌دهد. کلید را می‌گیرد و به سمت محل اسکان حرکت می‌کند، در اتاق را باز می‌کند و همان ابتدا اولین «ضربه» را می‌خورد؛ پنج نفر در آن اتاق هستند. هم‌اتاقی‌ها او را دعوت می‌کنند و بعد از اولین سلام می‌پرسند، «چطوری کف خواب؟!»

این جملات تنها یک روایت نیست، خاطراتی نزدیک است که کمتر دانشجوی خوابگاهی است که آن را تجربه نکرده باشد؛ دوری از خانواده، حضور در شهری جدید و حضور در بین رفقای جدید از جمله مواردی است که در همان روزهای ابتدایی هرکس را دچار یک «افسردگی» یا «دلتنگی» می‌کند. از سوی دیگر حضور در خوابگاه، به معنی قبول یک زندگی اجتماعی جدید است؛ زندگی‌ای که با گذشته متفاوت است و دیگر خبری از غذای «مامان‌پز»، خواب راحت، بیرون ماندن تا پاسی از شب و... نیست. اما این زندگی آنقدرها هم «تاریک» نیست، بلکه حداقل برای نگارنده کاملا متفاوت بوده و پس از پایان دوران خوابگاهی قصد خروج از خوابگاه هم نداشته است!

و حالا چند توصیه که زندگی بدون دردسری در خوابگاه داشته باشید:پ

لوازم ضروری
حتما در کیفی که به خوابگاه می‌برید یک‌سری لوازم ضروری همراه داشته باشید؛ قند، چای، قرص‌های ضروری مثل سرماخوردگی، لازم اولیه برای آشپزی چون ظروف، کتری، قوری، آبکش، نمک و فلفل و... ، لباس راحتی، وسایل حمام، قفل کمد و... .

بهترین تخت
قبل از اینکه وارد اتاق شوید، تکلیف خودتان را با تخت‌های دوطبقه مشخص کنید، اگر اهل غلت زدن هستید تخت پایینی را انتخاب کنید ولی بدانید در مجموع تخت‌های طبقه دوم بهترین گزینه برای اسکان می‌تواند باشد، این توصیه را شبی که تعداد زیادی از دوستان هم‌اتاقی‌تان آمده‌اند می‌توانید حس کنید. البته در کنار انتخاب تخت، کمد وسایل‌تان را نیز به سرعت انتخاب کنید. قفل‌ داشتن از مهم‌ترین شاخص‌های انتخاب یک کمد است.

مسئول خوابگاه را دور نزنید
مساله بعدی احترام به قوانین خوابگاه است، مسئول خوابگاه روی چند چیز حساس است؛ ساعت ورود و خروج، خاموشی شب، گعده‌های شبانه و نظافت از جمله آنهاست. سعی کنید به خط قرمزهای مسئول خوابگاه نزدیک نشوید، ترم بعدی هم وجود دارد.

هم‌اتاقی‌ات کیه؟
هم‌اتاقی، کسی است که سالیان بعد از خوابگاه برایتان می‌ماند! حالا اگر این هم‌اتاقی اهل علم و درس و فرهنگ باشد پله‌ای برایتان می‌شود، و اگر اهل دود و منقل... . سعی کنید قبل از دریافت خوابگاه همشهری یا هم‌زبان خودتان را پیدا کنید و از مسئول خوابگاه بخواهید در یک اتاق قرارتان دهد. البته این مساله کمتر اتفاق می‌افتد! نکته دوم اینکه سعی کنید همان اول کار جلسه‌ای بین اعضای اتاق برگزار کنید و درباره مسائل مهمی مثل حد و حریم شخصی، استفاده نکردن بی‌اجازه از وسایل دیگران، سوال و جواب نکردن درباره مسائل خصوصی، حساسیت به نجس و پاکی و تمام خط قرمزهایتان حرف بزنید و مرزها را مشخص کنید.

برای همه‌نوع سلیقه آماده باشید
در کنار مشخص کردن خط و خطوط زندگی خصوصیات، قطعا وجود قومیت‌های مختلف سلیقه‌ها و فرهنگ‌های مختلفی نیز در پی دارد. سعی نکنید این تفاوت سلیقه، فرهنگ و حتی دین و مذهب باعث اختلاف و دعوا شود و به همدیگر احترام بگذارید.

شهردار انتخاب کنید
همان‌گونه که در کلاس مدرسه مبصر کلاس انتخاب می‌کردید، در خوابگاه این کلمه به «شهردار» تغییر می‌کند. به صورت دوره‌ای یک هفته‌ای از بین خودتان یک نفر را انتخاب کنید تا به امور یا مشکلات اتاق رسیدگی کند. لذت شهردار بودن در آخر هفته‌ها بیشتر خود را نشان می‌دهد.

منبع: فرهیختگان