به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ انتقال سفارت دولت آمریکا به قدس اشغالی طی روزهای اخیر ابعاد بین المللی به خود گرفته است. از شهادت دست‌کم 63 نفر و مجروح شدن بیش از 2800 نفر تنها در یک روز، استقبال سرد کشورهای جهان از جشن انتقال سفارت، حضور دختر و داماد یهودی ترامپ(عضو تازه مافیای روسی باقیمانده از دوره فروپاشی شوروی که رابطه بسیار قوی با ترامپ دارند) در این جشن و در نهایت آغاز تحولات درون جهان عرب پیرامون موضع گیری کشورهای عرب از جمله اخبار این چند روز سرزمین های اشغالی است.
اما این اتفاقات از کجا شروع شد، در چه وضعیتی است و به کجا کشیده خواهد شد؟
1- فراموش ساختن اشغال بخشی از سرزمین اسلامی بنام فلسطین راهبرد سیاست خارجی رژیم صهیونیستی از سال 1948 بدین سو بوده است. گاه رسانه، گاه دعوای درون جهان اسلام و گاه سازمان‌هایی همچون طالبان، القاعده در راستای این راهبرد حرکت کرده‌اند. در سال‌های اخیر نیز فتنه داعش در عراق و سوریه نیز به دنبال اجرایی کردن همین راهبرد بوده است. نباید فراموش کنیم که چنان فلسطین از مساله اول بودن جهان اسلام ساقط شد که اکناف بیت المقدس که نیروهای نظامی تحت امر حماس و شخص خالد مشعل در اردوگاه یرموک بودند به جای مبارزه با رژیم صهیونیستی در پیوند با جبهه النصره و جبهه الشام عملا با جریان تکفیر و محور ضد مقاومت یکی شد. خیانت های خالد مشعل و دوستانش در موضوع فلسطین چنان پیش رفت که به شهادت نیروهای زبده اطلاعاتی حماس که به مقامت وفادار مانده بودند منجر شد وهم اکنون نیز یرموک و سایر اردوگاه های فلسطینی نشین در حئمه دمشق عملا به زمین بازی مشترک رژیم صهیونیستی و خیانت گران تبدیل شده است.
2- از سوی دیگر با اتحاد محمد بن سلمان و کوشنر یهودی که با دلالی ماکرون رییس جمهور فرانسه رخ داد، پروژه قیم سازی از رژیم سعودی بر جهان عرب علیه ایران آغاز شد. تحریم همه جانبه قطر و رد هرگونه مصالحه در این زمینه، تغییر رفتار این رژیم در مواجهه با عراق و جذب مقتدی صدر و عرب گرایان شیعه عراق به سمت خود، تطمیع و تهدید کشورهای شمال آفریقا برای تغییر رفتار با ایران، پیشنهاد راه اندازی و رهبری ناتوی عربی که جایگزین ائتلاف غربی به اصطلاح ضد تروریسم در سوریه شود، تلاش برای تغییر نتایج انتخابات پارلمانی لبنان وعراق و در نهایت تلاش برای اجرایی شدن معامله قرن همگی در راستای این پروژه است. عربستان باید به عنوان رهبر جهان عرب ابتدا باید اختلافات درونی را حل کند، سپس فضای سیاسی کشورهای محور مقاومت را تغییر دهد و در نهایت جبهه واحد عربی علیه جمهوری اسلامی را به راه بیاندازد.
