به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این روزها شاهد قطعی برق در سراسر کشور هستیم. برخی این مسئله را به تعهدات جمهوری اسلامی ایران در معاهده‌ی آب‌و‌هوایی پاریس مرتبط می‌دانند. در این مدت نقدهایی هم به این معاهده وارد شده است، از این جمله چندی پیش مطلبی تحلیلی در سایت خبرنامه دانشجویان ایران منتشر شد که حاوی نکاتی است. در این نوشتار برآنم که به این نکات بپردازم.
۱- نویسنده مطلب در نکته اول مطلب مذکور بر این باور است که تولید گازهای گلخانه‌ای باعث گرم شدن کره زمین نمی‌شود. می‌دانیم که عمده انتشار دی‌اکسید‌کربن تاکنون به دلیل فعالیت‌های صنعتی کشورهای توسعه‌یافته است؛ این حجم از دی‌اکسید‌کربن به خاطر مصارف بی‌رویه سوخت فسیلی است به همین دلیل در این توافق برای کاهش تولید دی‌اکسید‌کرین و گازهای دیگر تاکید شده است.
درست است در این توافق از کشورهای در حال توسعه خواسته شده مصرف سوخت فسیلی را داوطلبانه کم کنند ، اما یک عده معتقدند چون در این کشورها مثل ایران در زمینه تولید انرژی عقب هستیم دچار کمبود انرژی می‌شویم که مشکلاتی مثل قطع شدن سیستماتیک برق ایجاد می‌شود. در حالی که اگر ما درست از ظرفیت‌های انرژی تجدید پذیر استفاده کنیم در این موقعیت این توافق بسیار به سود ایران خواهد بود. چرا که هم از مصرف سوخت خود کاسته و هم دربرابر تحریم‌های نفتی می‌توانیم مقاومت کنیم، حتی مشکل اشتغال کشور را کاهش بدهیم و افزون بر تامین انرژی مورد نیاز داخلی می‌توانیم برق را به کشور های دیگر صادر کنیم. همان‌طور که آلمان در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده و موفق شده و برنامه بلند مدت این کشور استفاده صددرصدی از انرژی تجدیدپذیر است. اما در نکته دوم این تحلیل هم بیان شده چون جمهوری اسلامی ایران اولین کشور دارای ذخایر گاز و چهارمین کشور دارای ذخایر نفتی دنیا است بنابراین این محدودیت به ضرر ایران است.
برخلاف نظر نویسنده همان‌طور که می‌دانیم در آینده نزدیک سوخت‌های فسیلی رو به اتمام هست و اگر ما در حوزه انرژی‌های پاک سرمایه گذاری کنیم، با احتساب اتفاقات اخیر از جمله نقض قرارد پاریس توسط ترامپ و افزایش سقف تولید نفت توسط عربستان و... می‌توانیم علاوه بر این که وابستگی به نفت را کاهش بدهیم، در آینده این ذخایر به منزله یک ذخیره با ارزش برای ما به شمار آید و چه بسا عامل وابستگی کشورهای دیگر به ایران شود.
بیشتر بخوانید// علت واکنش‌ها به «نردبان فریب» مشخص شد
بیشتر بخوانید// توافق پاریس؛ برجام 2 و مجلسِ عجول!
۳- در مورد گزارشها هم با یک سیستم بازرسی و اطلاعاتی قوی توسط دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی کشور می‌توان از انتشار اسرار مملکت جلوگیری کرد و اگر قبلا در زمینه هسته‌ای اتفاقاتی افتاده، ضعف اطلاعاتی و بازرسی کشور بوده است.
۴- نکته آخر هم که چون تعهدات کشورها داوطلبانه هست معلوم نیست کشورهای دیگر به درستی مفاد آن را اجرا کنند. به دلایلی که در بالا ذکر کردم اگر کشور ما درست و حتی اگر امکان داشت فراتر از آن را اجرا کنیم می‌تواند در آینده به یک کشور توسعه یافته تبدیل شود (چون در زمینه انرژی تجدیدپذیر هنوز کار زیادی در دنیا انجام نشده و جای کار زیادی دارد)
در پایان لازم است بی پرده بگویم که با این اوصاف قطع شدن برق در کشور را فقط به خاطر کم‌کاری مسئولین در تولید انرژی می‌دانم و توافق پاریس که برای ما حائز بهترین ظرفیت است، با سهل‌انگاری و کوتاهی از آن بی‌بهره مانده ایم. این توافق راه توسعه یافتگی کشور را پیش چشم ما نهاده است اما متاسفانه دید ما در این زمینه ناقص است.
* محمدمهدی رشیدی/ دانشجوی کارشناسی ارشد سیستم های قدرت دانشگاه شاهد