خبرنامه دانشجویان ایران: امیر حیدرلو// الله اکبر، خامنه ای رهبر! این صدای بلند «ازجلونظام» بود، همه سکوت کرده اند، عده ای هم می ترسند، چرا؟! خدا می داند… مدیر با اخم و عصبانیت همیشگی پشت تریبون می رود و سلام می کند: آرزوی موفقیت برای شما دانش آموزان عزیز! همه نفس ها در سینه حبس شده اند و داستان ادامه دارد؛ "ما همیشه گفته ایم، باز هم می گوییم که هیچ شخصی حق حتی یک کلمه صحبت سیاسی یا حتی مربوط به سیاست در این محیط را ندارد، به مبصران هم سپرده ام، از هر کسی یک کلمه صحبت سیاسی شنیدید، سریع به اتاقم بیایید و بگویید تا همان لحظه پرونده اش را بدهم دستتان و ببرید تحویلش دهید! این حرف ها به دردی نمی خورد که، سالی یک بار راهپیمایی می بریم، کافیتان است."
و اما بعد...
دیدار صمیمی حضرت ماه با اعضای انجمن اسلامی دانش آموزان، امید من و ما را مضاعف و دیده هایمان را پر از اشک کرد! گریستیم که چرا توفیق زیارت نیافتیم و امیدوار شدیم که آقا تکالیف درسی و غیر درسی مان را مشخص و حکم رسمی افسر بودن ما را صادر کردند.
خب! تکلیف روشن بود، عده ای منافق خاموشش کرده بودند، امام عصایش را بالا آورد و روشن کرد، پس تکلیفمان و تان و شان، دوباره روشن تر شد، دیگر هیچ دانش آموزی حق ندارد خود را نوجوان بخواند، دیگر وقت تحمل شکنجه های معنوی قرون وسطایی در نظام ضد آموزشی این انقلاب به پایان رسیده است…!
عرصه های درگیری با استکبار جهانی به طور واضح مشخص است، در همه ی عرصه ها باید روشنگری کنیم، «هر کس دستش به قلم و کتاب و شمشیری می رسد، یا دهانش به سخن و عتابی می تواند باز شود، اگر از امروز بایستد و تماشا کند، خائن است و باید پاسخگو باشد!»...
«هر مدرسه یک سنگر»، حرکت های «عمارگونه» به هیچ وجه نباید متوقف شوند، تابستان و زمستان و... هیچ فرقی ندارد، دیگر کار از خواب هم گذشته است، این سنگر نباید تعطیل شود. فتنه های داخلی و خارجی، قبل از این که نیاز به خاموش کردن داشته باشند، باید ریشه کن شوند. عمار های انقلاب فرماندهان فرهنگی وظیفه دارند در تک تک قرارگاه های فرهنگی حضور یابند و به دانش آموزان کار انقلابی آموزش دهند.