همزمان با آغاز عصر تدبیر و امید در سپهر سیاست کشور، فصل جدیدی از ادامه روند "علمِ سیاسی شده" در مقابل دیدگان جامعه علمی کشور نمایان شد و شواهد و قرائن نشان داد که باز هم همچون گذشته دعوا بر سر پیراهن مندرس آموزش عالی دامنه‌دار خواهد بود و قرار نیست بده بستان‌های حول وزارت علوم جای خود را به مدیریت غیر سیاسی و غیر جناحی مبتنی بر متد علمیِ مدیریت بدهد. این مطلب را می‌شد از همان ابتدا و با مطرح شدن نام‌هایی چون توفیقی، میلی منفرد، نیلی احمد آبادی و ... برای تصدی صندلی ریاست وزارت علوم فهمید. گزینه‌هایی که نام و نشان خود را بیش از اینکه مدیون فعالیت‌های علمی در محیط‌های دانشگاهی باشند، شهره به مواضع رادیکال سیاسی بودند. در ادامه نیز و با انتخاب رضا فرجی دانا به عنوان اولین وزیر رسمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوریِ دولت یازدهم هر لحظه بر حرارت تنور داغ سیاست زدگی افزوده می‌شد. به عبارت بهتر می‌توان گفت که وزارت علوم دولت یازدهم تنوری را داغ می‌کرد که شعله اولیه آن با جمله معروف "البورسیه و ما ادراک ماالبورسیه" برافروخته شده بود و در همان قدم اول، 3000 دانشجوی بورسیه با بحران‌های عدیده‌ای مواجه شدند و این برخورد فله‌ای با دانشجویان، یک زورآزمایی سیاسی بزرگ و کم سابقه در سطح وزارت علوم را حکایت می‌کرد که در واقع بزرگ‌ترین قربانیان این جنگ تمام عیار سیاسی، دانشجویانی بودند که در منتهی الیه بلاتکلیفی، پله‌های دستگاه‌های مختلف مسئول را برای اثبات قانونی بودن بورسیه‌شان بالا و پایین می‌رفتند و کسی پاسخگوی رنجی که بر آن‌ها رفت نبود تا جایی که رهبر معظم انقلاب نیز در دیدار با رییس و مسئولان قوه قضاییه در تیر 96 عنوان کردند: "البته در موضوع بورسیه ها، موضوع به درستی پیگیری نشد و آن کاری که باید انجام می شد، محقق نگردید."
اما انگار نمی‌توان پایانی شیرین بر نمایشنامه برخورد سیاسی با نهاد متولی آموزش عالی متصور شد و گویی سایه سنگین این شجره‌ی نامیمون همچنان بر وزارت علوم سنگینی می‌کند تا آنجا که محمود نیلی احمد آبادی رییس دانشگاه تهران نیز که خود از عناصر حامی دولت شیخ حسن روحانی است، لب به اعتراض گشوده است و از برخوردهای سیاسی با مراکز علمی و دانشگاهی اظهار گلایه کرده است و در مصاحبه‌ای نسبتا مفصل به نقد روند حاکم بر وزارت علوم فعلی پرداخته است. وی در بخشی از این مصاحبه ضمن اعتراض به تاخیر در معرفی وزیر علوم به مجلس شورای اسلامی عنوان کرده است: "نگاه سیاسی به وزارت علوم، آموزش عالی را در وضعیت از هم پاشیدگی قرار داده است." وی همچنین با اشاره به وضعیت این روزهای این وزارتخانه اضافه کرده است: "متاسفانه در حال حاضر رویکرد سیاسی به این عرصه وجود دارد و نگاه جامع به حوزه علم و فناوری کشور باید اصلاح شود."
در واقع صدور اظهارات این چنینی آن‌هم از ناحیه حامیان دولت‌های یازدهم و دوازدهم بیانگر آن است که ظاهرا حجم جدال‌های سیاسی درون وزارت علوم به مرتبه‌ای رسیده که نمی‌توان آن را نادیده گرفت و به سادگی از کنار آن عبور کرد.
* گزارش از محمد نوروزی