به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تسخیر لانه جاسوسی امریکا بر سیاست خارجی ایران امریکا، وضعیت بین المللی واشنگتن و بر صحنه داخلی ایران، آثار مهمی بر جای گذاشت. این اقدام، از آغاز وقوع، اظهار نظر و واکنش مخالفان و موافقان را برانگیخت. طولی نکشید که اغلب افرادی که انقلاب دوم را محکوم کردند، راه خویش را از ملت و امام جدا کردند. فتح لانه جاسوسی امریکا از حوادثی است که زمینه انزوای دوستان امریکا را در کشور فراهم ساخت.
از این رو به مناسبت 13 آبان سالروز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، با محمد معصوم زاده دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران، سید شایان احمدی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شاهد، علی پارسا، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، محمد رمضانی قائم مقام انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه سمنان به گفتگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
تفاوت عملکرد سیاست خارجی ایران در مقابله با دموکرات ها و جمهوری خواهان (اوباما و ترامپ)؟
محمد معصوم زاده، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران:
قبل از پاسخ به این سوال، اشاره به یک نکته ضروری است، در این۴۲سال انقلاب اسلامی هیچ برهه ای نبوده که انتخابات آمریکا تا این حد برای جامعه و حکومت ایران مهم بوده باشد و اخبارش در صدر قرار گیرد ودر بین عامه مردم صحبت شود، به همین دلیل یکی از آفت های این مسئله عامل ایجاد کننده اش است بی کفایتی دولت باعث شده نظام و مردم نگاهشان به سمت غرب و انتخابات آمریکا باشد، یعنی عملا تمام مولفه های کشور ما اعم از اقتصادی، سیاسی و حتی تاثیر در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری که یک دروازه ای برای۴سال یا حداقل ۸ سال آینده کشور است به انتخابات درون آمریکا وابسته شده است و هرکس که انتخاب شود عملا روی سیاست داخلی کشور هم تاثیر می گذارد و این تا حد زیادی با آرمان استقلال خواهی کشور در تضاد است.
در ماهیت اهداف جمهوری خواه‌ها و دموکرات ها نسبت به ایران تفاوتی وجود ندارد و تفاوت اصلی روی مسئله چگونگی رسیدن به این اهداف است،ما در زمان اوباما هم شاهد تحریم ایران بودیم اما یک تحریم هوشمند یعنی برای تحریم یک فشاری وارد می کرد اما از آن طرف پالس مذاکره هم میداد،کاری که ترامپ انجام نمی داد و شاید یک شعار مذاکره میداد اما عملا مذاکره ای بنا نبود که صورت بگیرد.
تفاوت اصلی جمهوری خواه‌ها و دموکرات ها در همین مسئله خلاصه می شود و تفاوت عمده ای در برخورد با ایران ندارند و اهرم تحریم و فشار سخت برای هر دو است، از لحاظ عملکرد سیاست داخلی، تفاوت سیاست خارجی مانسبت به جمهوری خواها و دموکرات ها به جناح های سیاسی ما برمی گردد، یعنی عملا حاکمیت این مسئله برایش تفاوتی ندارد اما یک جناح از ما این تفاوت را زیاد می داند وخواهان این هستند که دموکرات ها سرکار بیایند و بتوانند با آنها مذاکره کنند و این قابل کتمان نیست که این دیدگاه در قدرت قرار گرفته باشد روی سیاست کلی هم تاثیرگذار خواهد بود.
سید شایان ابهری، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شاهد:
عده‌ای در میان کارگزاران جمهوری اسلامی مسئولیت دارند که هنوز بعد از گذشت حدود ۷۰ سال از اولین دخالت رسمی دولت آمریکا در امور میهنمان و برکناری دولت مصدق با کودتای نظامی، فکر می‌کنند مسئله آمریکا صرفاً با آرمان‌های کلان جمهوری اسلامی است و اگر ما از عقاید و چهارچوب‌هایمان کوتاه بیاییم، طرف مقابل هم از دخالت و فشار و تحریم دست بر می‌دارد.
این طرز تفکر است که با شعار چرخیدن چرخ زندگی مردم همزمان با چرخیدن سانتریفیوژ سبد رای خود را پر می‌کند اما نتیجه آن توافقی است که جزء جزء معیشت مردم را به اظهارنظرهای سیاستمداران آمریکایی گره می‌زند و با هر اظهار نظر آنها است که کارگر و معلم و بازاری ایرانی، در معیشت خود احساس تغییر می‌کند!
