به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کتاب "تراش ریش از نظر اسلام" کاملا این موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ از بدو ورود حضرت آدم(ع) به این عالم و ماجرای روییدن محاسن بر جبین وی تا نظر بزرگان و اعاظم شیعه در این باره؛ نویسنده این کتاب، محمدرضا طبسی نجفی و مترجمش محمدمهدی اشتهاردی است.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
لحیه (که آن را در فارسى ریش مى‌گویند) در لغت عرب عبارتست از موهائى که روى پوست استخوان دو طرف صورت روئیده مى‌شوند.
لحیه بر وزن سدره، موهائى است که روى چانه روئیده مى‌شود، بعضى گویند: لحیه عبارتست از موى صورت
از اخبار و روایات استفاده مى‌شود که: ریش زینت و وقار و زیور مردان است و بوسیله آن از زنان امتیاز داده مى‌شوند، و بخاطر مصالحى که عقل صحیح و اندیشمندان گواه آنند خداوند، آن را به پیامبر خودش حضرت آدم (ع) و فرزندان ذکورش تا روز قیامت اختصاص داده است چنانکه علامه مجلسى در بحار الانوار جلد 16 از ابن مسعود روایتى نقل مى‌کند که پیامبر (ص) فرمود:
وقتى که توبه آدم (ع) از طرف خدا پذیرفته شد، جبرئیل بحضور آدم آمد و گفت: اى آدم حیاک اللّه و بیاک آدم گفت: اما معنى «حیاک اللّه» را میدانم (یعنى زنده بدارد ترا) ولى «بیاک» چیست؟
سپس به سجده رفت وقتى که سر از سجده برداشت عرض کرد: پروردگارا بر جمال و زینتم بیفزا! صبح که شد خود را صاحب ریش سیاه دید، دستش را به ریش خود زد بخود گفت (یا جبرئیل گفت): اینست جمال و زینتى که تو و فرزندان تو تا روز قیامت به آن آراسته شده‌اند...
در بخش دیگری از این کتاب می‌خوانیم:
شیخ بهائى عالم متبحر معروف و سید داماد ادعاى اجماع بر حرمت تراشیدن ریش کرده‌اند، چنانکه خاطر نشان شد.
ابن سعید در باب احکام حمام نیز این فتوا را داده است.
شیخ بزرگوار السعید الشهید و فخر الدین فتوا داده‌اند که براى خنثى حرام است که ریش خود را بتراشد، زیرا احتمال دارد که مرد باشد، و حرمت تراشیدن ریش از امور مسلم است (محدث نورى در حاشیه کتابش «الکلمة الطیبه» گفتار این دو بزرگوار را نقل کرده است).
علامه مجلسى اول در شرح الفقیه که کتاب فارسى است مى‌گوید: حرمت تراشیدن ریش، ظاهر فتواى اکثر علماء است و شهید نیز قائل بر حرمت است.
علامه مجلسى دوم در کتاب مرآت العقول و حلیة المتقین و بحار الانوار (ج 16) گوید حرمت تراشیدن ریش بین علما، شهرت دارد، سپس گوید حرمت تراشیدن ریش قطعى است.
محقق عالیقدر مرحوم کاشف الغطاء در باب آداب حمام گوید: تراشیدن ریش حرام است، و انبوه و پر گذاشتن ریش مستحب است، و مخالفى در این مسأله دیده نشده است.
شیخ محمد حسین کاشف الغطا در جواب مسائلى گوید:
الظاهر تحقق الاجماع على الحرمة (ظاهرا فتواى بر حرمت تراشیدن ریش اجماعى است)
ملا محسن فیض در کتاب وافى بعد از نقل اخبارى گوید: در «کتاب الحجة» گذشت حدیث على (ع) که قومى ریشهاى خود را تراشیدند و شاربهاى خود را تاب دادند و مسخ شدند.
سپس گوید: جماعتى از فقهاى ما به حرمت تراشیدن ریش فتوا داده‌اند، و چه بسا این فتوا به فرموده خداوند در قرآن حکایت از قول ابلیس استشهاد شده است که شیطان گوید: وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللّٰهِ: حتما انسانها را امر مى‌کنم که خلقت خدا را تغییر دهند.
و در کتاب صافى گوید: مؤید مطلب (تغییر خلقت) فرموده خداوند در مورد دیگر قرآن که بعد از بیان فطرت فرماید: ذٰلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ (دین استوار این است) «2» هر چیزى که از جهت صورت یا صفت؛ بدون اذن خدا تغییر خلقت باشد مانند در آوردن چشم گوسفند نرى که مدتى نزد.
برای دریافت متن کامل این کتاب اینجـــــــــا و برای دریافت خلاصه آن، اینجـــــــــا کلیک کنید.