خبرنامه دانشجویان ایران: رکود اقتصادی مفهومی است که از دیرباز گریبان اقتصاد ایران را گرفته است. این مفهوم گاهی با تورم نیز آمیخته می شود که از آن با عنوان «رکود تورمی» یاد می شود.
با این حال رئیس جمهور در اواخر سال 93 بود که اعلام کرد که از رکود خارج شدیم اما چندی نگذشت که مقامات دیگر دولتی بر ادامه رکود در اقتصاد صحه گذاشتند و برای آن اظهارنظر آقای روحانی توجیهات فروانی بافتند.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از تابناک، «عبور دولت از رکود» کلیدواژه‌ای است که طی سه سال گذشته رئیس‌جمهور و سایر چهره‌های دولت هرچندوقت یکبار درباره آن صحبت کرده‌اند و مواضع مختلف و متناقضی گرفته‌اند. این اظهارات تا جایی پیش رفت که حتی برخی مخالفان دولت بیان می کنند که احتمالا دولت از رکود خارج شده است اما اینکه مردم هم خارج شده باشند امری بعید است.
در این باره در تازه ترین اظهار نظر معاون اول رئیس جمهور اقای جهانگیری در بجنورد بیان داشته است که «بیش از۱۰ هزار واحد صنعتی در سراسر کشور با استفاده از تسهیلات بانکی از وضعیت رکود خارج شده اند.»
این عدد یکی از اعجاب برانگیزترین اعداد در جهت نشان دادن خروج از رکود توسط دولت است. عددی که در صورت واقعیت امرزو باید شاهد کمبود نیروی کار و رونق شدید اقتصاد بودیم. موضوعی که در واقعیت بیشتر به یک شوخی شبیه است.
احتمالا این عددسازی توسط دولت به ابراز نگرانی رهبر انقلاب در سخنرانی ابتدای سال در حرم امام رضا(ع) برمی گردد. رهبر انقلاب در آن سخنرانی در توصیه ای بیان داشتند که «الان چند هزار کارگاه و کارخانه متوسط و کوچک در کشور هست.
اگر چنانچه اماری که به بنده دادند که 60 درصد از این ها دچار بی کاری و تعطیلی هستند این خسارت است. ان چیزی که در متن جامعه اشتغال و تحرک ایجاد می کند همین صنایع کوچک و متوسط است.»
همانطور که آقای روحانی در تبلیغات انتخاباتی خود بیان داشت که مردم تورم را با جیب خود می سنجند، خروج واحدهای صنعتی نیز از خروج را باید واحدهای صنعتی در سراسر کشور و مردم بی کار به چشم ببینند که نمی بینند. نگاهی به آمار بیکاری به صورت غیررسمی و همچنین تعداد واحدهای صنعتی که به دلایل متعدد از کار افتاده اند نشان از وضعیت بد تولید کشور است.
اقای جهانگیری که عدد 10000 را بیان می کنند، باید پرسید آیا می توانند نام ده تای از این واحدها را که دوباره وضعیت رونق را تجربه کرده اند؛ ببرند!!
باید گفت با حرف زدن و آمارسازی مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. بلکه حل این مشکلات در گرو اراده و شفافیت است. گفتن واقعیات به مردم و مسئولان کشور می تواند مشکلات کشور را به نحوی روشن و از سوی دیگر زمینه لازم برای حل این مشکلات فراهم شود.
اگر دولت بتواند در کوتاه مدت حتی نصف واحدهای صنعتی را که در دوران تحریم و سایر مشکلات اقتصادی به این وضع دچار شده اند را نجات دهد، بخشی از مشکلات بیکاری و رکود به پایان خواهد رسید.
اما اینکه صرفاً آمار بسازیم و به خودمان افتخار نماییم، مشکلی از کشور حل نخواهد شد.