توافقی که در نتیجه آن هم چرخ سانتریفیوژها ایستاد و هم معیشت مردم شرطی شد! در این چند سال شاهد بوده‌ایم بخشی از این جریان خوش‌بین به آمریکا، دموکرات‌ها را سیاستمدارانی عاقل و اهل تعامل می‌دانند و درمقابل اگر دولت آمریکا بدعهدی کند اشخاص را متهم می‌کنند نه رژیم سلطه‌طلب آمریکا اعم از دموکرات و جمهوریخواه را!
جریانی فرماندهی اقتصادی کشور و کنترل معیشت مردم را به دست گرفته که بی‌تدبیری‌هایش را هم ناشی از بدعهدی آمریکا می‌داند، توافقی که به رئیس‌جمهور آمریکا این اختیار را می‌دهد که در هر لحظه‌ای که صلاح می‌داند مکانیسم ماشه را فعال کند را درخت تنومندی می‌داند که جمهوری‌خواهان مانع ثمر دادن آن شده‌اند درصورتی که این بند خطرناک از این توافق در دوره یک رئیس‌جمهور دموکرات در برنامه جامع اقدام مشترک گنجانده شد. شاید کسب جمهوری‌خواهان در فروش اسلحه و تبدیل منطقه ما به انبار باروت باشد ولی ظاهرشان همان چیزی است که ذات حکومت آمریکا از آن تشکیل شده است؛ سلطه‌جویی به هر قیمت. در مقابل می‌توان گفت دقیق‌ترین تعبیر درباره دموکرات‌ها را رهبر انقلاب به کار بردند؛
دست چدنی در زیر دستکش مخملی! اساسی‌ترین و بنیانی‌ترین تحریم‌ها که منافذ حیاتی اقتصاد و معیشت ملت ایران را هدف قرار داده است در دوره رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا، باراک اوباما امضا شد و فقط ساده لوحی سیاسی می‌تواند برای کارگزاران و مسئولین ما رویای شیرین به ریاست رسیدن بایدن را پدید بیاورد.
علی پارسا، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز:
در مورد سیاست خارجی ایران در مقابل آمریکا به نظر من تفاوتی زیادی ندارد و از نظر عملکردی بین سیاست اعمالی ایران در مقابل جمهوری خواهان و در مقابل دموکرات ها شاهد اختلاف سیاست ها نیستیم. چرا که برای ما فرقی ندارد که کدام حزب سیاسی در آمریکا قدرت دارد و ما با نفس وجودی ظلم و استکباری که آمریکا علیه بشریت اعمال می کند مخالف هستیم.
همچنین سیاست خارجه ایران متناسب با زمان سیاست خود را تغییر داده و بعضاً این سیاست ها در جهت منافع کشور عزیزمان قابل تغییر و قابل تعدیل بوده و می باشد که ما در دوره‌های گوناگون چه در زمان آقای احمدی نژاد و چه در زمان دولت فعلی شاهد این سیاست های متفاوت اما با یک هدف و آن هم منافع جمهوری اسلامی ایران بوده‌ایم هرچند در دولت فعلی ما شاهد یکسری اهمال کاری ها چه عامدانه و چه جاهلانه بوده ایم.
اوباما که با تغییر شعار تغییر در سیاست خارجی آمریکا به قدرت رسید، عملاً نتوانست آ‌‌‌ن‌چه را مد نظر دارد در مورد جمهوری اسلامی ایران به منصه ظهور برساند. به عبارت دیگر سیاست خارجی آمریکا دچار تغییر عمده‌ای نسبت به ایران نشد و دولت آقای اوباما همان سیاست‌های گذشته بوش و کلینتون را مبنی براعمال فشار، تهدید نظامی و تحریم علیه ایران دنبال کرد.
