به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ساقط شدن جنگنده اف 16 متعلق به ارتش رژیم صهیونیستی در خاک سوریه فارغ از پیام ها و تحلیل هایی که در پی خود داشت و تغییراتی که در معادلات مربوط به آینده ی توازن قدرت در سوریه خواهد داشت از منظر دیگر یعنی منظر حقوقی قابلیت بررسی دارد.
دولت سوریه به عنوان دولتی قانونی که توسط سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده و دارای مرزهای مشخص بین المللی می باشد طبیعتا یکی از دولت هایی است که بر اساس منشور ملل متحد حق دفاع مشروع از خود را دارد.
در همین زمینه ماده 51 منشور ملل متحد بیان می دارد: «در صورت وقوع حمله ی مسلحانه علیه یک عضو ملل متحد تا زمانی که شورای امنیت اقدامات لازم برای حفظ صلح و امنیت بین المللی را به عمل آورد هیچ یک از مقررات این منشور به حق ذاتی دفاع از خود، خواه به طور فردی و خواه دسته جمعی لطمه ای وارد نخواهد کرد».
در همین راستا حمله ی هوایی جنگنده های صهیونیستی به خاک سوریه تجاوز آشکار به حریم هوایی این کشور محسوب شده و اقدام ارتش این کشور در ساقط کردن جنگنده ی اسرائیلی نه تنها در چارچوب مواضع ضد صهیونیستی گروه‌های مقاومت عملی مشروع محسوب می‌شود بلکه بر اساس مسلمات منشور ملل متحد نیز عملی مشروع در چارچوب حق دفاعی کشورها بوده و سایر ادعاها در این زمینه مردود است.
در واقع گزاره ی مطرح شده از سوی محافل غربی مبنی بر اینکه عمل ارتش سوریه باعث افزایش تنش ها شده و وضعیت حاکم بر منطقه را وخیم خواهد کرد حاکی از عمق وجود استانداردهای دوگانه بر این محافل است به این معنا که حملات گاه و بی گاه جنگنده های ارتش صهیونیستی به خاک سوریه در چارچوب حق دفاع مشروع توجیه شده و وجه تجاوزگری آن نادیده گرفته می شود و پاسخ متقابل ارتش سوریه در دفاع از حاکمیت خود که اتفاقا کاملا منطبق با منشور ملل متحد می باشد به معنای افزایش تنش و ایجاد درگیری در منطقه تعبیر می شود.
اما ماده 51 منشور ملل متحد وجه دیگری هم دارد که نباید از آن غافل شد. از قسمت ابتدایی این ماده اینگونه بر می آید که حق دفاعی کشورها تا زمان اقدام موثر شورای امنیت سازمان ملل مشروع بوده و در واقع شورای امنیت بنا بر کارویژه ی اصلی خود مجبور به دخالت موثر برای برقراری مجدد صلح می باشد و تا زمانی که اتفاق نیفتاده پاسخ کشور مورد هجوم مشروع است.
در این زمینه باید دقت داشت از آنجا که مناسبات حاکم بر سازمان ملل بیش از آنکه حقوقی باشد سیاسی است توقع اقدام موثر شورای امنیت در این زمینه و دفاع از حق حاکمیتی سوریه توقع گزاف و نابجایی بوده که تکیه بیش از حد به آن برای نوع مواجهه با ارتش صهیونیستی در سوریه قطعا مخل منافع دولت سوریه است.
در همین زمینه اقدام حداکثری و مقاومت نظامی فعالانه(بر اساس حق دفاع مشروع) مانند انچه در مورد یکی از پیشرفته ترین جنگنده های این رژیم رخ داد به نظر می رسد بهترین راه برای مقابله با تجاوزگری های این رژیم بوده که قطعا نحوه ی بازی قدرت ها در سوریه را دچار تحول جدی خواهد کرد.
* گزارش از محمدکاظم عبدالحمیدی