به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده شریعتی طی نامه‌ای خطاب به صداو سیما به سریال خانه امن واکنش نشان داد.
متن نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای علی عسکری رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی
سلام علیکم
ایام سخت و سنگین بیماری کرونا جامعه را در بر گرفته و همه آحاد نیازمند برنامه‌های تسلا بخش روح و به فرموده امام راحل آموزشی فراگیر، در عین حال نو بارنگ تربیتی و در جهت موازین اصلی انقلاب اسلامی ایران هستند.
قطع به یقین در تمام مقاطع زمانی و بالاخص این برهه‌ی حساس، از شما به عنوان سکاندار این رسانه‌ی مردمی مهم انتظار می‌رود، که هر چه بیشتر به این امر خطیر اهتمام داشته و پاسبان خون‌های پاک شهدای این مرز و بوم باشید.
اما تأسف آور است که رسانه‌ی مردمی جمهوری اسلامی ایران گاهاً نه در جهت اهداف و موازین انقلاب، بلکه بر لَه آن حرکت میکند. حال اینکه بسیاری از رسانه‌های معاند داخلی و خارجی در جهت ریل گذاری ناصحیحِ سبک زندگی خانواده‌ها به عنوان کوچک‌ترین عنصر بنیادین جامعه در حرکت هستند.
نقش رسانه‌ی ملی در مقابله با این هجمه ها، باید در ابتدا آسیب شناسی مشکلات اجتماع، ارائه راهکار‌های نو و سپس تولید محتوا متناسب با فرهنگ‌های رنگارنگ از اقلیم هفتگانه ایران باشد.
بایسته است در این زمینه با دعوت و تشکیل اتاق فکر از خبرگان دغدغه‌مند فرهنگی و اجتماعی، اقدام به تولید برنامه‌هایی فاخر و هدفمند نمود.
نا گفته نماند در روز‌های گذشته سریال «خانه امن» از شبکه ۱ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد و پرونده فصل اول آن بسته شد، این سریال با تمام نقد‌های وارده به آن مانند کند شدن روند فیلم در برخی از قسمت ها، نقاط قوت قابل توجهی هم داشت که قابل تقدیر است، برای مثال در عین همه جانبه بودن انسجام را نیز حفظ کرده بود؛ از یک سو به مسائل اقتصادی پرداخته بود و از سوی دیگر به مسئله فرهنگی فرار مغز‌ها گذری پرمعنا زده بود و از سوی سوم تحلیلی تقریبا درست از مسائل سیاسی روز جامعه ارائه داده بود، ضمن آنکه تصویری زیبا از تلاش‌های بی وقفه و از خودگذشتگی نیرو‌های امنیتی به نمایش گذاشته بود.
همچنین این سریال بر خلاف اغلب سریال‌های موجود تا حد خوبی از پرداختن به کلیشه‌های تکراری اجتناب کرده بود و همین مسئله عاملی جهت افزایش بی نظیر مخاطبان این سریال شد و در این اثر به بسیاری از ابهامات جوان امروز نیز به طرز خلاقانه‌ای پاسخ داده بود؛ از جمله این ابهامات توهم توطئه داشتن است که به خوبی نشان داده شد که این تفکر، توهم نیست و دشمنان ایران همگی از آمریکا و اسرائیل تا داعش و مجاهدین خلق، دست بر دست یکدیگر داده اند و سعی در نا امن کردن خانه امن ما دارند. ضمن اینکه در حین پاسخ دادن به این شبهه چهره واقعی این دشمنان خبیث را هم به تصویر کشیده بود نکته مهمی هم که وجود دارد این است که امروز یکی از معضلات ما عدم ارائه قهرمان به جامعه است، اما این سریال به این نکته نیز توجه داشت و تا حد خوبی توانست الگو‌هایی هر چند ساده، اما موفق را نشان دهد، الگو‌هایی که نه تنها در جامعه که در زندگی شخصی و خانوادگی خود نیز موفق بودند. همچنین این فیلم از سربازان گمنام امام زمان (عج) و شهدای این راه و سردار شهید حاج قاسم سلیمانی یاد کرد و روایتگر گوشه‌ای از زحمات شبانه روزی نیرو‌های امنیتی بود.
حال سوالی که بعد از تماشای این سریال برای مخاطب پیش می‌آید این است که چرا صدا و سیما که نشان داد توانایی ساخت چنین سریال‌هایی دارد، در تولید آثار‌های مشابه کم کاری میکند و تا این اندازه با کمبود اینگونه آثار مواجه هستیم؟
چرا هیچ گاه ساخت این گونه آثار که سطح بالایی هم داشته باشند در اولویت نبوده است؟
در انتها مجدداً یادآوری میکنیم که صدا و سیما مهم‌ترین ابزار آگاهی بخشی، فرهنگ سازی، هدایت افکار، آموزش و ... است و مهم‌تر از همه می‌تواند با استفاده از ابزار‌های متنوعی که در اختیار دارد به مردم سالاری دینی تحقق ببخشد؛ اما متاسفانه گویی مسئولین مربوطه از اهمیت تصمیمات و رویکرد‌های خود در این نهاد اثربخش غافل هستند.
شکی نیست که جامعه امروز نیازمند آن است که محتوا‌های غنی و مخاطب پسندی که بتواند در مقابل هجمه‌ی رسانه‌ای دشمن مقابله کرده و برای طیف‌های گوناگون سنی، علی الخصوص جوانان که بیشتر در معرض شبهه افکنی‌ها و بازی‌های رسانه‌ای دشمنان قرار دارند، بیش از پیش در دستور کار تولید صدا و سیما قرار گیرند. امید است مسئولین هر چه بیشتر به این مسئولیت خطیر اهتمام ورزیده و ما شاهد تغییراتی اثربخش با رویکرد‌های انقلابی و تولید برنامه‌هایی با محتوا و قالب‌های گوناگون و در عین حال با کیفیت از صداوسیما شاهد باشیم.