محمد رمضانی قائم مقام انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه سمنان:
بیش از چهل سال است که آمریکا قدرت نفوذ خود در ایران را تا حد زیادی از دست داده است. از همان روزهای نخست شکل‌گیری نظام اسلامی در ایران، تلاش آمریکا برای نابودی جمهوری اسلامی ایران و بازگشت ایران به دوران قبل از انقلاب و سلطه مجدد استکبار جهانی بر کشورمان آغاز شد. در همه این سال‌ها، و در دوران هر رییس جمهوری آمریکا از جمهوریخواه و دموکرات، فشارهای گوناگونی را بر نظام و ملت ایران وارد کردند تا به آرزوهای شوم خود دست یابند؛ ولی شکست خوردند.
در عصر اوباما، از کشورهای جهان خواسته شد تا سریع به سوی تحریم‌های جدید ایران حرکت کنند، با تحریم‌های پیشنهادی، به دنبال انزوای ایران بودند، در فتنه سال ۱۳۸۸ از فتنه‌گران علیه نظام حمایت کردند، و دانشمندان هسته‌ای کشورمان را ترور کردند. در دوران ترامپ شدیدترین تحریم‌ها با عنوان فشار حداکثری اعمال شد، غذا و دارو را هم تحریم کردند، مخالفان جمهوری اسلامی را حمایت و سازماندهی کردند، و ترامپ شخصا دستور ترور سردار سلیمانی؛ فرمانده سپاه قدس را صادر کرد.
همه این تلاش‌ها برای انزوای ایران و یا براندازی ایران شکل پذیرفت. اما هر چه تحریم‌ها شدیدتر و دشمنی‌های آمریکا جدی‌تر شد، جمهوری اسلامی ایران به برکت ایمان و اراده قوی خود، قدرتمندتر شد و آمریکا در همه عرصه‌ها شکست خورد.
انتخابات آمریکا، بایدن یا ترامپ؟
سید شایان ابهری، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شاهد:
به طور کلی درصورت به ریاست رسیدن هرکدام از این دو نامزد سلطه‌جوی انتخابات آمریکا تفاوت اساسی‌ای در رفتار این حکومت امپریالیست درمقابل ایران پدید نخواهد آمد و تاریخ نشان داده تا جمهوری اسلامی در سیاست‌های منطقه‌ای و دفاعی خود عقب‌نشینی نکند، حلقه محاصره اقتصادی تنگ خواهد ماند و طرف آمریکایی از تعرض به منافع ملت ایران دست نخواهد کشید.
محمد رمضانی قائم مقام انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه سمنان:
آمریکا به دنبال سلطه سیاسی، نظامی، امنیتی، فرهنگی، و اقتصادی بر ایران بود و برای رسیدن به این هدف تمام توان خود را به‌کار گرفت، ولی راه به جایی نبرد. اما درحال حاظر که انتخابات آمریکا پیش رو است، به نظر بنده دو دیدگاه از انتخاب مجدد ترامپ دفاع می‌کنند و دیدگاه سومی از انتخاب بایدن. دیدگاه اول به دلایل ایدئولوژیک مدافع به قدرت رسیدن دوباره ترامپ است. ترامپ تارهای دموکراسی و جامعه مدنی و حقوق بشر و نظم جهانی لیبرال را پنبه کرده و چهار سال دیگر باید در مسند قدرت باشد تا پودهای دموکراسی و لیبرالیسم را به هم ریزد. یعنی ترامپ اگر باقی بماند، تار و پود دموکراسی را از بین می‌برد.
دیدگاه دوم پراگماتیک است. ترامپ خودشیفتگی دارد و ما با او بهتر می‌توانیم معامله کنیم. یعنی امتیازات کمتری به او می‌دهیم و امتیازات بیشتری از او خواهیم گرفت. ضمنا می‌گویند پوتین میانجی می‌شود و ما هم که رابطه‌‌مان با پوتین خوب است، بنابراین از این طریق وارد مذاکره با ترامپ می‌شویم. دیدگاه سوم، بایدن را بهتر از ترامپ می‌داند. از این منظر که بایدن عاقل‌تر از ترامپ است و نیروهایش با دیپلمات‌های ما رابطه و تعامل داشته‌اند و در مجموع معامله با او بهتر از معامله با ترامپ است.
علی پارسا، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز:
به نظر من نسبت به انتخابات آمریکا دیدگاهی در جمهوری اسلامی ایران وجود دارد. یک سری ها به دنبال استمرار قدرت و تامین منافع خود با استفاده از انتخابات آمریکا و راه اندازی کمپین انتخاباتی برای برخی از احزاب و اشخاص آمریکایی در درون ایران هستند .