3- معامله قرن یا همان تلاش برای حل همیشگی مساله فلسطین است. براساس طرح معامله قرن و در گام اول، رژیم صهیونیستی موظف است مسئولیت مناطق شعفاط، جبل المکبر، العیسیویه و ابودیس در قدس شرقی را به تشکیلات خودگردان فلسطین بسپارد و به این ترتیب قدس شرقی را از غرب آن جدا خواهد کرد. علاوه براین به موجب طرح یاد شده فلسطینی ها دولت خاصی را در اختیار خواهند داشت که بر بخشی هایی از کرانه باختری حاکمیت دارد نه بر کل آن و به نوعی مناطق فلسطینی دارای پیوستگی با هم نیستند و دارای حاکمیت محدودی بر این مناطق هستند. اکثریت شهرک های صهیونیست نشین باقی خواهند ماند بدون آنکه قدس شرقی را پایتخت خود داشته باشند. همچنین موضوع حق بازگشت آوارگان فلسطینی به مناطق اشغالی سال ۱۹۴۸ نیز از اساس منتفی خواهد بود. اما در گام دوم بخش شرقی به اردن و غزه نیز باید طی روندی به مصر ملحق شود و عملا سرزمینی بنام فلسطین برای همیشه از جغرافیای سیاسی حذف میشود. بنابراین میتوان انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی را آغازی بر روند تقسیم قدس دانست. نکته مهم اما این است که در قبال این رفتار رژیم صهیونیستی آمریکا تعهد داده است که در خصوص توقف برنامه هسته ای ایران از همه توان خود استفاده کند و در صورت تصمیم رژیم صهونیستی برای جنگ مستقیم با ایران برای این رژیم پوشش بین المللی فراهم می کنند و همچنین تعهد می کنند که در این جنگ علاوه بر حمایت نظامی نا محدود از این رژیم در برابر ایران پیشرفته ترین سلاح ها را در اختیار او قرار دهند.
4- حال میتوان تحولات به ظاهر جدا از هم منطقه غرب آسیا در ماه های اخیر را بهتر تحلیل کرد. اینکه چگونه حماس در پی تحولات درونی از دوگانه خانمان سوز نهضت- دولت رهایی پیدا کرد، اینکه چرا جناح اخوانی حماس که با عربستان پیوند خورده است برای تبدیل بیانیه 2017 به سند رسمی مقاومت فلسظینی که منجر به گرفتاری حماس در روند تبدیل از نهضت به حزب بودن و گذار از اخوانی گری به سکولاریزاسیون شده بود میشد تلاش میکرد و رفتار عربستان و آمریکا در بحران آفرینی های پی در پی همگی نشان از یک طرح منسچم دارد.
5- حماس تصفیه شد و به آغوش جبه مقاومت بازگشت (نباید فراموش کرد در یک سال اخیر گردانهای عزالدین قسام نقش بی بدیلی در تحولات امنیتی- نظامی جنوب سوریه داشته است)، ساختار سازمانی داعش درهم شکست، دولت قانونی سوریه سیطره خود را بر بیش از 76% خاک این کشور تثبیت کرده است، توازن راهبردی در جنوب سوریه و منطقه اشغالی جولان به نفع مقاومت تغییر کرده است، نتایج انتخابات پارلمانی لبنان و عراق که برتری جبهه مقاومت در عرصه سیاست داخلی این کشورها را نشان میدهد و در نهایت اختلاف گسترده در جهان عرب سبب شده است عملا پروژه معامله قرن بدون پیشران های کافی آغاز شود و میتوان مرگ زودرس برای این جنین نامشروع را پیش بینی کرد.
6- صبر راهبردی حمهوری اسلامی ایران و متحدانش سبب شد بعد از گذشت قریب به هشت سال از فتنه نوسلفی گری در منطقه، فلسطین اشغالی دوباره به مساله اول جهان اسلام تبدیل شود. امری که دشمنان برای عدم تحقق آن برگه های راهبردی خود را بازی کردند و اکنون نمیتوانند منطق بازی را به پایان برسانند. بنظر میرسد دست بالای مقاومت در تحولات منطقه، عدم استقبال اکثریت کشورها از انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی و بیداری دوباره جهان عرب در پی تحولات اخیر و تزتزل موقعیت عربستان و امارات در نقش آفرینی های خود زمینه ساز رفع حل معضلات مهمی در منطقه خواهد شد که هم مساله فلسطین را دوباره به عرصه بازمیگرداند و هم توان جبهه مقاومت را که چندیدن سال است صرف حل آنها شده ذخیره خواهد کرد.
* گزارش از سعید درویشی