به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نشریات دانشجویی و انتشار تصاویر فعالیت های چندساله و مهم تشکل ها یکی از راه های معرفی آن هاست؛ برخی از تشکل های حامی جریان فتنه و تجدیدنظرطلب نیز در روند ثبت نام جدیدالورودها ضمن پخش گسترده تصاویر سران فتنه در غرفه ها به انتشار مطالب خلاف واقع و انحرافی در نشریات خود کرده اند.

«نشریه سلام» گاهنامه ی دانشجویی فرهنگی - اجتماعی - سیاسی انجمن دانشجویان نواندیش دانشگاه فردوسی مشهد در مطلبی  با عنوان «داستان رویش جوانه ها در خاک دانشگاه»  تاسیس انجمن های اسلامی دانشجویان را به بازرگان منتسب می کند و می نویسد «از همان روزهای نخست که انجمن اسلامی دانشجویی به عنوان اولین تشکل اسلامی در دانشگاه های کشور به همت «مهندس بازرگان » و همراهانش در سال 1320 تأسیس شد، این تشکل به عنوان یک تشکل دموکراتیک و آزاد یخواه در دانشگاه های کشور شناخته می شد و همواره ماهیتی منتقد بر قدرت داشته و علیرغم تمامی تلا شهای ساختار قدرت، چه در سا لهای حکومت پهلوی و چه پس از انقاب اسلامی، هیچگاه ماهیت و هویت آزاد یخواه و استبدادستیز خود را از دست نداده است.» این ادعا در حالی است طبق کتب تاریخی تأسیس انجمن‌های اسلامی توسط بازرگان یک دروغ تاریخی است. علی خضریان در موج سوم می‌نویسد: "بازرگان مهندس بود و در دانشکده فنی دانشگاه تهران حضور داشت‌ نه در دانشکده پزشکی. بازرگان در سال 20 و 21 دانشجو نبود. یعنی وقتی به سن وی مراجعه ‌شود، می‌بینیم وی در آن سال جزو کسانی بود که شاید استاد هم نبوده است، بلکه با توجه به شرایط سنی‌اش یک استادیار تازه وارد بود که دارای دغدغه‌های اسلام‌گرایانه بود، اما انجمن اسلامی در دانشکده پزشکی شکل گرفت و بازرگان دانشجوی رشته پزشکی نبود که بخواهد جزو موسسان انجمن اسلامی دانشجویان قرار گیرد. وی حتی جزو اساتید رشته پزشکی هم نبود که بخواهد در تاسیس این انجمن موثر عمل کند".

اما این نشریه این وارونه تاریخی را به اینجا ختم نمی کند و در مطلب دیگر می نویسد: «نخستین اقدام عملی دانشجویان تحت لوای انجمن های اسلامی دانشجویی در سالهای پس از انقاب تسخیر سفارت آمریکا در 13 آبان 58 بود که با رشد فکری و فرهنگی و سیاسی فاعلان آن در بستر روشنگرانه انجمن اسامی دانشجویان، تمامی عامان اصلی این اقدام، در سالهای بعد آن را اشتباه بزرگ و استراتژیک خود در بره های خاص از تاریخ خواندند. » این نویسنده در اقدامی تمامی عاملان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا را پشیمان خطاب می کند درحالی که شهید وزوایی، شهید ورامینی، شهید حسین علم‌الهدی افراد شاخص این اقدام مردمی و غیردولتی بودند که هرگز آن را اشتباه نخواندند، البته مهدی بازرگان که این نشریه او را موسس انجمن اسلامی دانشجویان خطاب می کند به دلیل همین تسخیر از ریاست دولت موقت انقلاب اسلامی استعفا می دهد تا بیش از پیش چهره واقعی خود را نشان دهد.