در اصل میخواهند با بیرون آمدن و رای آوردن یک شخص که مدنظر خودشان است در آمریکا؛ دوباره بر طبل توخالی برجام بکوبند و بتوانند از نمد برجام برای خودشان قبایی از قدرت بسازند. در اصل در کشور ما یک سری افراد منافعشان به انتخابات آمریکا گره خورده است و آنقدر که انتخابات آمریکا برای ما مهم است برای خودشان مهم نیست.
محمد معصوم زاده، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران:
در رابطه با بایدن یا ترامپ از لحاظ فشار تغییر خاصی ایجاد نمی شود. ترامپ فشار حداکثری روی ایران وارد کرده و تقریبا به گفته خودش۲۷درصد اقتصاد ایران را کوچک کرده است،و اینکه این فشار یک جانبه و از طرف آمریکا بوده و در خیلی از اجماع های جهانی مشکل پیدا کرد،اما بایدن و به طور کلی دموکرات ها یک فشار هوشمندی را وارد می کنند،از یک طرف فشاری وارد می کنند و می توانند تا حدی اجماع جهانی ایجاد کنند و از آن طرف میل به سمت مذاکره دهند و خواهان امتیاز بیشتر از ایران باشند،کاری که ترامپ درآن ناتوان بود.
به همین دلیل بایدن یا ترامپ در نهایت ۹۰درصد نسبت به ایران یکی هستند و اینکه چه چیزی برای ایران بهتر است،قاعدتا بایدن هم نمی آید فشارهایی که از آن جواب گرفته شده و اقتصاد ایران کوچک و به آن ضربه وارد شده است را کامل از بین ببرد،وقتی یک سیاستی جواب داده است عملا تغییر آن سیاست خیلی عقلانی نیست،اما بایدن آن را هوشمندتر و اجماع جهانی ایجاد خواهد کرد و اینکه از داخل هم پالس مذاکره داده خواهد شد و شاید با آمدن بایدن ما دوباره به سال۲۰۱۳(۹۲) یا حتی بدتر برگردیم،زیرا ما در وضعیت عقب تری،حداقل از لحاظ هسته ای قرار داریم و مباحث حول مسائل موشکی و منطقه ای می رود.پس اگر ترامپ پیروز انتخابات شود و احتمالش نسبت به۲۰۱۶خیلی کمتر است،روند فعلی ادامه پیدا خواهد کرد و حتی با اینکه گفته می شود شاید به درگیری های سخت کشیده شود اما در آن حد امکان پیروزی برای ترامپ وجود ندارد،اما با آمدن بایدن این تحریم ها حفظ و هوشمندتر خواهدشد و درسیاست داخل ایران بیشتر تاثیردارد و تغییراتی ایجاد می شود.
باتوجه به وضعیت کنونی، در 13 آبان امسال بهترین شعار چیست؟
علی پارسا، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز:
در وضعیت کنونی بهترین شعار مرگ بر آمریکا، خدمت به مردم است که امروزه متاسفانه در کشور ما اکثر مسئولین فقط به صورت زبانی و در نطق هایی که در مجلس و سایر سازمان ها ارائه می‌دهند با آمریکا مشکل دارند اما در عمل وقتی به کنیه زندگی آنها می نگریم و توجه می‌کنیم میبینیم تمامی زندگی آنها مدرنیته است و با غرب و آمریکا گره خورده است اینان همان مسئولینی هستند که از شکم گرسنه مردم و از معیشت نابسامان و اقتصاد نامنظم و به هم ریخته مردم مطلع نیستند و تنها با بستن یقه هاشان و کت و شلوارهای اتوکشیده پشت تریبون ها ظاهر می شوند و شعار مرگ بر آمریکا را سر می‌دهند در صورتی که مردم زیر بار معیشتی دارند له میشوند.
البته در این میان نبایستی حق را هم تضییع کرد و منکر وجود مسئولینی که مخلصانه و برای خدا و با عزم جهادی و تلاش مستمر برای خدمت به مردم شب و روز ندارند و کار می کنند شد اما چیزی که امروزه ملموس تر است و نیمه ی بیشتر لیوان را پر کرده است ناکارآمدی و ضعف مدیریتی در حل مشکلات و مصائب مردم است.