اما نشریه باران متعلق به انجمن دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان در ویژه نامه خود برای دانشجویان جدیدالورود به مسئله لغو مجوز تشکل های تجدیدنظرطلب در دولت نهم و دهم اشاره می کند و آن را «تک صدایی» یک جناح عنوان می کند. این مسئله در حالی است که اکثر تشکل های لغو مجوز شده طی سال های اخیر اقدامات علنی علیه جمهوری اسلامی به خصوص لیدری در جریان فتنه 88 و حمایت از عناصر منافقین که هنوز نیز ادامه دارد (اینجــا و اینجــا) را در کارنامه دارند و از سوی دیگر زیر سوال بردن مقدسات دینی یکی دیگر از فعالیت های «جدی» این جریانات بوده است.(اینجــا)

در ادامه، این نشریه با طرح مسائل فمنیستی می‌نویسد: «متأسّفانه، بسیاری از زنان جامعه ی ما، از طبقات متفاوت اجتماعی، اقتصادی و تحصیلی به رفتارهای خشونت آمیز ازسوی جامعه گرفتار می شوند. ازآنجایی که، ادبیات مرور جامعه و بازتاب آن چیزی است که در اجتماع اتفاق می افتد، ستم علیه زنان و نابرابری جنسیتی نیز در ادبیات ایران انعکاس یافته است.»

نشریه "آرمانشهر"، توسط انجمن اسلامی آرمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت اداره می شود که در آخرین شماره خود به مناسبت آغاز سال تحصیلی با تصویر زیر به بیان نکات غیر واقعی اشاره می کند.

نگارنده مطلبی تحت عنوان «سخنی با ورودی های جدید دانشگاه» از آن ها می خواهد در دانشگاه صرفا به دنبال درس نباشند و خانواده هایی که از فرزندانشان می خواهند به فعالیت غیرقانونی توجه نداشته باشند را ترسو خطاب می کند: "فعالیت دانشجویی، فعالیتی اجتماعی، بدون چشم داشت و منفعت مالی است که از روی دغدغه ی دانشجویانی که نگران جامعه، کشور و... بسته به علاقه مندی شخص در حوزه های متفاوت دنبال می شود. به جرأت می توانم بگویم که کمترین آورده ی این فعالیت ها، تقویت روحیه ی جمعی شخص و آموختن منش کار جمعی و گروهی است. در فضای کنونی جامعه ی ایران و به سبب حس سرخوردگی پس از رویدادهای سیاسی سال 88 و ترس خانواده ها از تکرار اتفاقات آن دوره، جامعه سیاست زده شده و والدین فرزندان خود را از فعالیت در قالب تشکل ها و جمع های منتقد وضع موجود در دانشگاه نهی می کنند و به نوعی به دانشجویان گفته می شود که بدون توجه به نهادهای منتقد دانشجویی، به درس خود بپردازند، چند سال تحصیل خود را به پایان ببرند تا آینده ای موفق داشته باشند. اما باید توجه داشت که بازگشت جامعه به سال 88 و تکرار آن اتفاقات به دلایل متعدد، به طور کلی دور از ذهن می نماید. به علاوه اینکه، دانشگاه به سبب فضای بازی که به دانشجو می دهد، این امکان را فراهم می آورد تا او به مسائلی فراتر از درس خود (که قطعاً باید در اولویت همه ی دانشجویان قرار داشته باشد) فکر کند".

این مطالب تنها بخشی از نوشته هایی است که از ابتدای سال تحصیلی در اختیار دانشجویان قرار گرفته است. البته این موضوع به همینجا ختم نشده و این جریان بدون هیچگونه مخالفتی از سوی مسئولان فرهنگی و تشکلی دانشگاه ها اقدام به غرفه آرایی با نمادهای استفاده شده در فتنه 88 کرده اند که در ادامه به برخی نیز اشاره می شود:

انجمن رویش دانشگاه علم و صنعت

*******

انجمن پردیس فارابی دانشگاه تهران

*******

انجمن دانشگاه مفید قم

******

انجمن دانشگاه صنعتی شریف

******

انجمن دانشگاه کاشان

******

انجمن دانشگاه خواجه نصیر

انجمن دانشگاه خواجه نصیر

* گزارش از یزدان محمدی