ما باید این را بدانیم و مراقب باشیم آدرس غلط به خوردمان ندهند و منحرفان نکنند که با آمدن دولت بعدی و تغییر کردن دولت فعلی مشکلات معیشتی و مشکلات مردم به یکباره حل خواهد شد؛ درست است که این دولت سستی و کاهلی های فراوانی دارد اما دلیل نمی شود که مسئولین چشم به انتظار تغییر دولت باشند و تا خرداد ماه ۱۴۰۰ هیچ اقدامی برای حل مشکلات صورت نگیرد. باید آگاه باشیم کسانی که الان هیچ اقدامی نمی کنند و تنها با شعار درمانی می خواهند مشکلات حل کنند در دولت بعدی هم هیچ کاری را به پیش نمیبرند.
محمد معصوم زاده، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران:
بعد از۴۲سال از پیروزی انقلاب ما نباید متوقف در یکسری از شعارها بمانیم. یکی از شعارهای اصلی انقلاب که در همه راهپیمایی ها گفته می شود، شعار معروف مرگ برآمریکا است که فارغ از معنای ظاهری، معنای باطنی نیز دارد. اما ماندن در این شعار صرفا به معنای شعار شاید برای دهه اول انقلاب مثبت یا کافی بود اما برای دهه پنجم انقلاب، به معنای حفظ ظاهر آن شعار به عنوان یک نماد و پیاده سازی آن در بسترهای مختلف ما باید از شعارها عبور کنیم،که بستر اصلی شعار مرگ برآمریکا بحث قوی شدن است
یعنی اگر شما یک کشور قوی داشته باشید در حوزه های مختلف می توانید آن حرفی را که دارید به کرسی بنشانید و قاعدتا با قوی شدن جمهوری اسلامی و فراگیر تر شدن گفتمان انقلاب اسلامی که صرفا محدود به یک کشور یا چندکشور اسلامی نیست وطبق گفته ی امام تمام مستضعفین را در برمی گیرد،لاجرم آن قدرت آمریکا به مرور زمان تضعیف می شود و شعار مرگ بر آمریکا یک وجهه عملی پیدا می کند،پس به نوعی ما باید گذر کنیم.
بیانیه دادن وتغییر نام خیابان عملا یکسری کارهای نمادین است که مناسب دهه پنجم انقلاب نیست و باید از این ها عبور کرد و در داخل کشور هم ما اگر بخواهیم مردم پشتیبان نظام بمانند و از این شعارهای نظامی پشتیبانی کنند،باید به آن ها خدمت شود و کارآمدی ببینند،اگر درنظام اسلامی مردم کارآمدی ببینند از شعارها،سیاست های مختلف داخلی و منطقه ای،پشتیبانی می کنند.
پس برای مسئولین به نوعی حرکت کردن به سمت قدرت کشور و خدمت به مردم اصل کار است و نباید صرفا با شعار، مرگ آمریکا را درجامعه پخش کنند و باید در عمل باشد، مردم اگر کارآمدی ببینند خودشان در خیابان ها می آیند و علیه آمریکا نظاهرات راه می اندازند و از نظام دفاع می کنند.
محمد رمضانی قائم مقام انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه سمنان:
به نظر بنده به جای دادن شعار های توخالی باید دولت ومجلس به سمت کارایی بالاتر و عملگرا شدن پیش بروند مهمترین و تاثیر گزار ترین روش برای بالا بردن سرمایه اجتماعی انقلاب اسلامی خدمت به مردم است چیزی که در این چند ساله کمتر شاهد آن بودیم.
سید شایان ابهری، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شاهد:
شاید بشود گفت بهترین جواب در مقابل مسئولینی که بی‌تدبیری‌شان را به سیاست خارجه گره می‌زنند و توفیقاتشان را تماماً در گروه حصول توافق با دشمن قسم‌خورده و بی‌رحم ملت ایران که راه دارو و تجهیزات پزشکی را بر مردم بسته، می‌دانند، همین جمله‌ای است که رهبر انقلاب بیان کردند؛ بزرگ‌ترین مبارزه با آمریکا خدمت به مردم است! اگر فرماندهان اقتصادی ما به این جمله باور داشتند دیگر رویشان نمی‌شد تمام بی‌تدبیری‌هایشان را به تحولات غرب گره بزنند.
گزارش از مسلم خلخال